Tripafsluiter Puerto Rico

Na die geweldige vangst van Sander stonden we de volgende dag weer met frisse moed op. We hadden Pochy aangegeven dat we ons meer op zicht-vissen wilden richten, in plaats van het blind casten wat we op sommige plekken deden. Pochy wist wel een stek daarvoor.

Zo gezegd zo gedaan, we vertrokken anderhalf uur voor zonsopkomst van huis. Bij de lokale bakker die al om 05.00u open ging werden we allervriendelijkst ontvangen door de bakkersvrouw (en ik kan u zeggen dat dat zeer fijn wakker worden is). De broodjes werden ingeslagen en langs de kant van de weg sippend aan de hete koffie wachtten wij tot Pochy met de boot aan kwam rijden. Hij bracht ons dit keer naar een lagune in het zuiden van Puerto Rico waar een klein riviertje in uitkwam. We voeren naar de monding van de rivier waar de scheidingslijn tussen het heldere zeewater en het troebele rivierwater zich duidelijk liet aanschouwen. Naarmate we dichterbij kwamen zagen we in de verte pelikanen en meeuwen duiken. De monding van de rivier lag bezaaid met bomen die door de stroming waren meegenomen en die nu vast lagen op de bodem van de lagune. Pelikanen zaten daar de eerste zonnestralen op te vangen en uit te buiken van hun ontbijt.
Dichterbij gekomen zagen we de onmiskenbare glitteringen van de tarponruggen die het water doorbraken. De hengels werden klaargemaakt en de streamers aangeknoopt. De motor werd uitgeschakeld en de poolstok ter hand genomen. We betraden onze arena.

Daar de tarpons in het oppervlak bezig waren en het relatief ondiep was, hadden we drijvende lijnen en niet al te zware streamers. Henk Jan en ik gingen tegelijk vissen, HJ op de voorplecht en ik naast het pool-deck. De eerste aanbeten die we konden verzilveren was een prachtige snook voor HJ en een ‘poor mans tarpon’ voor mij, de Ladyfish (een vis voor de echte vent ☺). De tarpons waren keer op keer weer een stuk voor ons uitgezwommen en Pochy moest aardig zijn best doen om dichterbij te komen. Kort na de vangst van de snook trok HJ zijn #10 goed krom en kreeg hij een mooie run. Er werden geen gaten in het oppervlak gesprongen, dus een tarpon zou het wel niet zijn. De gedachte van een forse snook kwam ter sprake, zo’n bak van 20 pond. Echter nadat de vis bij de boot kwam zagen we dat het om een Jack Crevalle ging. Pracht exemplaar, en alhoewel het bij het landen mis ging met de hengel was het een mooie trofee om bij te glimlachen.
De tarpons wilden maar niet bijten en na veel gewissel van streamers en vruchteloze worpen raadde Pochy ons aan om te wisselen naar een grote garnaalimitatie. Hij vermoedde dat de tarpons op de zoetwatergarnalen aan het azen waren, die meespoelden uit de rivier. Dat bleek de gouden tip te zijn, meteen op de eerste worp werd een tarpon gehaakt en kon het feest beginnen. Vele tarpons werden gesprongen en velen verloren maar genoeg bereikten de boot.

Bij de monding van de rivier aangekomen ankerden we de boot, Sander had samen met Pochy 2 enorme schaduwen gespot. Geen tarpons, maar joekels van snook die even uit de stroming kwamen om te kijken of er wat buiten de stroomnaad te halen viel. Moeilijk op de lange worp en niet gewillig met happen kreeg Sander maar één keer een respons van één van de snooks, maar kon die niet verzilveren. Ondertussen had HJ al een pracht van een tarpon weten te landen en zo dus een slam op zijn naam gezet. Jack, snook en tarpon geldt ook als een slam.

Na een paar uurtjes vertier wilden we toch achter de grotere jongens aan en we voeren naar een andere stek. Pochy bracht ons naar een haven, nou ja half gammele steiger, waar de lokale vissers hun vangst schoonmaakten. Alweer bewees Pochy zijn expertise als gids en binnen een half uur zagen we tekenen van Megalops. Strak tegen de steigerpalen aan, in de schaduw, kwam de rugvin met kenmerkende draad uit het water. Sander stond op de boeg en begon met casten. Het was net snoekvissen. Zo strak mogelijk onder de steiger werpen, even af laten zinken en strippen en twitchen. Na een paar worpen van vlieg wisselen en opnieuw tot de juiste kleur en formaat gevonden was. De vissen lagen daar, dat was duidelijk, het was een kwestie van het juiste patroon vinden. Dat Sander een goed patroontje had aangeknoopt werd wel duidelijk; na het afzinken en de eerste strip werd de lijn strak getrokken en kwam een tarpon rechtstandig omhoog. Een massief beest van ongeveer 75 pond landde net niet op de steiger en omstanders rond de steiger keken geschrokken om. Helaas duurde het schouwspel niet lang en vloog de streamer weer terug naar Sander. Bij het opnemen van de schade was het al vrij snel duidelijk, de tmc 600sp haak was volledig rechtgebogen, iets wat ik op eerdere trips ook al had meegemaakt met die haak. Balen, balen want dat was weer zo’n pracht specimen.

Nu was het HJ’s beurt, hij had nog eenzelfde vlieg als Sander in zijn doos, maar gelukkig op een Sc15 haak. Opnieuw een worp naar de steiger en ook dit keer al binnen een seconde een explosie. Na een mooi gevecht kond HJ met zijn tegenstander op de foto. Een meterplus tarpon, een dikke smile en een broek ondergescheten met tarpon drek!

Zelf mocht ik er ook nog één landen, daarna werd het wat stil rond de steiger. We zijn daarna nog richting de rivier gegaan om wat actie te zien, maar eigenlijk vonden we het wel mooi geweest. We kregen nog een mooi schouwspel te zien van een kudde zeekoeien die water kwamen drinken in de uitstroom van de rivier, waarna we weer terugkeerden naar de trailerhelling. Pochy ging richting huis en wij zochten zo snel mogelijk een taverna op om ons overwinningsbiertje te scoren. We hadden die medaille euh, Medailla (light) wel verdiend!
De laatste avond kwam Pochy langs met in zijn armen zijn eigen brouwseltjes. Moonshine voor iedereen om de mooie dagen te vieren. Van kokos-schnaps tot super geheime brouwsels in apothekersflessen, alles moest grondig geproefd worden. In een heerlijke roes van alcohol en keiharde visporno op ons netvlies vielen we in een diepe slaap.

Terugkijkend is dit een zeer leerzame trip geweest met echte eyeopeners op het gebied van bonefish, maar ook ontzettend leerzaam op het gebied van tarponvissen. Het was even wennen om een gids te huren en niet DIY te gaan in de laatste dagen, maar de informatie en kennis die hij ons gegeven heeft komt zeker in de toekomst van pas. Puerto Rico is een super bestemming voor tarpon, echt een ondergeschoven kindje in het Caribisch gebied.

Cheers, Brian Elward