Zeeforel vs de bows van OVM

Al best een mooie dag vandaag. In Zwolle tenminste. Zaterdag 13 april.

Na heerlijk met de kids bezig te zijn geweest en de hond uitgelaten te hebben, rijd ik eerst naar Soesterberg om een bestelling af te leveren. Op de route richting Brian die smiddags ook wat tijd kan vrijmaken, dus dat past perfect. Uiteraard heerlijk gebabbeld, kop koffie gedronken en rond 12 uur arriveer ik bij m’n vismaat. Zonnetje schijnt en Maris is druk in de tuin bezig. Snel worden de spullen overgeladen en rond half 2 arriviveren we bij een van de favoriete zeeforelstekken.

Het ziet er prachtig uit. Graadje of 14, helder water, dat kon wel eens leuk worden. Achter de Hollandse forellen aan. En we tuigen de Cross 6 op, met m’n Hatch 5 en een Loop Evotec 140 WF6. Brian heeft een soortgelijke combo maar vist met een Danielsson en een Loop Opti Stillwater WF7 op zijn cross 6. Beide combo’s werken perfect. Zo zie je maar dat je – mits je de juiste lijnen kiest – echt ver kunt komen. Als je dat wil natuurlijk. De Evotec 140 is wellicht de meest geschikte lijn om echt ver te werpen. Kan ook niet anders daar deze zogenaamde longbelly lijn aanzienlijk zwaarder is dan een gemiddelde 6 lijn. Enfin terug naar het zeeforellen. Daarvoor zijn we hier. En daar kan ik kort over zijn. Hoe perfect de omstandigheden er ook uitzien. Een van de eerste mooie dagen na een lange periode van koude, helder water, juiste getij. We zien niks nadas noppes. Het lot van de Nederlandse zeeforelvisserij. Eerlijk gezegd heb ik meer met het zeebaarzen. Als het goed gaat – die beuken zijn zo verslavend – dan gaat het lopen. En kun je binnen een uur zomaar tegen 10 of meer 50plussers aanlopen. Werken dus. Heerlijk. Toch kan het zeeforellen ook zeker succesvol zijn. Maar je moet een beetje het geluk hebben in een groep te lopen. Dat geluk dwing je natuurlijk grotendeels af door de juiste periode, de juiste plek, het juiste getij met de juiste vliegen te bevissen. Maar dan nog is het niet altijd raak. Hoort erbij. En niet erg, want het is weer heerlijk om aan zee te staan.

Na een heerlijke zoute haring bij de plaatselijke visboer besluiten we eind van de middag / begin avond nog maar even naar het Oostvoornse meer te rijden. Daar aangekomen is het prachtig. Zonnetje schijnt en niet veel later zie ik de eerste vis draaien. Kijk, dat schept hoop. Her en der staan wat vissers, maar echt druk is het niet.

En net als we er lekker in zitten en ik nu een vis of 6 heb zien draaien, slaat het weer om. De wind trekt aan, de zon is weg, vele vissers druipen af, en wat is dat nu, volgens ons toch echt niet voorspeld, we voelen de eerste druppels regen. Dat wordt een taaie sessie. En we zien ook geen vis meer.

Na enkele uren zijn we er wel een beetje klaar mee en besluiten richting de auto te gaan. Zoals gewoonlijk bij OVM nog ff gebabbeld met wat gasten, altijd gezellig, maar al snel blijkt dat er niet veel is gevangen.

De zon is allang weg en eigenlijk hebben we zoiets van, ach tis ok zo dan maar weer de volgende keer. Echterrrr de laatste jaren met de kids heb ik al niet teveel tijd meer over, dus moet je die pakken als dat kan. En dus toch nog even erin, voor een half uurtje, je weet het nooit.

En ja hoor, niet veel later pakt Brian een uitzetter en ik een uitzetter, eentje van in de 40 en onderstaande vis maakt de dag toch weer af. Een prachtig gevecht, de Hatch giert het uit, een stuk of 4 mooie jumps – wat is ze dik – en weer een mooie vis uit dat unieke water. En wederom een onvergetelijke dag, met een hoop lol, afzien en genieten aan de waterkant. Top zo! Gr. Edwin