Zeebaars op de vlieg, zo kan het dus ook…

Ha die Edwin, bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Het weekend was onwijs gezellig, maar eerlijk is eerlijk ik miste wel een belangrijk element. Was een beetje ” voor het zingen de kerk uit ……worden geblazen” Dus vandaag ben ik naar de “scene of the crime” getogen met een handvol vliegen en goede moed. De wind was plots gaan liggen en het tij kwam prima uit. Toch ging ik met enig twijfel op jacht, het weer de afgelopen dagen was nou niet echt met sprongen vooruit gegaan en de vraag rees of de baarzen alweer onder de kust zouden zitten. Mijn twijfel bleek juist te zijn, na 3 uur vruchteloos werpen, vastzitten, pruiken gooien en balanceren over glibberige rotsen bleef die keiharde beuk uit. Het afgaand tij was nu over gegaan in doodtij en het water werd rustig en helder.

Ik besloot met tussenstops naar de auto te gaan en mijn verlies te accepteren, bij de laatste stek van de dag stond ik op een rotsblok en had een mooi overzicht over het water. Mijn streamer werd naar de horizon verplaatst en na 8 snelle tellen begon ik binnen te strippen. Daar kwam hij dan, die onmiskenbare beuk die de hengel bijna dubbel liet klappen. Na de aanbeet was al snel duidelijk dat het hier om een flinke jongen ging. De vis nam lijn en bleef een tijdje in de diepte bonken voordat ik het zonlicht op zijn flank zag schitteren. Het was al weer even geleden dat ik zo’n dikke baars in mijn handen mocht houden, 55 cm mat hij.

Met weer goede moed ben ik doorgegaan en niet snel later volgde opnieuw een kneiter van een beuk toen de boeggolven van een passerende schuit op de kant sloegen. Bij het landen van de vis zag ik dat de vlieg diep in de keel was gezogen. De vis bloedde flink en dus heb ik hem maar meegenomen. Uiteraard bij het schoonmaken van de vis even in de maag gekeken en in tegenstelling tot de baars van vorige week waarbij er enkel stekelbaarsjes en zeeprikjes in zaten telde ik 7 krabbetjes en 1 zandaaltje in deze. Toen het tij weer opkwam viel het weer stil met de activiteit, het water werd troebel en ik vond het wel welletjes. Gr. Brian