De goudjassen in het gouden uurtje.

Het water kleurt ietwat bruin hier, goud/koperkleurig. Geen vertrapt gras, eigenlijk komt er weinig volk hier. Buiten een tractor en af en toe een boot waarvan de schipper me verbaast aankijkt, dobber ik hier heerlijk tussen de eenden, meerkoeten, ijsvogels, (witte) reigers en laten boven me verschillende roofvogels zien hoe mooi ze kunnen vliegen. Genieten. Alhoewel het water met 2,5 graad niet warm is, gaan we eens kijken wat de fishfinder me laat zien. En na nog niet eens een kwartiertje dobberen heeft die al het nodige laten zien. Niet alleen de fishfinder trouwens, want een mooie tik en dito dril leek op de eerste snoek van vanmiddag. Echter het mocht niet baten, want nog voordat ik haar kan zien – voelde als een goed gevulde – raakte ik haar kwijt. Krijg nou wat, gebeurt niet zo vaak op het grote water. Maar dit smaakt naar meer en zo is het ook. De volgende 2 uurtjes gaat het lekker los. Op nog een geweldige meeneemaanbeet na die ik gewoonweg – hoe hard ik ook stripte – niet strak kon krijgen en dus te laat was, lagen 7 snoeken, koperkleurige, tot het gouden aan toe, wat zijn ze mooi, even kortstondig op mijn schoot in de bellyboot. Een waar feest, zo’n middagje om niet snel te vergeten. En dat gewoon met mn crosje 10, sixth sense di7 lijntje, fluorocarbon onderlijntje van spro en een h20 streamer aan het eind… Met een grote smile en koude voeten vertrek ik eind vd middag richting huis. De goudjassen in het gouden uurtje.