Its wintertime, lets go…..flyfishing! Maar ooooo wat is het koud, minus 2 geeft de thermometer aan en vannacht heeft het al weer 8 graden gevroren. Vanavond gaat de eerste tocht op natuurijs plaatsvinden, nou ja natuurijs, een opgespoten skeelerbaan, het echte werk moet deze week voor de schaatsliefhebbers komen. Ik heb vroeger vele tochten geschaatst, van de bekende veluwemeertochten tot het hardere werk, de lange giethoorntocht, prachtig, maar het is al weer zo lang geleden dat ik me er weinig van kan herinneren. Vandaag wil ik er toch nog even tussenuit. Het is zoeken geblazen naar een open stuk water, veel ligt dicht en dat wat nog open is, ligt dicht met watervogels en die laten we lekker rusten. Toch is mijn oude vertrouwde kanaal nog deels open en daar proberen we het een uurtje. Helaas de snoek ligt te rusten en laat weinig zien. Dan maar ff wat stadswatertjes opzoeken, tussen de huizen kan nog wel eens wat open liggen. En ja hoor na wat draaien en zoeken vinden we een mooi open en vooral rustig stuk. Want het voordeel met deze weersomstandigheden is dat het zo lekker rustig kan zijn.

Na enkele worpen dichten de ogen zich al met ijsvorming en wordt het steeds lastiger om te gooien. Toch gaan we stug verder en warempel na een kwartiertje verschijnt er een vette kolk achter de EP-GM. Mis, ^$%^$^%, flinke zandwolken verschijnen, een hoop kabaal in het rustige water, maar de snoek, die mist de streamer faliekant. Krijg nou wat. Klotezooi. De ogen zijn ondertussen zo dichtgevroren dat ik ze ff in de mond moet nemen, niet nadenkende wat er allemaal in deze wateren wordt geflikkerd. Nou ja ach we zijn er even tussenuit he? En dan na enkele minuten is het toch raak, een snoekje van 60 cm pakt de streamer voluit en even later staat de vis kortstondig op de kiekerd. Snel weer terug en het laatste half uurtje pakken voordat het echt donker is. Na pakweg 10 minuten nog een echte vette kolk achter de streamer, maar vanwege een haperende lijn door de ijsvorming, weer gemist. Ik had eerder de ogen moeten ontdoen van ijs, mijn eigen fout, ach ik weet waar ze ligt, voor de volgende keer, nu snel naar huis voor een heerlijke kop choco, dinsdag maar weer eens kijken of er nog wat open ligt. Ik vind het wel wat met dat ijs, maar brrrr koud is het wel. Latersssssss

Dyckers snoekstreamers

En vandaag was Thomas aan de beurt. We gingen pas laat op pad, rond 15.00 hing de EP Kermit eran, de vernieuwde versie Daiichi style! (binnenkort meer hierover, nu belangrijkere zaken…) Want vanmiddag was zoals Mir later bij thuiskomst na het filmpje prachtig zei: “big mama was looking for a christmas turkey, but got hooked up with a EP Kermit” kortom Thomas was aan de beurt, big mama had er zin in en ja hoor na een uurtje was het raak. Wat een ongelooflijke mooie vis Thomas, aan de vliegenlat, op de vernieuwde streamer naar aanleiding van je eigen gedachten opgezet en straks zeker terug te vinden in de shop (of uiteraar zelf na te binden) want die haak, juistem daar hebben we de laatste tijd veel discussies over en deze kermit had dus een speciale haak, in een keer vast, een kreet volgde, wat waren we blij en wat zal Tom vanavond lekker slapen. Voor nu gewoon genieten van de foto’s en binnenkort een filmpje…

102 volle centimeters, aan de vliegenlat, op een eigen gebonden Enrico Puglisi streamer, gewoon klasse Thomas, of zoals je zelf na de release zei, yihaaaaaaaaaaaaaa

Dyckers snoekstreamers

{ De foto’s fullscreen zien? Klik dan op het fullscreen icoontje (rechts) als je met je muis over de foto gaat… }

Zoals sommigen wel weten ben ik regelmatig in verschillende vliegvisfora op het www te vinden. Een van de meest actieve in Nederland is die van het prikbord. Al jaren komt een vast clubje vliegvissers hier bijna dagelijks een kijkje nemen, zo ook Cornelis. Via het www heb ik hem leren kennen en in de loop van de jaren weten we zo onderhand wel wie wat in de kuip heeft. Ooit gestart eind jaren 90 met een clubje bij hetnet en in de loop van de jaren vele verschuivingen tot aan pakweg 2004 toen het prikbord echt levend begon te worden. Nu heeft iedere vliegvisser aldaar zijn eigen specialismes en Cornelis is daar een van, vliegvissen op zeebaars dus.

Cornelis heeft zich in de loop van de jaren laten zien als een vliegvisser die steeds een stapje verder durft te gaan, iets wat ons zeer aanspreekt en waarvoor we respect hebben. Want wees eerlijk – kijk naar de foto’s – niet iedereen is zo gek om op volle zee met een bellyboot achter de zeebaars te gaan. En ik kan je zeggen dat op die stekken ook nog een behoorlijke stroming staan, bikkelwerk dus. Maar daardoor komt hij op stekken waar de echte grote jongens liggen en dat bewijst hij ook regelmatig met een van zijn vele mooie foto’s. Wil je mooie vissen vangen aan de vliegenlat, dan zul je regelmatig – of het nu in het binnenland, of in het buitenland is – net dat stapje verder moeten durven zetten. Pas dan kom je daar waar je wezen moet en de resultaten zullen daar zijn.

Hierbij een korte introductie van Cornelis, die wellicht in de toekomst ons wat nader zal laten kennis maken met het vliegvissen op zeebaars aan de Nederlandse kust, jaja uiteraard ook met Enrico Puglisi streamers, want die hebben hun kracht meer dan eens bewezen, voor nu nog ff de kou trotseren en dan kunnen we in het late voorjaar weer aan de slag! Enjoy the picssssssssss!!! (bedankt Cornelis)
Edwin

Clouser Minnows

Brrrr wat was het koud zaterdagochtend. Toch zijn we nog ff op pad geweest, alhoewel het lastig was om een open stuk water te vinden, veel was bevroren. Rond half 9 stonden we aan de waterkant, maar al snel bleek dat het nu niet de meest ideale dag is om de lijnen te strekken, man o man. Om de 5 minuten was het raak, het water tussen de ogen van de vliegenlat bevroren, ijsklompen hingen eraan, in de mond maar weer die ogen, ontdooien die boel en weer wat worpen maken, maar ooooo wat was het koud. Lekker dik was het water wel, iets wat bij mij altijd het bloed een beetje sneller laat stromen, wel nodig met deze temperaturen, dat moge duidelijk zijn, als je bovenstaande foto die later op de ochtend is genomen ziet. Enfin dik water, er ligt als het ware al een kleine ijsslaag in, alle$#$# koud, maarrrr vaak wel goed voor de nodige aanbeten op snoek. Vanochtend echter niet, dramatisch, op die 2 aanbeten na, een snoekje van 70 dook op mijn EP Kermit en Thomas had even daarvoor een hele flinke bak aan de EP-OM. Vanwege de kou waren we niet geconcentreerd genoeg, we misten ze beide, helaas, want het werd weer eens tijd voor zo’n dikke esox dame. Het mocht niet zo zijn en rond half 12 vonden we het echt welletjes, next time better, hopen dat het dan enkele graden boven nul is, koud is niet erg, maar onder nul is toch wel lastig vliegvissen, je blijft aan het ontdooien, hehe, een ervaring is het weer wel. En als je dan in de loop van de ochtend dat karakteristieke geluidje weer hoort – we staan pakweg 20 meter uit elkaar – er een paartje van die blauwe schichten (ijsvogeltjes dus) tussen je komt zitten, ach dan is het ook wel weer goed zo. Gelachen hebben we, want nogmaals die ijsklompen, het ontdooien, ff werpen, het stokken van de lijn, ff denken krijg nou wat, alweer vast, weer ijs, rode oortjes, geen gevoel meer in de handen, dus wat ga je doen? Juist ja, zingen, nou ja brallen, alles om het maar warm te krijgen, even later staan we te springen, die mensen die net met hun hond langs liepen, zullen wel gedacht hebben, wat zijn dat voor malloten, wie gaat er nu vissen? Wij dus!! alleen de volgende keer wel weer wat vangen graag miss esox…..

Klik hier voor nog een casting foto van Thomas.

Vanochtend wederom op pad, achter de snoek aan. Het was mistig en windstil, nu niet echt ideaal weer om te gaan snoeken. Toch kregen we enkele aanbeten en was de sfeer op en top. We spraken onderweg verschillende vissers en de vangsten waren barre slecht en zoals iedere vliegvisser weet, het kan niet altijd top zijn. Toch wisten we wel enkele aanbeten te krijgen, ditmaal aan de EP Kermit, die deed zijn werk wel, volgende keer alleen weer in de late middag gaan, want dan zijn de resultaten simpelweg beter…See Ya!

Link: Dyckers movies

Gisterochtend op pad met Thomas, achter de snoek aan. Het was niet echt wild, maar toch zouden we het wederom niet willen missen. We hopen dat het korte filmpje de moeite waard is om te bekijken. In de toekomst zullen we meer films plaatsen over vliegvissen op snoek, ruisvoorn, dikke vette wintervoorns, karper, of het oostvoornse meer en wellicht nog veel meer…

Wintervoorn, nou ja winter, dat is het nog niet echt, maar vandaag voor de eerste wintervoornkeer erop uit. Gisteren, nadat we in de middag bij familie langs waren geweest zag ik ze al, het was schemer en dat is regelmatig de beste tijd. Vette kolken verraden zware voorns. Niet dat je ze dan hoog hoeft te zoeken, dat zal weinig resultaat opleveren. Maar op een of andere wijze komen ze laat in de middag naar de oppervlakte en ik kan je zeggen, wat een kolken laten die voorns dan zien. Als je het niet anders zou weten, of niet gewend bent met dit fenomeen, dan zul je denken dat het grote forellen zijn. Enfin het zijn toch echt dikke blankvoorns, die zich wel laten zien, maar ook op dit tijdstip beter met zware nimfen vlak boven de bodem te vangen zijn. Als het nog licht is, vis ik met beetverklikker, maar zodra het echt donker wordt, haal ik deze eraf en gaan we op gevoel verder, zo ook vanmiddag. Heftige aanbeten volgden. De een na de andere mooie blankvoorn trok de #3 vliegenhengel mooi krom, tot in het donker toe. Rond kwart voor 6 vond ik het welletjes en mocht ik terug kijken op de eerste uurtjes wintervoorn vissen. Dat er nog mooie dagen mogen volgen!

Enkele nimfen

Wat een heerlijke ochtend vliegvissen zeg. Samen met Thomas de polder in… Rond half 9 kwam hij me ophalen. Eerst een kop koffie, ff bijkletsen en dan zo snel mogelijk weg. Richting het noordoosten, daar waar zoveel water ligt en we – als het mogelijk was – vele dagen kunnen vissen, zonder op dezelfde stek uit te komen. Met een redelijk harde wind, zachte temperaturen voor dit jaar (11 graden) en droog na een natte nacht, was het weer perfect voor snoek. Rond 9 uur stonden we dan ook lekker te vliegvissen langs een oude vaart. Thomas met de EP-OM en ik met de EP-GM. Het begin was rustig, snel werd duidelijk waarom, trollers voeren ook over de vaart heen. Maar na een uurtje was het op een kruising van een smalle vaart raak, een prachtige donkergetinte snoek, zoals we zo graag mogen zien. Ff snel een foto en terug kan de 70tiger. Vanwege de nog aanwezige riet, was het helaas niet mogelijk om op alle stekken te vliegvissen, dus besloten we even later een echte oerhollandse polder in te duiken. Ook daar zochten we de wat kleinere sloten op, want door de grote verbindingsvaarten werd er flink water gepompt en stroomde het te hard. Nu was Thomas met de EP-OM aan de beurt. Hij had een hoekje gevonden waar meerdere snoeken lagen, gezien de aanbeten. Eerst een misser, maar even later was het dan raak en werd de breedlachse maat snel op de kiekerd gezet. Daarna nog even doorgevist, maar voor de rest was het rustig. Ondertussen tikte de tijd toch ook al tegen het middaguur en moesten er andere verplichtingen vervuld worden. Het was kort, maar krachtig en binnenkort gaan we het nog maar eens over doen, tword’t tijd voor de big mama’s!

Het golft…de synthetische haren door het heldere koude water, af en toe flitsend flash, de ogen maken het af, de streamer golft, van links naar rechts en dan weer een duik naar onder, ff hangen en weer omhoog, dat hangen is belangrijk, dat rustmoment, een moment dat de snoek vaak aanvalt, zo ook vanmiddag weer. Na een zeer druk weekend had ik eindelijk wat tijd om er tussenuit te gaan, het was mistig en er stond niet al teveel wind. De Enrico Puglisi Green Madness aan het eind van de vliegenlat en knallen maar, heerlijk, snel zit ik in mijn ritme, zwiep pakweg 25 meter weg met een valse worp, snel gevolgd door de eerste ruk. Ik vis de streamer met halflange redelijk heftige zwoengs terug. Af en toe gebruik ik de hengeltop om nog wat extra actie te geven, alhoewel de streamer genoeg actie van zichzelf heeft, het voelt gewoon lekker, het oog wil ook wat. Tezamen met een leader van pakweg 1,50 meter en een Dyckers onderlijntje van 50cm is de combinatie perfect. Zo pakwek 1,50 meter onder de oppervlakte golft en danst de streamer op zoek naar snoek. Na een half uurtje krijg ik een volger, mooi om te zien, maar een kleintje, de vis doet weinig, heeft er geen zin aan, maar is toch getrigged, ik besluit echter om verder te gaan, laat hem maar lekker liggen. En dan is het raak, vanuit de kant knalt er een snoek op, een mooie, die ik even later kort in mijn handen mag houden, snel een foto en dan weer terug, met een flinke staartslag duikt ze weer de diepte in. Ondertussen is het bijna donker en wordt het tijd om naar huis te gaan, een mooie middag, heerlijk man.

Al een paar weken geleden hadden we de afspraak gemaakt, zondagmiddag op pad ongeacht het weer. En dat hebben we geweten, wat een regen en wind. Echter gezien de voorspellingen viel het nog best wel mee en hebben we uiteindelijk een absolute heerlijke middag gehad. Arno met de vliegenlat en later toch de spinhengel erbij, terwijl ik uiteraard alleen de vliegenlat heb gebruikt. (zoals altijd) Er werd veel bijgekletst en de streamerdoos werd uitvoerig door Arno bestudeerd. Ik hoor hem nog zeggen, wat een prachtige streamers zijn dat toch, juist ja de Enrico Puglisi streamers. Ik vertel hem dat ik al een tijd “om” ben en alleen nog maar de EP snoekstreamers gebruik. Simpelweg vanwege de vangsten en de houdbaarheid van het materiaal. Uiteindleijk begint Arno toch met een zonkerstreamer, terwijl bij mij de EP-GM er weer eens aan hangt. (what else?) Lang hoeven we niet te wachten, want de eerste aanbeet is een feit, helaas direct gevolgd door een steun en een zucht, mis dus. Alhoewel het weer perfect was voor snoek, lagen ze vandaag niet echt los. Gisteren wist ik in enkele uurtjes op de late middag nog 4 te verleiden tot een aanbeet, waarvan er 2 gevangen werden. Vanmiddag was het anders. Het was alsof de stekken al bevist waren door voorgangers en er zodoende weinig leven te zien was. Toch kregen we op het eind van de dag nog enkele aanbeten, waarvan bovenstaande foto er een was. Niet echt een grote, maar het mag de pret niet drukken. En een middag met je beste maten op stap, waarbij er nu eenmaal veel gebabbeld wordt en er iets minder aandacht wordt geschonken aan het vliegvissen, zijn nu qua vangsten niet de beste dagen. Het gezelschap maakte overigens alles meer dan goed en al met al was het weer een middagje om in te lijsten. Niet zozeer vanwege de snoeken, maar vanwege de gezelligheid en dat, dat zou ik voor geen goud willen missen!

Zaterdagmiddag was het de beurt aan de EP-GM, oftewel de Enrico Puglisi Green Madness pike streamer. (wat een naam zeg, EP-GM dus) Helaas had ik niet al teveel tijd, dus is er gevist van half 4 tot half 6, maar gekkenwerk was het en wat hebben we genoten! De snoek was los en erg gewillig. Helaas niet echt supergroot van stuk, maar de hoeveelheid maakte het tot een topdag. Binnen 2 uurtjes tijd meer dan 10 aanbeten, waarvan 7 gevangen, geweldig gewoon. Deze snoekstreamer heeft dan ook echt zijn kracht bewezen. Prachtig beweegt hij door het water door de enrico puglisi fibers en zelfs na 7 snoeken is de streamer nog exact intact, inclusief ogen en flashmateriaal. Na een vangst is het een wirwar van fibers, echter na 1 worp herstellen ze zich en komt de streamer direct weer terug in zijn oorspronkelijke bedoelde vorm en oogt net als een echte prooivis. Tergend langzaam zakt de streamer weg als je stopt met strippen en bij de volgende ruk, zwabbert de EP-GM weer flink heen en weer. Ik ben dan ook echt om en zo langzamerhand helemaal gek van dit materiaal. Ook komen baarzen nu kijken achter de streamer en heb ik helaas een prachtige baars van dik in de 40 gemist. Dit is me in de afgelopen jaren niet gebeurd met bucktail en zonkerstreamers en laat wat mij betreft goed zien wat de kracht is van deze streamer, hij oogt zo ongelooflijk natuurlijk! Enfin het moge duidelijk zijn, de test is dubbel en dwars geslaagd!

Wat was het een $%$%^$ weer afgelopen zondag. En toch, toch vind ik het heerlijk om er dan op uit te trekken. Vanwege de hoeveelheid regen geen mens te bekennen en tijdens deze uurtjes wil de snoek nog wel eens los gaan.

Het was tijd om de EP-om (enrique puglesi – orange madness) streamer te gaan testen. En olala wat beweegt ze mooi en wat is de streamer makkelijk te werpen. Ook zakt ze direct mooi, langzaam en geleidelijk richting bodem als je niets doet, terwijl je zelf kunt bepalen (gebruik makende van strippen en desgewenst de hengeltop) op welke wijze de streamer zich beweegt. In tegenstelling tot de bekende bucktail-zonker streamers heeft de EP-om geen problemen met het blijven drijven, wat in mijn optiek een echt voordeel is. Ook blijven de EP fibers na enkele snoeken uitstekend in de oorspronkelijke vorm en verliezen eigenlijk geen materiaal…kortom test geslaagd!!

Al vele jaren vissen we met de vlieg op roofblei. Veelal op de ijssel, maar de laatste jaren horen we ook steeds betere verhalen van omliggende wateren en verbazen we ons over de gemiddelde grootte van deze roofbleien. Zo weten we van een afgesloten kolk hier in de buurt, dat vangsten van roofbleien boven de 70 cm eerder regel dan uitzondering zijn. Waarmee dan? Met de broodvlok, ongelooflijk maar waar. Ze passen zich dus uitstekend aan, laat dat een feit zijn.

In de ijssel vissen we het liefst met een drijvende lijn langs de kantjes in de avond en ochtenduren en met een glaslijn de resterende uren op half water. Wat betreft de vlieg springt er absoluut een uit! Een vlieg die we al weer wat jaartjes geleden ontwikkeld hebben, juist mrmuddler. En zo werd bovenstaande aspius aspius ook gevangen, met de vlieg langs de kantjes aan de drijvende lijn met aan het eind de favo mrmuddler.

MrMuddler in de shop

Zondag 21 september stond een dagje Eemhof gepland met de “likkoegang”, welbekend bij de regelmatige bezoekers van het vliegvissen prikbord forum. De dag begon mistig zeer mistig, een mooi gezicht zo met al die vliegvissers in de witte wieven. Na een haf uurtje gooien op de kleine bak besluiten we (Paul, Jasper, Gert-jan en ik) de grote vijver op te gaan zoeken, meer mijn stijl zegmaar. Niet veel later hoor ik Paul als eerste roepen, er hangt een mooie regenboog aan. In de tussentijd heb ik enkele aanbeten gemist door onoplettendheid. Verbazingwekkend is wel dat we allen verschillend vissen. De een met ene zinklijn (o.a Paul) de andere drijvend, terwijl ik het op mijn favoriete methode langs de kantjes probeer, juistem met de CDCGJ, oftewel de cdc great jumper. Een vlieg die ik zelf ontworpen heb (alhoewel hij er best wel ergens zou kunnen zijn, er zijn onderhand zoveel vliegen) en welke al enkele jaren een favoriet is op bijv. het oostvoornse meer, de duitse beken en ja hoor ook op de Eemhof. Afijn de resultaten zijn lekker na enkele uurtjes vissen. Ik meen dat er 7 gevangen zijn, allen op de CDCGJ en in de grote vijver, terwijl de vissrij gerust taai genoemd mag worden. Jasper had er geloof ik maar 1 of 2, Gertjan iets meer en alleen Paul – die altijd ongelooflijk goed vangt en niet voor niets tot een van de beste vliegvissers van ons landje gerekend wordt – had er 7 of 8 (voornamelijk met een vreemde boobie). Echter zoals je hierboven kunt lezen de CDCGJ does it again, dus bind er zelf ook een zou ik zeggen, of kijk anders in de shop!

Stokkies? De meer ervarende vissers op het Oostvoornse meer weten wat ik bedoel, het stokje, overbekend, maar toch de laatste jaren weer vaak vergeten. Het blijft echter een supervlieg op het Ovm, mits goed gevist. Oftewel over wierbedden heen, het liefst in dead drift met een kabbeltje wind en wachten maar. Niet de meest actieve visserij en daarmee ook zeker niet mijn favoriete op het Ovm, maar soms ozo effectief. De dagen van meer dan 8 vissen zijn hedentendage voorbij (alhoewel wat nier is kan wel weer komen met het zouter worden van het meer) echter het stokje doet het nog steeds. In onze shop vind je het stokkie terug in het “Oostvoornsemeer pakket”, of bij de nimfen. Wist je trouwens dat het stokje niet alleen zeer effectief op het Oostvoornse meer is, maar ook goed ingezet kan worden op ruisvoorn in de polkder, of op de beken in de eiffel en de ardennen?

Oja probeer op het ovm het stokje ook eens in de winter. Zeker langs de kantjes en strekdammen in de vroege ochtend of tegen de avondschemer, succes verzekerd en zeer spannend.