Wk 6, hoge golven, regen en een paar mooie dames

Na vorige week een prachtsessie met 4 snoeken op het grote water en minstens evenzoveel missers gehad te hebben – wat waren ze voorzichtig, twas ook windstil de paar uurtjes aan het eind van de middag, die grote plas als een spiegel voor me, geen kip op het water, behalve die vele honderden meerkoeten, zwanen, een enkele ijsvogel en jaja de visarend liet zich weer eens zien en daar dobber je dan. Weinig prooivis op de fishfinder, maar wel hier een daar een schooltje. En toch wel prettig, het water was mooi helder, nauwelijks stroming, stil dus. En dan moet je stil zijn. Opgaan in de elementen. Tis prachtig. Na een half uurtje de eerste tik, even later gevolg door hangen, een 70tiger, een snelle release en daar gaat de sixth sense di7 weer door de lucht heen, even later zinkend als een baksteen naar de dieptes waar ik m’n ep streamer wil hebben. Om een lang verhaal kort te maken, binnen 1,5 uur volgen er nog 3 vissen waarvan 1 echte mooie dame. Genieten.

Enfin Brian was getriggerd en weer terug van z’n vakantie met Maris. Dus de plannen waren snel gemaakt en op zaterdagmiddag duiken we erin. In eerste instantie wilde ik voor de verandering weer eens een keer graag naar het Oostvoornse Meer, maar door de weersvoorspelling en niet al teveel tijd besloten we het grote water op te gaan zoeken, met de belly, als het weer het toelaat, achter de snoek aan.

Zo gezegd zo gedaan. Nou ja, het was zoeken naar een stek waar je kon bellyboten. Wat een pokkeweer zeg en wat een golven op de verschillende stekken waar ik normaal gesproken graag peddel. Vandaag ff niet. Dus de beschutting opgezocht. Ik heb m’n twijfels. Regelmatig wordt hier met doodaas gevist en dat al maanden lang. En ondanks dat we hier te maken hebben met een lap water waar je u tegen zegt, geloof ik toch in een vorm van dressuur en zeker op deze plekken wordt er overdags tegenwoordig maar weinig gevangen.

Op het moment dat ik net het water in stap na de boel in hevige weersomstandigheden klaar gemaakt te hebben komt Brian aan rijden. We groeten en ik begin de kanten af te vissen. Ondertussen is Brian druk heen en weer met z’n belly en toebehoren als de eerste tik volgt, hangen, nummer 1 is een feit, dat gaat lekker, een strak getekende snoek mag even snel op de foto, zo de 0 is eraf.

Die gaat lekker hoor ik achter me. Brian ligt er nu ook in. Super zo met z’n 2en. En beiden dobberen we nu toch gelukkig ietwat uit de wind en vooral uit de golfslag en is het nog best goed te vertoeven. Beuk erop, hangen, nummer 2, ietsje kleiner als de vorige zorgt voor een mooie dril aan de 10. Niks niet te zwaar, gewoon een perfecte lat voor deze visserij.

Een half uur later vind ik een mooi schooltje vis op de fishfinder. Dit kan haast niet anders dan…
Zo das een beste beuk, mooie dril, Brian komt erbij en schiet een paar foto’s. Eindelijk ook eens de kans de vis te meten, want in m’n eentje lukt dit niet tot nauwelijks vanuit de belly. Schatting is lager dan de meetlat die 98cm aangeeft, prachtvis, ben er blij mee. Kleiner als die van vorige week, die zo rond de 105 was, maar eigenlijk maakt het me – zonder arrogant proberen over te komen – ook niet zoveel uit. Of een vis nu 95 of 105 is, prachtig zijn ze en eerlijk gezegd begin ik het gewicht van de vis misschien nog wel belangrijker te vinden dan de lengte. Dit zegt in ieder geval in 9 van de 10 gevallen veel meer over de krachten van deze snoeken die soms echt sterk zijn. Meerdere malen al meegemaakt zoals ook vorige week eentje, die niet te stoppen was met m’n 10lat en rustig maar resoluut gewoon lijn loopt te nemen, niet te stoppen en dan onverklaarbaar, pats los, grrr, het hoort bij het snoeken, maar liefst zo min mogelijk en het gebeurt me ook niet vaak. 9 van de 10 keer goed gehaakt, behoorlijk ver achterin de bek en door het gebruik van een enkele haak snel te onthaken. Alles met zorg voor deze prachtvissen.

Terug naar gister, het wordt heftiger en heftiger en de regen valt nu ook met bakken uit de lucht. Ik krijg koude handen en Brain ziet er ook niet al te frisjes meer uit, haha. Helaas schuift er bij het ophalen van de lijn bij Brian net op het laatst een snoek volledig over heen die mist. Tuurlijk nog even doorproberen maar die laat zich niet meer zien en niet veel later zitten we beiden in de auto met de verwarming vol aan. Toch 3 stuks, we mogen niet klagen.

Op de volgende stekken is de wind en de golfslag zo heftig dat we niet eens het water in kunnen. Dan maar even elders kijken of er nog wat ligt. Na een half uur wat hotspots afgeworpen te hebben is het raak, wederom een mooie dikke dame wat het totaal op 4 brengt.

De bek zit nog vol prooivis. Hier moet er nog wel wat liggen en Brian krijgt nog een volger. Mist een paar keer, prachtsnoek, maar het mocht vandaag niet zo zijn. Hoort er ook bij. Toch genieten we beiden van de middag. Dobberen op stek 3 nog een rondje, maar hebben het eigenlijk wel gezien. Thuis heeft m’n lieve schat het eten klaar staan en de kids vragen al snel de aandacht. De avond is nog lang, na elkaar een tijd niet gezien te hebben en genoeg verhalen, met de nodige biertjes, een mooie afsluiting van een harde maar mooie dag. En de volgende keer is Brian weer aan de beurt, met snoek, of wie weet zeeforel, hollandse natuurlijk! Jullie horen van ons, tot laters en fijne feestdagen!

Gr. Edwin

En hierbij nog wat fotootjes van vorige week…