Even weer een korte update van de shop. Er komt een flinke lading producten van Enrico Puglisi deze kant op. We hopen deze zo rond de 20ste hier te hebben, maar het is altijd gissen wat de douane doet. Daarnaast zijn de eerste stripping baskets / de populaire “line kurvs” uit Denemarken (euro 38,50) – die we sinds deze week in de shop hebben – al weer de deur uit. Ook zijn onze favoriete Titanium 40lbs 40 cm onderlijnen voor snoek weer op voorraad. Sterke wartel, geen last van kinken, ach betere zijn we nog niet tegengekomen en deze gebruiken wij in ieder geval met veel plezier. Voor de veelsnoekvangers onder ons hebben we de Sea Grip Tooth Proof handschoenen aangevuld. Enne de Airflo Ridge Striper floating lines zijn binnengekomen, de ideale lijn voor het snoeken…Oja Bug Bond is ook weer in stock.
En zo zijn er nog wat andere aanvullingen her en der, uiteraard de populaire TFO BVK series, de Danielsson L5W 6nine, F3W 4seven en de andere Danielsson series die nog steeds allemaal in de aanbieding zijn!
Een uurtje gewandeld met mijn vrouw en zoontje. De vliegenhengel mee en af en toe gooien. Van de kleine man moest ik zeer beslist vissen met de groen witte ep streamer en met als resultaat de eerste snoek van 2012. MVG John.
Note Dyckers: kijk John, tja als de kleine man het zegt…gefeliciteerd, dat er nog velen mogen volgen! Gr. Edwin – Team Dyckers
Dinsdag 3 januari 2012. Wat een weer, wat een weer. Windkracht 8, regen, regen en nog eens regen, stijgend water, hoosbuien en we hebben een afspraak staan. Brian, Paul en ik. Een dag snoeken en natuurlijk gaan we. Rond half 11 staan we met z’n 3en aan de waterkant. De #8 blijft in de auto, met onze tienen lopen we naar de waterkant. Dit is het echte werk. Een giga open vlakte voor ons. De wind knalt erover heen. Overweldigend. Ik wil wat tegen Paul zeggen, maar het lukt me niet, snak naar adem, pfffff. Niet veel later knalt de intermediate met een vette EP Streamer tegen de wind in, voor zover het lukt, het is zoeken naar een rustig moment om de lijn weg te zetten, anders plopt de streamer voor m’n neus neer, wat een weer, wat een weer.
Uitrustend in de middag pauze, kapot zijn we…
Droogwaaien
En daar staan we dan, gedrieën, op zoek naar Big Mama’s. De golven knallen tegen de kant aan, overal geluid en toch weer niet. Als de streamer dan op diepte is, wordt deze traag binnen gehaald, met korte felle tikken, in de zone, droom ik weg, ik kijk om me heen, zie Paul naar Brian lopen, een snoek van rond de 70cm wordt snel onthaakt en even later weer teruggezet in z’n element, hanguh, das nummer 1, de duimen gaan de lucht in, hoppa. Kijk dat geeft de burger moed. En weer probeer ik de lijn tegen die harde wind in te knallen. De HighTide 10 is een uitkomst, met de 8 is het geen doen. Nu eigenlijk ook niet, maar we rammen door.
In m’n ooghoek zie ik Brian naar me toe komen. Op pakweg 20 meter afstand smijt hij z’n streamer langs een mooie rietkraag. Een flinke haal, nog een, BAM, Hangen! Z’n tien staat zo krom als een hoepel, het gevecht kan beginnen. Snel ren ik toe, das een beste maat, een heeeeele beste! Na een mooie dril op de reel grijpt hij haar uit het water, snel op de kant. Heb je een centimeter bij je? Nope, jij dan? Nee ook niet. Ondertussen is Paul ook aan komen rennen, genietend van de big smiles. Eeeuh en jij Paul, nope, shit, nou ja foto langs de hengel en thuis meten dan maar. Eind 90? Metervis? We weten het niet exact. Maar ooo wat is Big Mama 1 dik, wat een massief lichaam, een prachtig beest. Een snelle fotosessie, uiteraard de release en de handen worden geschud, top! In ieder geval de zwaarste snoek die ik gevangen heb zegt Brain nog. We zullen zien…
We raggen nog een uur door, maar geen snoek laat zich zien. Tijd voor een middagpauze met koffie, broodjes en chocola. In de luwte van de auto. Anders is het geen doen. En daar gaan de verhalen weer. Altijd mooi om zo met gelijkgestemden te zijn en aangezien Paul sinds vorig jaar ook het tropenvirus heeft te pakken, is het al snel duidelijk waar de gesprekken heen gaan. Tijd om weer te gaan snoeken gasten, zeg ik, anders blijven we de hele middag hier, o ja, hoor ik, hehe, daar gaan we weer!
Eindelijk is de worp zoals ik wil, op een mooie afstand, af laten zinken die boel, en we kunnen. Na enkele tikken is daar uit het niets dan eindelijk die langverwachte aanbeet. Ik bedenk me geen moment en geef een flinke ruk aan m’n vliegenlijn, direct gevolgd door een korte felle tik met de vliegenlat. Yiiiiihaaaaaa, de tien staat prachtig krom. Ik loop me daar toch een partij te juichen tijdens een machtige dril. Maar de heren zien niks, de harde wind dooft het geluid langzaam weg. Ik geniet op en top, maar besef me tegelijkertijd dat het hier lastig landen wordt zo. Geen gemakkelijke plek. En weer een schreeuw richting m’n maten. Ja hoor, ik zie Brian op kijken, hij heeft het gezien, gelukkig maar, niet veel later gevolgd door Paul, beiden komen ze aanrennen, top zulke maten! En de eerste flank laat zich nu ook zien, Big Mama 2, yesssss. Brian loopt nu te schieten en Paul helpt me bij het landen. Alles gaat super en daar is ze dan….
Twee van de drie lopen met een big smile rond. Maar het is nog niet afgelopen. Want nu is Brian weer aan de beurt. Er zit wel weer een flinke tijd tussen. maar een volgende prachtige Big Mama laat zich zien, wat een dag, wat een dag.
En langzaam maar zeker komt er een einde aan deze bijzondere dag, die wordt afgesloten met een hoosbui waar je u tegen zegt. Uiteindelijk hebben we de maten van de 3 Big Mama’s weten te achterhalen. De gewichten waren echt ongelooflijk, wat waren ze dik. De lengtes betekende 2 keer een PR voor Brian, 99 en 100cm en een evenaring voor mij van m’n PR van 103cm, echter deze vis was zoveel zwaarder dan m’n oude PR dat ik hier nu, tijdens dit schrijven, bijna anderhalve dag na dato nog steeds met een big smile rondloop. Enne zo zie je maar de ene dag is het goed, zoals Paul die onlangs z’n PR verbeterde met een prachtige snoek van 109cm en de andere dag is de ander aan de beurt. Het is een kwestie van doorzetten, gaan wanneer je kunt gaan en bovenal genieten! Dank Brian, dank Paul, voor wederom een onvergetelijke dag. Pike on the fly in Nederland, wat is dit toch gaaf. Blown away, what a beautiful day, Big Mama time! En hier nog wat fotootjes om het af te maken. Cheers, Edwin – Team Dyckers
“He Edwin heb je volgende week tijd om te gaan snoeken? Weet niet, erg druk enzo, maar wie weet kan ik vanmiddag nog wel ff tijd vrijmaken om achter big mama’s aan te gaan. Shit ik zou gaan klussen zegt Paul, ga meissie lief aan kijken. Ik ook Paul.”
En zo ging het nog even door op Facebook. Om 13.45 spreken we af bij de palingkar om van daaruit naar een maagdenlijk watertje te gaan, op zoek naar snoek. Een nieuwe vorm met de vliegenlat, die ik nog niet kende. En wat zeker de reden was dat Paul een hele beste big mama pakt. Zo’n eentje die de tand des tijds heeft doorstaan. Nee geen perfect gave maar met littekens, mooi zegt Paul, ik houd daar wel van zo’n oude rakker. Eerst miste hij nog een mooie aan z’n favoriete zwarte EP Streamer. “Das verreweg de beste Edwin, probeer het nu maar zo’n zwarte” Ik zal het bekennen, heb m’n eigen favorieten en ondanks dat hij vandaag echt meer aanbeten kreeg, denk ik niet zozeer dat het aan de kleur lag, maar meer aan de manier van vissen. Mooi om te ervaren dat je na meer dan 20 jaar vliegvissen op snoek nog steeds niet uitgeleerd bent. Paul leerde me het snoek nimfvissen. Korte heftige tikken, lang wachten afzinken, en weer een tik. WF lijn en vervolgens een leader van 3 meter, zo deed ik het in ieder geval en het werkte, want eindelijk pakte ik er ook een. De lijn zag je weglopen en BAM een gigastripstrike volgt. Het gevecht van de Big Mama was mooi, de kop van die 109 cm jaja honderdnegen centimers aan de vlieg nog mooier, machtige vis, dit gaan we zeker volgende week nog een keer over doen. Ik weet nu waar ze liggen, hehe, maar voor nu helemaal top en proost na een topmiddag, klasse! gr Edwin
Ff een korte update. De Airflo Ridge Striper WF (floating dus) vliegenlijnen zijn weer op voorraad in WF7, WF8 en WF9. Deze lijn is onder andere zeer geschikt voor het vliegvissen op snoek. Ook zijn er eindelijk weer wat Partridge Absolute Pikehooks beschikbaar, enkele nog in maat 6/0, de 4/0 nog niet, maar voor de liefhebber kunnen ze dus weer besteld worden. Ook zijn er weer de nodige C&F vliegendozen aangevuld en nog wat andere zaken. Binnenkort meer info. Gr. Edwin
Ik durf het bijna niet te vertellen, maar dan zien jullie ook de foto’s niet en die wil ik jullie ook niet onthouden. We zijn weer naar de tropen geweest. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Sander, Henk Jan en ik hebben onze laatste vrije dagen en centjes bij elkaar geschraapt en hebben de schoenen weer omgeruild voor flip-flops.
Via een internet vriend zijn we dit maal op het kleine Puerto Ricaans eilandje Culebra terecht gekomen. Een plek voor tarpon en bonefish, en dat zijn de goudmijntjes in het Caribisch gebied.
Bij aankomst is het al vrij snel duidelijk dat we goed zaten, mooi huisje, SUV en een prachtige groene heuvelachtig natuur. De kustlijn biedt veel variatie, van mooie grote flats tot diepe mangrove baaitjes.
Het is wel een bestemming waar je vanaf de kant weinig in te brengen hebt. Daarom hadden we alle drie een kayak mee. De kayaks werden bijna dagelijks ingezet om de flats te bereiken en om met het krieken van de dag achter de tarpons in de mangroves aan te zitten.
De visserij blijkt een zeer uitdagende te zijn, we zagen dagelijks bonefish maar om ze te vangen was een heel ander verhaal. De meesten die we zagen waren niet aan het azen maar meer aan het cruisen. De tarpons waren in eerste instantie lastig te lokaliseren, behalve een groep die dagelijks werd gevoerd door een restaurant en die waren off limits. Maar aan het eind van de eerste week vonden we een stek waar ze constant aanwezig waren. We visten vanuit de kayaks met #10 hengels en drijvende lijnen en haalden zo toch een paar mooie tarpons, snook en zelfs spanish mackerel naar boven .
Helaas was het vissen vanuit een kayak niet geheel zonder risico’s. Nadat ik een mooie snook haakte trok die mij de mangrove in en tot overmaat van ramp prikte de snook na landing 4 gaatjes in de kayak. Na onthaken snel naar een ondiepe flat gepeddeld om de boel te plakken terwijl de hengels en spullen aan een mangroveboom bungelden. Leve het plaksetje dat HJ had meegenomen! Ook het rijden met 3 kayaks op het dak van een auto, in opgeblazen toestand kan ook leiden tot gaatjes, dat je het maar even weet.
Ondanks dat de bones zich wel af en toe op de flat lieten zien waren ze daar niet te vangen. Behalve HJ, die kon een tailende bone op Pirates Cay verleiden om zijn shrimpy te nemen. Uiteindelijk hebben we het over een andere boeg gegooid en hebben we de kayaks als platform gebruikt om een hoger standpunt te krijgen. Na enig gewenning konden we in de kayaks staan en met de peddel als roer en steekpaal langs de mangrove randen driften. Hier waren de bones rustiger aanwezig en konden we zo enkele vissen haken en landen. Top om zo toch nog succesvol te zijn door net even weer wat anders te proberen.
Al met al was de visserij niet top en we besloten om het eiland te verlaten om zo op zoek te gaan naar tarpons op het Puerto Rico zelf. De zoektocht leidde ons naar het zuidwesten waar wij bij een gids, Pochy, een slaapplaats konden regelen en die ons ook 2 dagen mee wilde nemen om zo het tijd te doen keren op de laatste dagen. Op de dag van aankomst zijn we zelf nog op pad geweest met de kayaks . De regels waren simpel maar het spelletje ondanks de kayak moeilijk. Zoek de duikende vogels in de lagune en daar zijn de tarpons. De vogels verplaatsten zich razendsnel en zo ook de tarpons (of andersom) uiteindelijk splitsten we ons af en ging ieder zijn weg. Bij zonsondergang heb ik 3 tarpons mogen haken en 1 weten te landen, een mooie 3 voeter nam mijn kayak op sleeptouw. De anderen hadden helaas geen vis.
Tot zover DIY. Later meer…
Cheers, Brian Elward
It was a crazy, beautiful year. The first Dyckers Day, the first Dyckers Seabass Weekend, lots of new customers and many many more. First of all we would like to thank you for all support and trust in Dyckers, Pure Flyfishing. And for 2012, there are a lot of thing going on at this moment. Most definitely there will be added some beautiful new brands to the shop. (later more…) And yes, we are thinking about magazines, New “Dyckers Days” & “Dyckers Weekends” and so on. Cheers, Team Dyckers!
En daar is ie dan, de film van Het Visblad tv (zie blogpostings hier en hier), vliegvissen op snoek. En ach buiten wat zenuwachtigheid en vuil op de kin, hehe, ben ik zeer tevreden met het resultaat. Die Robert is een geboren presentator, kunnen Ed en Marco nog wat van leren, enne die Sytse, de cameraman, die kan er ook wat van, klasse heren, toch wel een promotie voor het vliegvissen in Nederland lijkt me! Enfin veel kijkplezier en laat gerust je mening achter! Cheers, Edwin
Bronvermelding: www.hetvisblad.nl
En zo ging het. Een mooie middag had ik tot m’n beschikking. Nou ja met de nadruk op had. Brian belde ff, na terugkomst van hun tropentrip, ff werd dus 1 uur lang babbelen over grote bones, jacks, tarpon en wat al niet meer, daarover later meer, nu snoeken, iets korter dan gepland, hehe. Heerlijk weer dus. Wel koud, donkere wolkenluchten afwisselend met een laagstaande scherpe zon. Eerst maar eens in de polder van Rouveen kijken. T’is er altijd rustig, raar water, moeilijk visserij. Zo ook vandaag, want ik kan er kort over zijn. Honderden meters water afgelopen, een klein kolkje achter de streamer en dat was alles. Voor de rest helemaal niks. Blijft een vreemde polder. Toch is het wel mooi daar. De reeën in grote groepen in de verte, roofvogels in alle soorten langs je heen, ooievaars en wat al niet meer, maar de snoeken, geen idee waar de snoek huist daar momenteel.
Dus tijd voor ander water. Telkens valt het me weer tegen als ik ten noorden van Zwolle vis, dus hop, de auto maar weer eens in en naar groter water, big mama time, alles of niets vanmiddag. Geen aantallen in polders of stadswateren, maar gewoon groot helder water, langs die prachtige rivier de ijssel. Het maakt me blij. Hier vertoef ik graag. Heb er weer geloof in. En na een drukke werkweek is de rust een welkome aanvulling. De laagstaande zon kleurt het vele aanwezige riet goudgeel. Het water is donker, maar helder van kleur, mooi snoekwater en ik weet dat er echte bakken huizen. Na een uurtje nog niks te hebben gezien, komt de gedachte, t’is al weer een tijd geleden, gaat er geblankt worden vandaag? En dan daar dat onmiskenbare geluid in de verte die dichterbij komt, de ijsvogel, ik sta tussen het riet met m’n waadpak aan, blijkbaar een met de natuur, ze vliegt op nog geen meter langs me heen, een helderblauwe rug achterlatend, hier mot je zijn kerel. Hier is het vlak langs de kant wat dieper en bevindt zich ook een wat dieper deel van dit water, dat weet ik. Kennis van het water blijft een must. Deze hoek moet het worden. En de worp is vlak langs de kant links van me. Ik hoor de streamer ploppen, kan hem niet zien neervallen door het hoge riet, maar de lijn voor me laat me zien dat de worp goed is terechtgekomen. ff laten afzinken zodat de leader van pakweg 2,5 meter lang 40/00 fc een beetje kan afzinken. Gooien met zo’n leader geen probleem dan? Nope met de EP streamer niet en zo kun je wat meer de waterlagen afvissen met behoud van de drijvende lijn, snelle wisselingen dus, want in de polder is de lijn niet langer dan 1 a 1,5 meter. Een, twee rukken geef ik aan de lijn en hengeltop, ik weet dat ze danst daar onder water, verleidelijk, kom maar mama, joehooeeeeee. BAMMMM een beuk erop, stripstrike hangen. Shrrtttt daar gaat direct wat lijn. Mooi zo op groter water, de snoek is sterk aan m’n 8. Snel zit ik al op de reel te drillen. Geen jumps dit keer, maar hevige beuken de diepte in. En na iets meer dan 5 minuten pak ik haar. Mooie dame, helaas geen meterplus, maar ze mag er zijn. Hier doe je het toch weer voor, mooi man, tot laters, cheers, Edwin.
Er zijn weer wat pakketten met materialen binnengekomen, waaronder: Daiichi 2546 haken in de maten 6, 2 en 1/0. De 1/0 versie is onze favoriet voor de zeebaarsstreamers. Daiichi X-point 452 Saltwater hooks, super scherpe haken, geen stainless steel maar wel met saltwater finish dus minder snel roestend. Deze haak wordt in de maat 8 en 6 erg veel gebruikt door onze klanten voor de Ronde Bleek en zelf gebruiken we deze tezamen met de 4 voor bonefish, het oostvoornse meer, zeeforel, etc. Echt een tophaak, niet goedkoop, maar op haken moet je niet bezuinigen is onze motto, zeker niet als je maar kans hebt op enkele aanbeten op een dag voor trofee vissen. Daarnaast is de voorraad Uni Mono weer aangevuld en hebben we de nieuwste vliegendozen van A.Jensen binnen. Zo dat was ut weer, laterssss
Mailtje van Yuki, nieuwe pikestreamers, met de vraag wat wij ervan vinden. Lijkt me duidelijk Yuki, topwerk! Zo binden wij onze streamers ook voor het overgrote deel en deze gaan zeker snoek opleveren, mooie dikke kortgeknipte koppen, open haak, mooie volle staarten, vangze!
Vandaag op pad geweest met Robert de Wilt van het Visblad en cameraman Sietze ter promotie voor het vliegvissen op snoek. De dag begon met heftige regenbuien, maar gaandeweg werd het weer beter, gelukkig maar. Halverwege december zal in die uitgave van Het Visblad een artikel van mij komen te staan gecombineerd met een filmpje die op het Youtube kanaal van het Visblad valt te bekijken. (uiteraard zullen we de film dan ook op de blog plaatsen) Oja en er is vis gevangen :))
Robert en Sietze, bedankt voor de super gezellige dag!
Gr. Edwin
Team Dyckers
Zojuist een kort bericht van Richard Ronken in de mail. “Hallo met Richard, ik had de bestelling ontvangen en ben de dag daarna direct gaan vissen. Ja ja een mooie 84 cm.
Note Dyckers: Das een mooie snoek Richard, top!
