Koud, kouder, koudst.

En dat was het afgelopen vrijdag. Zowat eind maart en ik heb het dit gehele winterseizoen nog niet zo koud gehad. Nee ook niet vanuit de bellyboot op dat grote water. Sander, m’n vismaatje voor vandaag had zich wat beter voorbereid.

De planning was zeeforel en wellicht nog ovm vandaag. Maar bij de eerste stek aangekomen werd al snel duidelijk dat het zeeforellen zo goed als onmogelijk was. Windkracht 6 a 7, de auto geeft een buitentemperatuur van -1 aan bij aankomst en de zee is soep van kleur. Ff snel handen schudden als we elkaar ontmoeten op de afgesproken plek. Sander handschoentjes, ikke nie. En dat heb ik geweten gedurende de dag. Heb ze de hele winter niet nodig gehad, maar vandaag, oioioi, verschillende malen totaal geen gevoel meer door die snijdende machtig koude oostenwind. T’is niet anders. En na een uurtje zeevissen geven we er de brui aan. Dit is niks. Snel een slok Flor de Cana op de vroege ochtend. Over voorbereiding gesproken. Eindelijk een beetje warm.

In de loop van de ochtend arriveren we dan uiteindelijk bij het Oostvoornse meer. Sanders thuishaven. Daar waar hij zo graag mag zijn, probeert iedere week en das niet niks vanuit Lelystad. Beide slikken we toch wel met de aanwezige golfslag alwaar een golfsurfer zich meer thuis zou voelen dan wij. Naar wat later blijkt de stromingen door enkele doorgangen zijn gigantisch. Normaal niet verkeerd, maar de temperatuur gooit roet in het eten. Ik heb gedurende het resterende deel van de dag geen vis zien draaien. Sander wel, knap. Vol in de wind stonden we. Op een gegeven moment vond ik het welletjes en heb de luwte opgezocht. Na een middagdutje knalde Sander door, de bikkel, top, en dik verdiend wist hij er uiteindelijk 5 te pakken, 4 vijftigers en een uizettertje. En dat met dit weer aan het stokje. Top.

Zelf heb ik de drijvende lijn op een gegeven moment gewisseld met de Di7. En ja hoor de 2de worp was het raak, een 2de jaars uitzettertje van in de 40cm. Aan de good old muddler. Dacht de clue gevonden te hebben. Nu gaan we. niet dus. 2,5 uur nog doorgevist, maar op een losser na niks. Nog even een bijbabbeltje met Sander en tis mooi geweest. Wachten op betere weersomstandigheden. En toch was het weer lekker. Ook mooi om een volvo met een breed lachende gozer zo te zien vertrekken. Snel maar weer eens doen. Kijken of we de rollen kunnen omdraaien. Blijft toch bijzonder dat grote meer. Laters Edwin