{ De foto’s fullscreen zien? Klik dan op het fullscreen icoontje (rechts) als je met je muis over de foto gaat… }

Zoals sommigen wel weten ben ik regelmatig in verschillende vliegvisfora op het www te vinden. Een van de meest actieve in Nederland is die van het prikbord. Al jaren komt een vast clubje vliegvissers hier bijna dagelijks een kijkje nemen, zo ook Cornelis. Via het www heb ik hem leren kennen en in de loop van de jaren weten we zo onderhand wel wie wat in de kuip heeft. Ooit gestart eind jaren 90 met een clubje bij hetnet en in de loop van de jaren vele verschuivingen tot aan pakweg 2004 toen het prikbord echt levend begon te worden. Nu heeft iedere vliegvisser aldaar zijn eigen specialismes en Cornelis is daar een van, vliegvissen op zeebaars dus.

Cornelis heeft zich in de loop van de jaren laten zien als een vliegvisser die steeds een stapje verder durft te gaan, iets wat ons zeer aanspreekt en waarvoor we respect hebben. Want wees eerlijk – kijk naar de foto’s – niet iedereen is zo gek om op volle zee met een bellyboot achter de zeebaars te gaan. En ik kan je zeggen dat op die stekken ook nog een behoorlijke stroming staan, bikkelwerk dus. Maar daardoor komt hij op stekken waar de echte grote jongens liggen en dat bewijst hij ook regelmatig met een van zijn vele mooie foto’s. Wil je mooie vissen vangen aan de vliegenlat, dan zul je regelmatig – of het nu in het binnenland, of in het buitenland is – net dat stapje verder moeten durven zetten. Pas dan kom je daar waar je wezen moet en de resultaten zullen daar zijn.

Hierbij een korte introductie van Cornelis, die wellicht in de toekomst ons wat nader zal laten kennis maken met het vliegvissen op zeebaars aan de Nederlandse kust, jaja uiteraard ook met Enrico Puglisi streamers, want die hebben hun kracht meer dan eens bewezen, voor nu nog ff de kou trotseren en dan kunnen we in het late voorjaar weer aan de slag! Enjoy the picssssssssss!!! (bedankt Cornelis)
Edwin

Clouser Minnows

Brrrr wat was het koud zaterdagochtend. Toch zijn we nog ff op pad geweest, alhoewel het lastig was om een open stuk water te vinden, veel was bevroren. Rond half 9 stonden we aan de waterkant, maar al snel bleek dat het nu niet de meest ideale dag is om de lijnen te strekken, man o man. Om de 5 minuten was het raak, het water tussen de ogen van de vliegenlat bevroren, ijsklompen hingen eraan, in de mond maar weer die ogen, ontdooien die boel en weer wat worpen maken, maar ooooo wat was het koud. Lekker dik was het water wel, iets wat bij mij altijd het bloed een beetje sneller laat stromen, wel nodig met deze temperaturen, dat moge duidelijk zijn, als je bovenstaande foto die later op de ochtend is genomen ziet. Enfin dik water, er ligt als het ware al een kleine ijsslaag in, alle$#$# koud, maarrrr vaak wel goed voor de nodige aanbeten op snoek. Vanochtend echter niet, dramatisch, op die 2 aanbeten na, een snoekje van 70 dook op mijn EP Kermit en Thomas had even daarvoor een hele flinke bak aan de EP-OM. Vanwege de kou waren we niet geconcentreerd genoeg, we misten ze beide, helaas, want het werd weer eens tijd voor zo’n dikke esox dame. Het mocht niet zo zijn en rond half 12 vonden we het echt welletjes, next time better, hopen dat het dan enkele graden boven nul is, koud is niet erg, maar onder nul is toch wel lastig vliegvissen, je blijft aan het ontdooien, hehe, een ervaring is het weer wel. En als je dan in de loop van de ochtend dat karakteristieke geluidje weer hoort – we staan pakweg 20 meter uit elkaar – er een paartje van die blauwe schichten (ijsvogeltjes dus) tussen je komt zitten, ach dan is het ook wel weer goed zo. Gelachen hebben we, want nogmaals die ijsklompen, het ontdooien, ff werpen, het stokken van de lijn, ff denken krijg nou wat, alweer vast, weer ijs, rode oortjes, geen gevoel meer in de handen, dus wat ga je doen? Juist ja, zingen, nou ja brallen, alles om het maar warm te krijgen, even later staan we te springen, die mensen die net met hun hond langs liepen, zullen wel gedacht hebben, wat zijn dat voor malloten, wie gaat er nu vissen? Wij dus!! alleen de volgende keer wel weer wat vangen graag miss esox…..

Klik hier voor nog een casting foto van Thomas.

Vanochtend wederom op pad, achter de snoek aan. Het was mistig en windstil, nu niet echt ideaal weer om te gaan snoeken. Toch kregen we enkele aanbeten en was de sfeer op en top. We spraken onderweg verschillende vissers en de vangsten waren barre slecht en zoals iedere vliegvisser weet, het kan niet altijd top zijn. Toch wisten we wel enkele aanbeten te krijgen, ditmaal aan de EP Kermit, die deed zijn werk wel, volgende keer alleen weer in de late middag gaan, want dan zijn de resultaten simpelweg beter…See Ya!

Link: Dyckers movies

Gisterochtend op pad met Thomas, achter de snoek aan. Het was niet echt wild, maar toch zouden we het wederom niet willen missen. We hopen dat het korte filmpje de moeite waard is om te bekijken. In de toekomst zullen we meer films plaatsen over vliegvissen op snoek, ruisvoorn, dikke vette wintervoorns, karper, of het oostvoornse meer en wellicht nog veel meer…

Wintervoorn, nou ja winter, dat is het nog niet echt, maar vandaag voor de eerste wintervoornkeer erop uit. Gisteren, nadat we in de middag bij familie langs waren geweest zag ik ze al, het was schemer en dat is regelmatig de beste tijd. Vette kolken verraden zware voorns. Niet dat je ze dan hoog hoeft te zoeken, dat zal weinig resultaat opleveren. Maar op een of andere wijze komen ze laat in de middag naar de oppervlakte en ik kan je zeggen, wat een kolken laten die voorns dan zien. Als je het niet anders zou weten, of niet gewend bent met dit fenomeen, dan zul je denken dat het grote forellen zijn. Enfin het zijn toch echt dikke blankvoorns, die zich wel laten zien, maar ook op dit tijdstip beter met zware nimfen vlak boven de bodem te vangen zijn. Als het nog licht is, vis ik met beetverklikker, maar zodra het echt donker wordt, haal ik deze eraf en gaan we op gevoel verder, zo ook vanmiddag. Heftige aanbeten volgden. De een na de andere mooie blankvoorn trok de #3 vliegenhengel mooi krom, tot in het donker toe. Rond kwart voor 6 vond ik het welletjes en mocht ik terug kijken op de eerste uurtjes wintervoorn vissen. Dat er nog mooie dagen mogen volgen!

Enkele nimfen

Wat een heerlijke ochtend vliegvissen zeg. Samen met Thomas de polder in… Rond half 9 kwam hij me ophalen. Eerst een kop koffie, ff bijkletsen en dan zo snel mogelijk weg. Richting het noordoosten, daar waar zoveel water ligt en we – als het mogelijk was – vele dagen kunnen vissen, zonder op dezelfde stek uit te komen. Met een redelijk harde wind, zachte temperaturen voor dit jaar (11 graden) en droog na een natte nacht, was het weer perfect voor snoek. Rond 9 uur stonden we dan ook lekker te vliegvissen langs een oude vaart. Thomas met de EP-OM en ik met de EP-GM. Het begin was rustig, snel werd duidelijk waarom, trollers voeren ook over de vaart heen. Maar na een uurtje was het op een kruising van een smalle vaart raak, een prachtige donkergetinte snoek, zoals we zo graag mogen zien. Ff snel een foto en terug kan de 70tiger. Vanwege de nog aanwezige riet, was het helaas niet mogelijk om op alle stekken te vliegvissen, dus besloten we even later een echte oerhollandse polder in te duiken. Ook daar zochten we de wat kleinere sloten op, want door de grote verbindingsvaarten werd er flink water gepompt en stroomde het te hard. Nu was Thomas met de EP-OM aan de beurt. Hij had een hoekje gevonden waar meerdere snoeken lagen, gezien de aanbeten. Eerst een misser, maar even later was het dan raak en werd de breedlachse maat snel op de kiekerd gezet. Daarna nog even doorgevist, maar voor de rest was het rustig. Ondertussen tikte de tijd toch ook al tegen het middaguur en moesten er andere verplichtingen vervuld worden. Het was kort, maar krachtig en binnenkort gaan we het nog maar eens over doen, tword’t tijd voor de big mama’s!

Het golft…de synthetische haren door het heldere koude water, af en toe flitsend flash, de ogen maken het af, de streamer golft, van links naar rechts en dan weer een duik naar onder, ff hangen en weer omhoog, dat hangen is belangrijk, dat rustmoment, een moment dat de snoek vaak aanvalt, zo ook vanmiddag weer. Na een zeer druk weekend had ik eindelijk wat tijd om er tussenuit te gaan, het was mistig en er stond niet al teveel wind. De Enrico Puglisi Green Madness aan het eind van de vliegenlat en knallen maar, heerlijk, snel zit ik in mijn ritme, zwiep pakweg 25 meter weg met een valse worp, snel gevolgd door de eerste ruk. Ik vis de streamer met halflange redelijk heftige zwoengs terug. Af en toe gebruik ik de hengeltop om nog wat extra actie te geven, alhoewel de streamer genoeg actie van zichzelf heeft, het voelt gewoon lekker, het oog wil ook wat. Tezamen met een leader van pakweg 1,50 meter en een Dyckers onderlijntje van 50cm is de combinatie perfect. Zo pakwek 1,50 meter onder de oppervlakte golft en danst de streamer op zoek naar snoek. Na een half uurtje krijg ik een volger, mooi om te zien, maar een kleintje, de vis doet weinig, heeft er geen zin aan, maar is toch getrigged, ik besluit echter om verder te gaan, laat hem maar lekker liggen. En dan is het raak, vanuit de kant knalt er een snoek op, een mooie, die ik even later kort in mijn handen mag houden, snel een foto en dan weer terug, met een flinke staartslag duikt ze weer de diepte in. Ondertussen is het bijna donker en wordt het tijd om naar huis te gaan, een mooie middag, heerlijk man.

Al vele jaren vissen we met de vlieg op roofblei. Veelal op de ijssel, maar de laatste jaren horen we ook steeds betere verhalen van omliggende wateren en verbazen we ons over de gemiddelde grootte van deze roofbleien. Zo weten we van een afgesloten kolk hier in de buurt, dat vangsten van roofbleien boven de 70 cm eerder regel dan uitzondering zijn. Waarmee dan? Met de broodvlok, ongelooflijk maar waar. Ze passen zich dus uitstekend aan, laat dat een feit zijn.

In de ijssel vissen we het liefst met een drijvende lijn langs de kantjes in de avond en ochtenduren en met een glaslijn de resterende uren op half water. Wat betreft de vlieg springt er absoluut een uit! Een vlieg die we al weer wat jaartjes geleden ontwikkeld hebben, juist mrmuddler. En zo werd bovenstaande aspius aspius ook gevangen, met de vlieg langs de kantjes aan de drijvende lijn met aan het eind de favo mrmuddler.

MrMuddler in de shop

Zondag 21 september stond een dagje Eemhof gepland met de “likkoegang”, welbekend bij de regelmatige bezoekers van het vliegvissen prikbord forum. De dag begon mistig zeer mistig, een mooi gezicht zo met al die vliegvissers in de witte wieven. Na een haf uurtje gooien op de kleine bak besluiten we (Paul, Jasper, Gert-jan en ik) de grote vijver op te gaan zoeken, meer mijn stijl zegmaar. Niet veel later hoor ik Paul als eerste roepen, er hangt een mooie regenboog aan. In de tussentijd heb ik enkele aanbeten gemist door onoplettendheid. Verbazingwekkend is wel dat we allen verschillend vissen. De een met ene zinklijn (o.a Paul) de andere drijvend, terwijl ik het op mijn favoriete methode langs de kantjes probeer, juistem met de CDCGJ, oftewel de cdc great jumper. Een vlieg die ik zelf ontworpen heb (alhoewel hij er best wel ergens zou kunnen zijn, er zijn onderhand zoveel vliegen) en welke al enkele jaren een favoriet is op bijv. het oostvoornse meer, de duitse beken en ja hoor ook op de Eemhof. Afijn de resultaten zijn lekker na enkele uurtjes vissen. Ik meen dat er 7 gevangen zijn, allen op de CDCGJ en in de grote vijver, terwijl de vissrij gerust taai genoemd mag worden. Jasper had er geloof ik maar 1 of 2, Gertjan iets meer en alleen Paul – die altijd ongelooflijk goed vangt en niet voor niets tot een van de beste vliegvissers van ons landje gerekend wordt – had er 7 of 8 (voornamelijk met een vreemde boobie). Echter zoals je hierboven kunt lezen de CDCGJ does it again, dus bind er zelf ook een zou ik zeggen, of kijk anders in de shop!

Stokkies? De meer ervarende vissers op het Oostvoornse meer weten wat ik bedoel, het stokje, overbekend, maar toch de laatste jaren weer vaak vergeten. Het blijft echter een supervlieg op het Ovm, mits goed gevist. Oftewel over wierbedden heen, het liefst in dead drift met een kabbeltje wind en wachten maar. Niet de meest actieve visserij en daarmee ook zeker niet mijn favoriete op het Ovm, maar soms ozo effectief. De dagen van meer dan 8 vissen zijn hedentendage voorbij (alhoewel wat nier is kan wel weer komen met het zouter worden van het meer) echter het stokje doet het nog steeds. In onze shop vind je het stokkie terug in het “Oostvoornsemeer pakket”, of bij de nimfen. Wist je trouwens dat het stokje niet alleen zeer effectief op het Oostvoornse meer is, maar ook goed ingezet kan worden op ruisvoorn in de polkder, of op de beken in de eiffel en de ardennen?

Oja probeer op het ovm het stokje ook eens in de winter. Zeker langs de kantjes en strekdammen in de vroege ochtend of tegen de avondschemer, succes verzekerd en zeer spannend.

De REDMF, oftewel de red mutter fukker, snoek houdt ervan! Vanmiddag hebben we er weer een gedoopt en de bucktailstreamer met zwabberstaartje deed zijn werk Het is een streamer die geschikt is voor kleinere wateren, omdat de body van bucktail hetgeen is waar het omdraait. Als extra attractor vind je een wittte staart van island sheep hair, maar daar blijft onder water niet al teveel van over. Juist in water wat niet kraakhelder is, kan deze witrode streamer goede resultaten geven. We gebruiken hem niet altijd, maar we hebben de REDMF altijd bij ons en vanmiddag was weer eens zo’n middag!

Vanavond was het weer raak en konden er weer enkele roofbleien (allen gevangen aan de MrMuddler) bijgeschreven worden. We stonden op de punt van een bekende uitstroom van een kanaal op de ijssel. Toen het langzamerhand schemerig werd, begonnen de roofbleien vlak langs het kantje te jagen. Hier staat een sterke stroom waar prooivisjes in moeilijkheden komen. hevige kletsen op het water waren het gevolg. De MrMuddler werd in de stroming gezet met een drijvende lijn en tergend langzaam maar hevig tikkend met de hengeltop visten we de muddler binnen. Niet veel later was daar die bekende knal en een mooie spurt het gevolg, roofblei hangen! Na nog 2 roofbleien vonden we het welletjes. Ondertussen was het al goed donker en keerden we zeer tevreden terug huiswaarts. Wederom heeft MrMuddler zijn dienst bewezen!

En ook jacks vallen voor clousers, bij bosjes…
Mocht je een keer in de gelegenheid zijn om een tropentrip te maken (en ik kan het je zeer aanraden, want wat ons betreft bestaat er geen mooiere manier van vliegvissen) neem dan aub een lading clousers mee. Want ze zijn zo ongelooflijk succesvol en je kunt er op vele verschillende manieren mee vissen. Van snel binnenstrippen als je jagende vis ziet, toto langs de rotsen en op tailende bonefish. Het is gewoonweg de beste vlieg voor de tropen, punt uit, fineto basta. In statische vorm kan de vlieg een garnaal imiteren en indien je de vlieg snel binnenvist, dan imiteert ze een prooivis. Overla waar we nu geweest zijn doet ze het. Op zeebaars is de clouser minnow een topper, op bonefish ook (de kleinere varianten) en wat dacht je van snoekbaars, baars, roofblei en zoals je ziet jacks, oftewel een musthave voor iedere vliegvisser!

Je hebt muddlers in alle maten en kleuren, gemaakt met een herteharenkop, oorspronkelijk als imitatie van een donderpad, maar tegenwoordig voor vele verschillende visserijen gebruikt. Ik houd van muddlers, voornamelijk vanwege de vorm, waarmee ze veel water verplaatsen en daardoor trillingen veroorzaken.

Vele jaren terug ben ik vanuit het basispatroon een nieuw patroon gaan ontwikkelen. De nieuwe muddler moest wit zijn, omdat ik er roofvis mee wil belagen en wit toch een van mijn favoriete kleuren voor deze visserij is. Ook moest de muddler iets groter zijn dan diegene die ik tot dan toe gezien had. Uiteindelijk is MrMuddler het resultaat geworden en ik kan je zeggen, tot op de dag van vandaag beleef ik er veel plezier aan, van het vliegvissen op baars (net geen popperen, want na verloop van tijd zinkt ze iets, maar dat gaat zeker niet ten koste van de vangsten!!) , roofblei (echt een toppertje) tot en met op de tropen waar ik ook tarpon en verschillende jacks met deze streamer heb gevangen. Gewoon een van mijn favoriete vliegen.

Vandaag op pad met Gerhard en Arno, twee van onze vaste vismaten. Vliegvissen op karper moet het worden, aangezien het zonnetje heerlijk schijnt. Het is even zoeken maar na een tijdje weten we een groep te spotten en het vliegvissen kan beginnen. We vissen zowel met de drijvende (en dus ingevette) carpbol, als met de langzaam zinkende variant. Een intensieve maar moeilijke visserij met veel spannende momenten. Dan weer hoor ik Gerhard lichtelijk vloeken en dan zie ik Arno spastische bewegingen maken. Overigens kan ik er zelf ook wel wat van, want het lijkt erop dat de karper gewoon geen interesse heeft in wat dan ook wat voor zijn neus wordt gehouden. Langzaam cruisen ze onder onze bollen door, soms is er een die de carpbol zelfs durft te kussen, o zo spannend, maar wat kan dit frustrerend zijn en dan, dan is het toch raak. Arno staat daar met een zwaar krommende vliegnlat te dansen als een gek, geweldig gezicht en wat een vis!! Wat kan het leven toch mooi zijn, eeeuh, proest, ahum, nou ja genoten hebben we!!