Zonnige oktober snoeken

Gistermiddag (zondag) samen op pad met maatje Brian. Het weer is top, dat wil zeggen een heerlijk najaarszonnetje, beetje wind en een temperatuur van pakweg 13 graden. In het oude waadpak is het zelfs warm. Niet echt snoekweer trouwens, maar ik heb er zin in. Rond 13.00 uur vertrekken we de mastenbroeker polder in. Als eerste een paar hotspots pakken alwaar ik zeker de nodige snoeken verwacht. Brian met de Dahlberg en ik met de nieuwe EP Tiger Series Lavender. Prachtig lopen ze door het water heen, veelbelovende stekken gaan we langs, maar alles is al vertrapt, is het al zover? Ja hoor de drukte is gearriveerd in de polder en de snoeken zijn op hun hoede. Het seizoen is nu echt gestart, oftewel het wordt moeilijker en moeilijker in de drukbeviste polders. Een kleine snoek van nog geen 40cm weet ik nog te pakken maar na 1,5 uur houden we het voor gezien.

We rijden langs de prachtige IJssel via Kampen alwaar de oude zeilboten langs de kades het stadsgezicht indrukwekkend maken. Even later arriveren we bij een IJsselkolk waar ik nog wel eens een snoek pak en niet veel later gaan de grote streamers weer richting horizon. Opvallend is het heldere water overal, mooie vliegviswater, maar het weer is er niet echt naar. Toch weet ik nog een snoekje van rond de 50 te vangen en Brian zag nog een jagende snoek, maar zoals zo vaak hier in Zwolle e.o. jagende snoek blijft lastig te vangen.

De tijd vliegt voorbij en we rijden verder naar stek 3 van vandaag. Ook hier is het water mooi helder, maar daar dit een bekende stek is wederom platgetrapt gras. In m’n hoofd gaan al de gedachtes om nieuwe wateren vor de komende tijd op te gaan zoeken, twordt gewoonweg te druk. Toch weet ik na een uurtje vissen nog een mooie sterke volle snoek te pakken onder een struik aan de overkant die vaak vergeten wordt door de langskomende vissers.

Als laatste duiken we nog even Zwolle Zuid in, hier moet het raak zijn grap ik nog tegen Brian. Maar daar aangekomen sta ik toch wel te kijken. Het water is zo ongelooflijk helder dat je alles kan zien, de bodem langs de kanten, maar ook aan de overkant, kortom nauwelijks bevisbaar. Er schiet nog wel een klein snoekje langs de kanten weg, maar echt goed bevisbaar hier, nee dat niet. Onder een bomenrij is het wat minder helder en wat dieper. Hier moet er toch een liggen en ja hoor die prachtige flits schiet weer door het water achter m’n lavendertje aan, hangen, snoek 4 is een feit. Snel fotootje en weer terug. Vanwege het helder water en de geringe aanwezigheid van prooivis besluiten we nog even snel de mastenbroeker in te duiken, je weet maar nooit. En ja hoor we zien wederom jagende vis en dat tezamen met een prachtige zonsondergang maakt de middag mooi. Brian knalt nog even om van die hatelijke 0 af te komen, krijgt een aanbeetje van een klein snoekje en ik krijg er nog een mooie kolk achteraan, maar daar blijft het bij, 4 stuks zeker niet slecht, maar de vloek is weer teruggekeerd, als we samen gaan dan is een van ons de klos, hehe, nou ja des te meer reden om dit snel maar weer eens om te buigen, dus de volgende afspraak staat al weer in de planning, tot laters! Gr. Edwin (en Brian)