Het moest er maar weer eens van komen. De afspraak stond al wat langer en het meer blijft altijd trekken. Dus afgelopen vrijdag met 2 gasten die kant op. Beiden geen ervaring op het Oostvoornse meer en een van de gasten zelfs nog nooit een forel op de vliegenlat gevangen. Ja metersnoek wel, maar dit is andere koek, dat wordt wat.
Ik bericht ze al dat menig kennis, vriend, klant, de eerste 5 keer voor niks nadas noppes naar dat meer gaat. Je blij mag zijn als je een aanbeet krijgt of een vis ziet draaien. En ja dat zijn echt niet de geringste vissers, vissers die hedentendage gerust ovm cracks genoemd mogen worden en het spelletje door en door kennen. Maar ook voor diegene is het zeker niet makkelijk want het meer veranderd telkens weer en daar moet je op anticiperen. Met het aanzienlijk zouter worden van het meer is het voedselaanbod ook veranderd. Meer “zoutachtige prooien” en dat gaan we gebruiken in deze sessie.
De weg er naar toe is lang, zoals altijd, maar vliegt voorbij met 2 gasten in de auto. Er wordt de gehele tijd over het meer gesproken. De methodes van drijvende lijn met lange 15ft mono leaders (van stroft ideaaaaal!) tezamen met onverzwaarde nimfen / stokjes of een streamertje, langzaamzinkende lijn met streamertje of garnaal, of de snelzinkende sixth sense di7 6/7 lijn, we bespreken het allemaal. En dan is het zover, er staat een flinke peut wind maar gelukkig is de temperatuur goed.
Al vrij snel pak ik de eerste, uitzettertje. We zijn van de 0 af. In het volgende uur krijgen we nog wat aanbeten en dan zie ik een van de gasten in de verte met een zeer kromme lat. Een paar dikke plonsen, grote forel, ze zijn bij elkaar en druk bezig. Dit kan niet missen, grote jongen en ik geniet van afstand mee. Maar vervolgens zie ik wat handen in de lucht en kopjes hangen, wat? Snel een belletje en wat blijkt, tijdens het scheppen ging het mis, een prachtige paarse vis (vrouwtje) die dik over de 60 ging, z’n eerste forel ooit, maar ontglipt uit het netje en geen kans voor een snel fotootje. Erg jammer!
De wind trekt aan, we zijn bij elkaar, ik vraag nog even naar de ervaring, het was prachtig zegt die nog, zie wel een dikke smile met daarna een treurig gezicht, en toch een zeer bijzondere ervaring, dit smaakt naar meer! Een van de geheimen van het OVM, want het blijft toch wel uniek. Staarten waar je u tegen zegt, zeer sterke regenbogen, taai, hard, maar de voldoening kan zo mooi zijn.
Op de terugweg pak ik nog 2 kleinere regenbogen en dan besluiten we naar een andere stek te gaan. Eerst even wat eten en dan nog voor een paar uurtjes de harde wind in. Al snel blijkt het hier ook goed te gaan. Er worden nog 2 40tigers gevangen een bot en 2 kleinere, tevens een korte meeting met een enorme bow die volgde en nog enkele missers. Iedereen in de vis en het totaal staat nu op 10 vissen, nog even wat worpen en dan krijg ik een dikke beuk erop. De Cross 6 staat krom als een hoepel en direct vliegt de lijn eruit tot tegen de backing. De vis blijft diep, mooi gevecht met lijn nemen en pakken, genieten. En dan verschijnt de glimp, snel scheppen die boel, kan mn ogen niet geloven. Geen bow, maar een zilveren bruine, oeeeei dis een heeeel mooie. Snel wat fotootjes en dan mag ze terug, tis nu ook echt tegen donker aan en we besluiten dat het mooi is geweest. Staan gedrieen met een smile bij de auto en babbelen nog lang na tijdens de terugrit, dit gaan we snel weer eens doen, wat een mooie visserij is het toch! Gr. Edwin
Ps. oja, ff wat zakelijke mededelingen. Morgen – woensdag – komen er 4 grote pakketten binnen van o.a. LOOP, Airflo, TFO, Enrico Puglisi, H2O, Daiichi, Hareline en wat al niet meer dus zal de shop ook weer in zn geheel qua voorraad upgedate worden.
De infoavond zeebaars op 10 april loopt goed vol, mocht je nog interesse hebben graag ons zsm inlichten.
