Van de week weer een super dag op pad geweest met maat Brian en Vinnie van 0031flyfishing.com. De laatste weken sluit Vincent – die vanuit Venlo moet komen – een pokke eind weg dus – regelmatig aan, wat voldoende zegt over het verslavende gehalte van deze visserij. Je weet niet wat je tegenkomt, heerlijk dobberend op het ruige grote water, snoek is wat de klok slaat, maar zoals te zien in de postings hieronder, ook snoekbaars en zelfs karpers laten zich zien. En wat betreft die snoek, als er ergens monsters zwemmen….dan moet je op de rivieren, de aangesloten plassen of de grote meren zijn.
Vandaag was er weer een dag dat we samen op pad konden. Het verhaal is onderhand wel bekend. Alhoewel je altijd weer bijzondere zaken tegenkomt naast het vissen. Van roerdompen, ijsvogels en zo af en toe de visarend, tot zwaaiende schippers, scheldende schippers en verbazend kijkende “wateragenten”. Het is en blijft een belevenis midden in de natuur.
De dag startte vrij traag waarbij Brian en Vincent wat tikjes hadden gehad voordat ik aansloot. Na een uurtje volgde dan toch een niet al te grote maar dik snoekje van in de 70. Dit bleek het startsein voor wederom een prachtsessie. Zoeken geblazen, maar dan toch uiteindelijk vinden. Vincent pakte de laatste weken goed mee, vandaag mocht hij naast veel missers maar een snoek vangen, echter wat voor 1. Een absoluut PR voor hem, in lengte, maar vooral in gewicht, prachtbeest. Super Vinnie!
Brian pakte lekker mee met 4 snoeken waarvan 2 richting de meter gingen. Echter had de pech dat ze allebeide bij het trachten een foto te maken van de vis, uit zijn handen glipten. Helaas, tis niet anders. En ook bij mij ging het lekker. 3 70-80tigers, een mooie vis van dik in de 90 en eentje, misschien niet de langste van dit seizoen, maar absoluut de dikste. Wat een ongelovelijke dame zeg. Lengte meten – ik was ff alleen, de mannen waren verderop bezig – blijft een crime in de bb, dus het blijft bij een schatting van tussen de 105 en 110cm, maar het gewicht, wat een magistrale dikte, 15kg zou zo maar eens kunnen. Ach zoveel doet het er ook niet toe. T’was imposant om haar even in de handen te mogen houden, snel wat foto’s te schieten en direct weer terug te zetten. Want met deze temperaturen zal het niet lang meer duren. Ze zijn moddervet en zitten al goed vol met eitjes, zorgend voor het ozo belangrijke nageslacht. Wat wel goed gaat komen als ik de pikes zo zie. Blijkt er daarnaast ook nog eens goed nieuws te komen vanuit de beroepsvisserij hoek (want dit is in mijn optiek toch de grootste oorzaak voor vele “problemen”) waarbij de vangstquota aanzienlijk omlaag is gebracht, check hier: QUOTA RANDMEREN FORS OMLAAG NA RECHTZAAK eindelijk…
Enfin hier wat praatjes bij de plaatjes, duurt niet lang meer, ik ben me zo langzamerhand al aan het klaarmaken voor de vliegvisserij op karper, zeeforel (jaja zelfs al een beetje zeebaars – check die ozo belangrijke 12 graden zeewatertemp wat over 1,5 maand zo maar eens een feit zou kunnen zijn) en natuurlijk wat mooie dagen op het ovm. De lente is in aantocht, heeeerlijk. Vangze! Gr. Edwin Kerssies
