Graskarpers, schubs, spiegels en het verhaal van de 3 missers

Het afgelopen weekend stond vol met verplichtingen en op zondag avond zag ik de regenbogen van Sander voorbij komen en de karpers van Edwin en nog vele andere vangsten en het maakte me behoorlijk kriechel dat ik niet naar het water kon. Dat gevoel was er al zaterdag middag toen ik in de auto zat naar de eerste afspraak, mijn humeur was wat down.

Maandag begin ik altijd om 13.00 uur en dus besloot ik het erop te wagen, uiteraard was het weer bij lange na niet zo mooi als in het weekend, althans dat gaf internet aan. Toch vroeg opgestaan en besloten om achter de karpers aan te gaan. Eerst naar mijn schubkarper stek waar ik het tot nu toe nog niet geprobeerd had. Het water is daar dieper en pas later in het seizoen laten de karpers zich in de ondieptes zien en in het oppervlak. Qua activiteit viel het een beetje tegen, in vergelijking met vorig jaar behoorlijk. Weer de auto in gesprongen en op naar een ondiepe sloot bij mij in de buurt waar ik weet dat er graskarpers zitten. Het gras was het afgelopen weekend gemaaid en er waren behoorlijk wat graskarpers actief met het grazen in het oppervlak. Ik bond een chartreuse carpbol aan en zag gelijk een groepje kleine graskarpers over de bodem van een ondiep stuk aan komen schuifelen. Ik wierp 2 meter voor de leider van de groep en liet het bolletje tot op de bodem zinken. Vanwege de kleur zag ik duidelijk de carpbol liggen en kon zo het bolletje in een lijn brengen met de zwemrichting van de karper. De leider van de groep naderde de bol en ik zag hem als een stofzuiger het bolletje naar binnen zuigen, een seconde later trok ik mijn #7 krom op de eerste graskarper van het seizoen. Een heerlijk gevoel om zo op zicht een karper te kunnen vangen. Een kleintje van 14 pond kon ik op de plaat zetten.

Daarna nog 2 maal een losser gehad maar ik vond het mooi geweest. Mijn ogen waren bloedrood en jeukerig en mijn keel begon ook al te kriebelen. Door dat gras heen banjeren en al dat gemaaide gras doet niet echt goed als je je hooikoorts tablet bent vergeten te nemen ☺ In de auto even snel een sms-je naar Pieter Bas om te vertellen dat de karpers actief waren. In de auto terug van mijn werk belde ik PB op en die had net een mooi exemplaar van 16 pond terug gezet. Fijn slootje en een uitdagende sport, die graskarpers kunnen best lastig zijn om te haken. Tot op de fair!!! Brian & PB

—–

En dan het verhaal van de 3 missers, want dat was me wat. Zondagmiddag. Paul is met vriendin op stap en ik sluip even het huis uit. Niet veel later sta ik op een veelbelovend stekje te kijken of er wat cruisers zijn. En ja hoor de een na de ander komt langs. Dit is het moment. Eindelijk heb ik het rijk hier voor mij alleen en er zit karper, grote karpers. Niet normaal zulke grote karpers. Dus ik besluit het erop te wagen en te wachten of er een bullebak langskomt. Na 15 minuten zie ik links van me een schub, wat een beest, ik sta perplext. Zal die? Snel gooi ik de carpbol ervoor. Zie de vis rustig verder zwemmen, raak m’n oog op de bol kwijt en even gebeurt er niks. ‘t zal wel weer een wijgeraar zijn, maar dan gebeurt het. Een kort rukje aan de strike indicator, even een schokje en plop weg vliegt de verklikker schuin onder water. Wat hard, wat snel, hoezo rustige aanbeten? Ik sla aan en de Loop Cross S1 #8 staat goed krom, de lijn giert ervan af, de backing zie ik al verschijnen en weg gaat de vis, wat een gevecht. Dit gaat nog 6 a 7 minuten door, langs bomen, door rietvelden, maar telkens houd ik de vis. Hte net ligt klaar en ik sta te trillen op m’n benen. Kon wel eens een recordvis zijn. In ieder geval een dikke dertigponder, lang van stuk, schat de vis over de meter. En alles staat klaar. Totdat het onverwachte toch gebeurt. De vis draait nog een keer vlak voor me links in de struiken en ik zie de lijn in een hoek komen met de vis. %$%$%& door de onderwaterwortels. Dit gaaaaat niet goed. Neeeeee he? Ja hoor! Pats 28/00 doormidden en een rechte hengel. Balen dus. Ontzettend balen. En alsof dit nog niet genoeg was, mis ik er het daaropvolgende uur nog 2 mooie vissen, wel wat kleiner van formaat. Gelukkig wordt de dag afgesloten met een klein 10ponds spiegeltje. Ik bel Paul, hoe was het. Nou ja een mooie schub, maar die misser oioioioi. Ga je niet menen zeg ik. Yup. dat was een hele mooie. En nog 2 andere gemist. Shitzooi. Heee dat verhaal ken ik. Dus. Nou ja dat hoort er dus ook bij. Een ding is zeker. Dit verveelt nooit! En zoals Brian het al aangaf, tot op de fair!!
Cheers, Edwin & Paul

4 thoughts on “Graskarpers, schubs, spiegels en het verhaal van de 3 missers

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *