Een abrupt einde, esox slaat toe!

Druk weekend achter de rug, maar vanmiddag rond 15.00 uur had ik toch ff de tijd om er op uit te gaan. Alhoewel het zonnetje zwak scheen bij ons huisje, was het op de eerste stek toch nog behoorlijk winderig en bewolkt. Geen weer om achter de karper aan te gaan, wat de bedoeling was, dus dan maar de polder in. De 7lat wordt omgeschakeld, de ep fireman eraan (geel oranje doet het goed de laatste tijd!) en struinen maar. Af en toe laat de zon zich zien en met de weidse landschappen is het heerlijk vertoeven. De sloten zijn mooi helder en een goede kabbel maken het tot een van mijn favoriete omstandigheden voor een paar succesvolle uurtjes en zo was het, tenminste zo ging het van start. na een half uurtje verscheen er een beste kolk achter de streamer en was snoek nummer 1 een feit. Een stevig vechtertje van rond de 70, een mooi polderformaat, lekker begin zo. Niet veel later mocht ze terug en struin ik verder. Na rond de 40 meter krijg ik weer een aanbeet. De snoek is ditmaal iets kleiner, maar vecht er niet minder om. Toch kan ik hem goed landen met de kiewgreep. Het ritueel kan beginnen. Snel een fotootje en hop de vis glijdt weer rustig het water in. Tenminste zo gaat het 9 van de 10 keer, echter vandaag is het anders…Wat een felle rakker zeg, het beest begint me een partij wild te zijn en weet m’n duim flink open te halen, wat een bloed, het spuit eruit. Revanche van de snoek, kuuuhlooote zeg, de duim begint behoorlijk te kloppen en nadat ik de snoek terug zet wordt het een bloederig geheel. Tot overmaat van ramp glij ik nog van de slootkant met beide benen tot aan de knieën in het water. Nu kan ik erom lachen na de liefkozende behandeling van m’n schat Mirjam, maar het was me het ritje naar huis wel zeg. Ook dat hoort erbij…latersssss