En nog maar eens de EP-GM

Al een paar weken geleden hadden we de afspraak gemaakt, zondagmiddag op pad ongeacht het weer. En dat hebben we geweten, wat een regen en wind. Echter gezien de voorspellingen viel het nog best wel mee en hebben we uiteindelijk een absolute heerlijke middag gehad. Arno met de vliegenlat en later toch de spinhengel erbij, terwijl ik uiteraard alleen de vliegenlat heb gebruikt. (zoals altijd) Er werd veel bijgekletst en de streamerdoos werd uitvoerig door Arno bestudeerd. Ik hoor hem nog zeggen, wat een prachtige streamers zijn dat toch, juist ja de Enrico Puglisi streamers. Ik vertel hem dat ik al een tijd “om” ben en alleen nog maar de EP snoekstreamers gebruik. Simpelweg vanwege de vangsten en de houdbaarheid van het materiaal. Uiteindleijk begint Arno toch met een zonkerstreamer, terwijl bij mij de EP-GM er weer eens aan hangt. (what else?) Lang hoeven we niet te wachten, want de eerste aanbeet is een feit, helaas direct gevolgd door een steun en een zucht, mis dus. Alhoewel het weer perfect was voor snoek, lagen ze vandaag niet echt los. Gisteren wist ik in enkele uurtjes op de late middag nog 4 te verleiden tot een aanbeet, waarvan er 2 gevangen werden. Vanmiddag was het anders. Het was alsof de stekken al bevist waren door voorgangers en er zodoende weinig leven te zien was. Toch kregen we op het eind van de dag nog enkele aanbeten, waarvan bovenstaande foto er een was. Niet echt een grote, maar het mag de pret niet drukken. En een middag met je beste maten op stap, waarbij er nu eenmaal veel gebabbeld wordt en er iets minder aandacht wordt geschonken aan het vliegvissen, zijn nu qua vangsten niet de beste dagen. Het gezelschap maakte overigens alles meer dan goed en al met al was het weer een middagje om in te lijsten. Niet zozeer vanwege de snoeken, maar vanwege de gezelligheid en dat, dat zou ik voor geen goud willen missen!