Al maanden ben ik me bewust van die mooie sloot die onder de A2 doorloopt. Steeds als ik hem passeer moet ik even opzij kijken. Vandaag op terugweg van een acquisitie gesprek, viskloffie en hengels achterin is het dan zo ver. In de auto pak uit en kloffie aan. Wat goed is komt snel, precies op de plek waar je hem verwacht, onder het houten bruggetje. Bij de eerste beet grijpt hij er nog langs. Twee worpen later: hangen! Mijn eerste vis op de Loop Cross #7. Lekkerrrr!

Groet Marc

Ps. en een dag later meldde Marc z’n 2 en 3de snoek, hoppa!

En succesvol ook! Mits vliegvissend met het juiste materiaal, kan het zo ontzettend gaaf zijn. Wat zijn ze sterk. Vooral de snoeken van groot water zoals de randmeren, volkerak, rivieren, havens, of kolken die rechtstreeks in verbinding staan met de grote wateren en waar de big mama’s langzaam maar zeker hun winterschuilplaats opzoeken. Zo anders als snoek in bijvoorbeeld de polder. Massief, sterke lichamen, spierbundels, krachtpatsers die in vol ornaat uit het water springen en je lat zo krom trekkend als het maar kan. Soms meters lijn nemend, tot aan de backing, ongekend en verslavend. Op pad met de bellyboot. Een 8, 9 of 10 vliegenlat. Zware zinklijn zoals de DI7 uit de Airflo Sixth Sense serie of de Airflo Ridge Striper serie en bij voorkeur toch wel een fishfinder of in ieder geval een dieptemeter. Zo’n fishfinder geeft naast de bodemstructuur goed de bestanden weer en ook zeker een extra dimensie aan het dobberen op dergelijk groot water. Naast de zintuigen, kijk naar futen, aalscholvers, stromingen, vis in de oppervlakte (in dit jaargetijde komt tegen de avond soms prooivis in de oppervlakte) diepe stukken vlak langs rietvelden, afgestorven plompevelden, etc. geeft de fishfinder je een prachtige kijk onder water en leert je meer vis vangen. Lees snoek en voor de liefhebber baars of snoekbaars. Taluds, de bodemstructuren, vaargeulen, diepe gaten, ondiepe plateaus, enorme scholen vis op half water, strepen eronder, de adrenaline loopt op, het kan niet anders dat, een beuk, hangen, feest!

Druk weekend voor de boeg met veel familiebezigheden. Toch heb ik zaterdagmiddag even de tijd. Te kort om een half uur te rijden na de favoriete stekken waar ik de laatste weken zo lekker ronddobber en waar al de nodige mooie snoeken gevangen zijn. Dus tijd om nieuw water te ontdekken. Iets meer dan 10 minuten rijden bij me vandaan. Heftig weer, harde wind, regen, snoekweer dus. En daar gaan we. Een grote ijsselkolk die in verbinding staat is het decor. 2.5 uurtjes peddelen. Heb er zin in. Het is even zoeken voordat de eerste scholen vis zich aandienen nadat ik een half uur de kantjes op het plateau van 2-4 meter heb uitgeworpen. Terwijl ik naar de overkant peddel zie ik middenop 12 meter diepte een flinke school vis. Er ligt vis omheen. Baars of snoekbaars. Te diep, maar wel mooi om te zien. En bij de overkant, onder de overhangende bomen en waar de wind vol op staat is het dan raak. Eerste snoek is een feit. Een kort maar mooi gevecht volgt. Donkere vis, absoluut geen ijsselvis. Standsnoek blijkbaar, die hier al de nodige tijd huist. Desalniettemin een mooi vissie. Bij de smalle doorgang pakt een 2de snoek m’n favoriete EP Purple Pikestreamer. Hoppa, betere vis en zeker sterker. Snel wat fotootjes en terug mag deze springer. Want dat deed hij. Mooie vis, nog steeds niet de massieve snoeken van de laatste weken, maar hij mag er zijn. In de 80 schat ik hem. Genieten.

Helaas begeeft m’n camera het na 2 jaar trouwe dienst. Het lot van de (vlieg)visser. Tis niet anders. Geen idee waar het aan lag, maar raar doet hij en er moet dus waarschijnlijk weer een nieuwe spiegelreflex gezocht worden. Tis niet anders. Ik peddel door en vang in de daarop volgende 1,5 uur nog 2 mooie snoeken, eind 70tigers op pakweg 2-3 meter diep water onder prooivis die ik in de oppervlakte zag. De fishfinder, tezamen met het juiste gevoel zorgde absoluut voor deze laatste 2 snoeken. Nog steeds vissend met de Di7, maar direct binnenstrippend bij het landen van de grote streamer vist ook super. Zeker omdat ik naar de kant viste en de streamer dus bij het langzaam binnen strippen naar beneden zakte op de afloop van 1,5 naar 3 meter. Perfect. Machtige aanbeten, beuken zegmaar. Helaas dus niet op de foto maar dat zei zo. 4 stuks, kort middagje peddelen, meer dan genoeg actie, top. En omdat het zo heerlijk is ook nog wat fotootjes van m’n maatje en ik onlangs op het grote water, mooi man!

Gr. Edwin
Ps. Naar aanleiding van de nodige vragen van klanten, zijn we bezig met Lowrance Fishfinders voor in de shop. Uiteraard zullen we de komende tijd ook meer uitleg trachten te geven over deze unieke en prachtige manier van vliegvissen, die op vele plekken in Nederland en Belgie beoefend kan worden, waarvoor je vaak niet ver hoeft te rijden en wat bovenal zo ontzettend leuk is. Binnenkort meer…

Vanwege de nodige verzoeken van klanten o.a. voor het binden van grote streamers voor pike, in- en offshore hebben we vanaf nu de H2O SF Blend in de shop opgenomen. En er zal binnenkort zeker meer van H2O in de shop komen, een merk wat we naast Enrico Puglisi uitgebreid gaan opnemen. Het grote verschil met de EP Fibers is dat de H2O fibers harder zijn. Ook goed te gebruiken in combinatie met bugbond of epoxy. Op de volgende pagina kan de eerste lichting H2O SF Blend gekocht worden, check hier. Gr. Edwin

Hop weer een streamer. Maandagavond 8 oktober. In m’n bindhok zit ik de nodige streamers weg te werken voor de bestellingen van vandaag. EP Pikestreamers, maar ook nog wat zeebaarsbestellingen. Ik besluit om wat extra’s te binden, want een blik op de weersites, gaf aan dat het de komende dagen super weer is. Zeebaarsweer. Onder het motto je weet maar nooit of er nog tijd is vrij te maken, knallen er dus nog wat 10-15cm zeebaarsstreamers uit de vice.

Dinsdagochtend 9 oktober. Vroeg eruit. M’n kleine Sjors de fles geven en Merel aankleden. T’is een hele bezigheid zo in de ochtend met 2 van die kids en het uitlaten van Abel onze hond. Witte wieven over de weilanden van Polder Mastenbroek en de Milligerplas ligt erbij als een spiegel. Prachtig en altijd weer fijn om in de ochtend een wandeling te maken met m’n maatje. Rond half 9 zijn we klaar en start ik de computer op, waarbij de weg direct naar getij.nl gaat, de drang is groot, ik kijk naar buiten, de eerste zonnestralen schijnen in ons huis. Kga druk bezig met werk.

Ondertussen is het half 12 en ik moet zeggen dat er al flink wat werk is verricht. Een blik naar Mirjam en ze weet genoeg. T’is onderhand al een maand geleden dat ik voor het laatst op zeebaars ben wezen vliegvissen. Niet veel later stap ik in de auto, man wat heb ik er zin in.

Onderweg sms ik wat met Brian en Ed Otting. Wat? zegt Ed. Zeebaarzen? You lucky…. Nog geen 10 minuten later, krijg ik nog een sms van hem. Vergaderingen opgeschort, afspraken gecancelt, ik sluit aan, ben er rond half 4. Super man. Zelf arriveer ik rond 13.30 – 14.00. De zee ligt er mooi bij. Ietwat bruinig water, wat jammer is, maar dat mag de pret niet drukken. Snel de boel in orde maken en gaan!

Het zou een half uurtje zijn geweest, nadat ik de eerste beuk voel. Nou ja beuk, ik dacht eerst dat ik vast zat. En vervolgens beweegt er iets, niet veel later gevolgd door een rechte stok. Helaas gelost. Twas niet een hele grote, maar toch jammer. Enfin de kop is eraf en ze zitten er. Af en toe schieten schooltjes spedaas voor me langs. Ze zijn wel erg klein, maar er is in ieder geval leven. Heeee zag ik daar links van me nu een kolk? Een aantal worpen eroverheen maar er gebeurt niks. Alleen vergist heb ik me niet, want ik zie nu meerdere jagende – wel kleinere – zeebaarzen. Scholenbaars gok ik. Mooi gezicht wat ik niet zo vaak mee maak op de maasvlakte. En ja hoor niet veel later is de eerste zeebaars een feit, scholenbaars, waarschijnlijk een van de jagende vissen, alhoewel ik hem toch uit de diepte haal. Ik schat hem iets over de 40 cm. Maar zoals Brian ook al aangaf in zijn posting, wat zijn ze ongelooflijk vet. De buik steekt gewoon uit.

De eerste is een feit en ik ben blij. In ieder geval 1 zeebaars, want gezien de drukte kon dit voor mij ook wel eens de laatste sessie zijn. Maar waar er 1 zit, zitten er vaak meer, dus wie weet. Af en toe zie ik nog jagende vis, dus ze zitten er zeker. BAM mooie beuk, hangen. Vis neemt een stukje lijn. Kijk dit is het echte werk wat de rit van 2 uur absoluut de moeite waard maakt. Mooi gevecht volgt en zeebaars numero 2 is een feit. Wederom aan een grijswitte ep streamer en wederom een mooie vette vis. Ditmaal toch wel wat groter, uit de categorie begin 50cm. Top. Dag kan niet meer stuk.

Rond 15.00 uur een telefoontje. Ist nog wat? Kben onderweg en sluit zo aan. Zeg meneer Otting wilt u mij niet storen? Ondertussen dril ik m’n derde baars van vandaag, een scholenbaars van in de 30 dit keer. Hoeveel heb je er dan vraagt Ed. Drie dus, waarvan een mooie 50tiger. Zeg houd je nog wel wat voor mij over? Tuuuurlijk!

Handje schudden, de gezelligheid, humor en flink bijbabbelend staan we nu samen te zeebaarzen. Mooi zo en genieten. En ja hoor weer eentje, scholenbaars wederom, eind 30tiger schat ik. Snel terug. Zeg Edwin…. schreeuwt Ed.

Langzaam maar zeker begint het water op te komen en hebben nog we nog max 1,5 uur te gaan. Tzal rond 17.30 – 18.00 zijn dat we besluiten om nog even verderop te kijken. Ik heb ondertussen nog een aanbeet gemist, maar helaas heeft Ed nog niks gevoeld. Ook dat hoort erbij en Ed pakt het sportief op. je hebt soms van die dagen.

En dan is het raak. Ver weg uit bij de 2de strip nadat ik de streamer flink had laten afzinken. De beuk is enorm, de Cross staat zo krom als een hoepel en de vis neemt dit keer echt een flinke ruk lijn. Eindelijk. Dit is de afsluiter waar ik op gehoopt had. Nu nog binnen zien te krijgen, want het zou niet de eerste keer zijn dat ik een big mama verlies op het laatste moment aan de scherpe oesters, rotsen of wat dan ook. Ed staat wat verder weg, maar komt hardlopend m’n kant op. Top! En dan glijdt de zeebaars in het net. Wat een vis, wat een vis, machtig. Das een beste zegt Ed. Sterk, groot maar vooral mega vet.

En niet veel later schudden we elkaar de handen, Ed geeft me nog een schouderklop en rond 21.00 ben ik weer thuis. Ik hoop het niet, maar het zit er in dat dit de seizoens afsluiter is. En eigenlijk kan het niet mooier. 5 stuks, waarvan een mooie 50tiger en als afsluiting een dikke vette 60tiger, terwijl in mei het seizoen startte met een wat dunnere maar ook zeker super mooie zeebaars van 66cm, geweldig. Dank Ed voor de mooie foto’s en de gezellige middag.

Laters, Edwin Kerssies

Zaterdagochtend, de wekker gaat en de verduisteringsgordijnen laten geen licht binnen, wel dringt het getik van regen de slaapkamer binnen. Hummm, ik wilde vanochtend gaan zeebaarzen, ik wilde zo graag zeebaarzen, even nog niet aan snoek denken de zeebaars is er nog. Even snel de afweging gemaakt om te blijven liggen en dan maar niet te gaan, maar al heel snel verdwijnt die gedachte. Vandaag gaat het mooi weer worden en onder water regent het niet dus die baarzen zullen er vast wel zijn.
Binnen een half uur zit ik in de auto op weg naar zee, met een goede regen jas uiteraard.
Daar aangekomen zit het er net zo druilerig uit als thuis, maar aan de horizon zie ik al de eerste kleine gaten in het wolkendek. Tussen de grote vallende druppels probeer ik zo snel mogelijk mijn waadpak aan te trekken en mijn spullen te orgaiseren. De C&F doos wordt leeg gerausd van snoekstreamers en uit de buggerbeast trek ik mijn restanten zeebaars vliegen. Pfff al een hele tijd geleden dat ik hier was en dat ik vliegen heb gebonden. Allemaal ABC viegen, Allready Been Chewed!
Op de eerste stek is het water helaas troebel, doorzicht van 50 cm denk ik. Niet dat vriend zeebaars daar moeite mee heeft maar psychologisch weegt het wel mee. Ach ik lig niet op de bank, van een zieleknijper, vissen!!!
Na een half uur het eerste smsje of ik al iets heb, daarna het eerste telefoontje van Edwin, maar nog geen baars.
Ondertussen is het droog geworden en is de capuchon afgegaan, dat vist een stuk lekkerder. Ik kom in de zone en na enkele worpen op een nieuwe stek voel ik de eerste beuk van de dag. Een dik “ knolletje” blijft in het oppervlak vechten en ik zie nu al dat zijn kop bij lange na niet in proportie is met zijn lichaam. Dit beestje is practisch klaar voor een overwintering in de Noordelijke IJszee. Hoppa terug in zee en even een vreugde kreet, er is toch geen (zee)hond. Ik ga door met vissen en probeer de aanbeet weer even te herleven. Voor mij is deze dag wellicht de laatste dag van het seizoen en dit zou zo maar de laatste zeebaars van het jaar kunnen zijn. De komende weken extra werk en ook nog eens weekenddienst en geen vrije dag meer. Daarna weer voor 2 weken naar de tropen. Och, och wat heb ik het slecht…..
Ik herleef mijn zeebaars seizoen in gedachte…..mmmm wat een mooi en goed jaar. Niks te klagen, mooie momenten en vangsten. Geen echte uitschieters maar wel constante vangsten, altijd wel in de vis komen ondanks wisselende omstandigheden.
Ik besluit te verkassen naar een plek waar het iets minder troebel zal zijn en waar het water, ook nu tijdens laag tij, blijft stromen. Ook hier liggen ze niet voor het oprapen maar mijn keus om te verkassen blijkt een goede geweest te zijn want plots in de diepte net onder de kant voel ik een voor een zeebaars zachte aanbeet. Ik zet de haak met een stripstrike en trek een fractie later mijn cross zo krom als een hoepeltje. Dit maal iets groter dan de vorige en ook vol van vechtlust. Dit wordt dan mijn laatste vis van het seizoen denk ik dan maar.
Na deze vangst wordt het weer stil op de stek en besluit ik in de auto te lunchen en weer verder te rijden naar een volgende stek.
Ondertussen is het opkomend en zie dat het water voor mijn voeten als een flinke massa langs me wordt geduwd. Ik begin stroomopwaarts te werpen en tel tot 5 voordat ik begin met strippen, na enkele worpen tel ik tot 6 en soms zelfs tot 7. Daarna zet ik een paar stappen opzij en herhaal het spelletje. Dit uur moet vis gaan opleveren. De manier waarop het tij erin komt, de stroming van het water en het sublieme contact dat ik met de vlieg kan houden is alsof alle puzzelstukjes zijn samen gevallen. En ja hoor, niet veel later op de maximale diepte een zware dreun en het kenmerkende kopschudden van een behoorlijke baars. Ik moet wat lijn geven en na het opspoelen van de lijn op de reel kan ik hem verder naar binnen loodsen. Super, super! Een prachtbaars van 54 cm vol van formaat en prachtig zilver mag ik landen en aanschouwen. Zal dit dan…….
Helaas is dit niet de allerlaatste zeebaars herinnering van het seizoen 2012. In de laatste 10 minuten voordat ik me uit de voeten moet maken voor het opkomende water klapt er een enorme baars onder de kant over mijn streamer heen. Alsof je aan het snoeken bent zo was de aanval. Waarschijnlijk is deze big mama achter de streamer aangezwommen en pas bij het stil hangen voor mijn voeten besloot deze BAARS nog even een uitval te doen.
De cross wordt wild meegetrokken maar helaas veert deze weer keihard terug met een streamer die rakelings langs me heen schiet.
De laatste baars van seizoen 2012 is dus een monsterlijke grote misser. “The one that got away” . Waarschijnlijk een van zeker 70, nou ja misschien wel 80 of……….we hebben allemaal wel eens onze record vis net niet gevangen.

Misschien dat ik toch nog ergens een keer een gaatje kan vinden, ze zijn wel erg dik nu.
Tight Lines, Brian Elward

Zojuist 3 flinke pakketten afgeleverd. Vele verschillende Airflo lijnen, waaronder de Sixth Sense series Di7 die we met veel succes inzetten op snoek. (7/8 en 8/9) En de Airflo Ridge Striper lijnen die ook zeer geschikt zijn esox, in de polder, langs vaarten, kanalen en meer. Vanwege de coating schuren ze veel minder snel dan de reguliere vliegvislijnen en dat is zeer handig tijdens het snoekvissen want die lijn die schuurt nog wel eens over de grond of door het gras als struinend.

Tevens hebben we de Enrico Puglisi producten weer flink aangevuld. Zo zijn er vele honderden EP Plastic Eyes afgeleverd in de maten 4.5, 6, 7.5, 9 en 13 mm en de kleuren Blue Pearl, White, Yellow Pearl, Red Pearl en White. Ook zijn de EP fibers, EP 3D Fibers, EP Ultimate Fibers, Silky Fibers, Brushes en aanverwante weer volop verkrijgbaar.

Last but not least is er weer een flinke lichting hengels van Loop binnengekomen, waaronder de succesvolle Cross S1 series (o.a. Flatsman #8, #10 en #12) De Opti series voor het zeeforellen en Ovm en uiteraard ook nog de nodige Loop lijnen, die ondertussen een vaste schare liefhebbers hebben. Kortom de shop is weer flink aangevuld! Goed weekend en tight lines!

Vrijdagmiddag, heftige wind, bewolkte luchten en tussen 13.00 en 16.00 uur heb ik even de tijd. Dit is op en top snoekweer en de hele week zat ik hier al op te hopen, dus snel de belly gepakt en gaan. Groot water snoeken. Hopen op die ene bak, of in ieder geval wat aanbeten. Loop Cross opgetuigd, dieptemeter op de belly, zinklijn eran en dobberen maar. De golfslag is niet gering en al snel hobbel ik flink op en neer. Werpend de diepere kanten af waar een mooie “wind”stroming staat en aandachtig de dieptemeter afkijken op zoek naar scholen vis. Langs de kant komt de eerste snoek na een half uurtje tevoorschijn. Eerst een kort tikje en vervolgens een flinke dreun op de cross. Feest kan beginnen, sterke vissen hier, mooi man. Om een lang verhaal kort te maken, deze vrijdagmiddag zal me lang heugen. In nog geen 2,5 uur dobberen, uiteindelijk 5 snoeken aan de vliegenlat gevangen. Stuk voor stuk ware vechters van 70 t/m achterin de 80cm / begin 90cm.

Zaterdagmiddag heb ik wat langer de tijd en natuurlijk gaan we er weer op uit met de belly. Grootwatersnoek, zo verslavend. Zeker in deze periode als ze zich volvreten voor de winter. Helaas minder als de vrijdag, maar toch nog 2 mooie snoeken weten te vangen. een op 6 meter diepte en een op 3 meter…ik zeg scholen aasvis.

En vanmiddag nog ff een korte sessie, maar helaas het mocht niet baten. Her en der werd ook niet tot weinig gevangen. Wel weer wijzer qua dieptes en gedrag. En zo zit ik smiddags met m’n kleine jochie en meissie + m’n grote schat aan het avondeten, moe maar voldaan. Snel maar weer eens op pad, super zo! Gr. Edwin

Afgelopen zondag om 12:00 uur stonden Dan en ik weer op een mooie plek aan de Maasvlakte. Dit keer was ik gewapend met de Loop Cross1 Flatsman met daaronder de Loop Evotec G4 7/9, zeer benieuwd hoe deze combo aan zou gaan voelen ( ziet er in ieder geval heeel vet uit ). Na de eerste worpen was het al meteen duidelijk, de combinatie voelt een stuk lichter aan en werpt absoluut perfect, zonder enige moeite knalt de Di3 eruit!

Het weer was tot een uur of 16:00 redelijk en al snel haakte Danny een mooie veertiger, helemaal top voor m’n makker natuurlijk. Plots werd ons vanuit het niets gevraagd of we onze vergunningen even wilde laten zien, Edwin Otting kwam ook even proberen en had van jou gehoord dat we op deze stek stonden, gezelli!!!! Helaas op een paar aanbeten na, wisten we geen zeebaars meer te haken en moet ik nog even wachten op een kromme Cross, gaat goed komen, en snel ook;-). Een vierde gast kwam ook nog ff checken of er wat gevangen werd, en dichtbij ook! Rond 18:30 uur zijn we naar huis gereden na doorweekt te zijn van de regen en een te harde wind, het was weer genieten.

Gr. Yuki & Danny

en de 4de gast…

Van het weekend met Paul en Jasper afgesproken om te gaan vissen. Dit keer niet achter de zeebaars aan, maar voor de verandering achter de snoek. Zo in de eerste daagjes van de herfst begint het vissen op snoek ook al weer aardig te kriebelen. Daarnaast werken die prachtige beelden van Pauls snoeken ook niet mee…
Drie man past niet in zijn boot, dus we besluiten de bellyboot erbij te pakken. Groot water en ook diep, dat wordt aanpassen aan de omstandigheden. Enige tijd geleden lagen de snoeken zeer diep, Paul had het over 8 meter zelfs. Nu met wat betere omstandigheden hopen we dat de snoeken meer naar het ondiepe zijn gekomen.

Met ieder een tweetal hengels aan boord en bewapend met een fishfinder gaan we het grote water op. Zonder fishfinder vis je behoorlijk in het onzekere. Geen idee hoe diep het is, waar de vis zich ophoudt of waar de taluds liggen. Na enig heen en weer gepeddel kwamen de eerste scholen vis op het scherm tevoorschijn. Met name op water met een diepte van 4 meter zagen we veel vis. Soms een kleine balletje op het scherm, maar ook wolken met daaronder schuine strepen. Een geweldig gezicht en hoopvol. We visten met di7 en depthfinder-lijnen en grote zwartpaarse streamers, maar ondanks de aanwezigheid van prooi en vermoedelijk ook jagers komt er maar een enkele aanbeet van waarschijnlijk een snoekbaars.

Pas na 2 uurtjes dobberen en de dieptes afvissen, kwamen Paul en ik over een met prooivis gevuld gebied. Na enkele drifts, waarbij ik mijn 25 cm lange zwarte paars EP streamer zeer traag binnenviste, voelde ik eindelijk die doffe dreun op mijn hengel. Hengel werd meteen krom getrokken en het liften en drillen kon beginnen. Vrij snel was duidelijk dat het niet om een monster uit de diepte ging, maar dat het in ieder geval een snoek was. Tijdens de dril was Paul dichterbij gekomen en was al begonnen met foto’s schieten. Ongelofelijk maar waar, maar tijdens het fotograferen had Paul zijn hengel naast zich neergelegd en lag zijn streamer ergens op de bodem. Je raadt het al, Paul word ook verrast met een beuk. Gelukkig ging de hengel niet overboord en kon hij de vis tegelijk met mij drillen. Double hook-up op groot water. Paul zijn vis was duidelijk in de 90 en de mijne een ukkie van net 60. Samen op de foto en beiden een release. Opnieuw de stek weer opgezocht en de streamers naar de diepte gedirigeerd, niet veel later hadden we alweer beet en kon Jasper de camera er weer bijpakken. De arme jongen kwam niet meer aan vissen toe. Ditmaal voor mij een stuk forsere snoek die in de diepte bleef bonken. Wat een topconditie hebben ze nu. Op de bellyboot opgemeten en een 94 cm snoekdame, slank en lenig. Na deze feeding frenzy werd het rustig en konden we de baitschools niet meer lokaliseren. Door doorzettingsvermogen en het afschrapen van de bodem wist Jasper ook een aanbeet te verzilveren. Een prachtbaars van 45 cm+ kon Jaspers streamer niet weerstaan. Uiteindelijk hebben we 6 snoeken geland en een baars. Wat een heerlijke dag aan het water, de eerste echte snoeksessie was een succes en voor herhaling vatbaar. Bellyboten op snoek is echt super. Veel geleerd weer en de keuze om te gaan zeebaarzen wordt hierdoor weer iets lastiger. Bedankt Paul voor het delen van jouw gebied en Jasper uiteraard voor het vele fotowerk.

Gr. Brian

Beste Edwin,

Net weer terug uit het Caribisch gebied, waar ik samen met dochter en vrouw 2 heerlijke weken heb gehad.
Natuurlijk gaan er traditiegetrouw tussen de schepjes en emmers een paar vliegendozen en hengels mee voor Caribisch zilver. Terwijl jullie volgens mij een heerlijk zeebaarsweekend hebben gehad, trok ik er voor dag en dauw op uit, om nu eindelijk eens een Tarpon te vangen. Ik heb er de afgelopen 7 jaar al veel mogen haken, maar op een gebeachte Tarpon op Curaçao na, nog nooit een daadwerkelijk mogen landen. ’s Ochtends de auto volgeladen, bonefish hengel in de waterdichte rugzak, prettige accessoire trouwens, doos met ep streamers en een doos met bonefish vliegen mee en gaan.

Op de flat aangekomen, zag ik boven de drop off vis jagen, snel de #10 in orde gemaakt, zwart-paarse ep streamer eraan en de lijn op lengte brengen. Streamer afzinken en gelijk bij de eerste strip, BAMM!! De haak nog een paar maal gezet en binnen een paar seconden sprong er een gigantische brok zilver door het wateroppervlak, door mijn hoofd spookte de gedachte, deze is voor jou, rustig blijven en meebuigen met de zilveren koning! En zo waar, na een stevige dril kon ik na een kleine tien minuten mijn allereerste Tarpon landen, daar ik geen statief meegenomen heb maak ik in gedachten een foto en laat de Tarpon rustig terug in het water glijden. Yess! Ik neem een slok water en laat de vangst even op mij inwerken, super blij ben ik, eindelijk de vis die al jaren door mijn hoofd spookt geland.

Ik heb nog ruim anderhalf uur en monteer een nieuwe tippet en natuurlijk een zwart-paarse ep-streamer.
Het jagen gaat enige tientalen meters verder nog steeds door, dus ik loop rustig richting het tafereel, en denk even het middelpunt te zijn van een natuurfilm, als ik 2 schildpadden boven water zie komen en een aantal pelikanen de school aasvissen van bovenaf zie belagen, wat genieten dit!

Ik zwiep de streamer richting de jagende vissen, laat hem wat afzinken en dan klap, weer vis, zet de haak en dan begint een prachtige dril, monster tarpon denk ik, als de grote (1,60 plus) vis boven water springt, na een dikke twintig minuten, ik heb de vis goed onder controle, volgt er een keiharde run, mijn reel begeeft het onder de druk en de spoel vliegt eraf (Shimano reel),.. lijn slap, vis weg,.. Helemaal kapot loop ik terug naar de kant, check alles nog eens en monteer alles weer opnieuw. Het jagen is inmiddels opgehouden, maar ik vermoed dat er nog wel vis zit, en na een pauze om even bij te komen, maak ik alles in orde en loop terug naar waar ik de vis vermoed. Na een aantal worpen is daar weer een aanbeet, 2 maal jumpen en los, check de haak, die ziet er prima uit, dus gelijk weer en ja hoor, nu hangt hij wel. Wederom een prachtige, harde dril en niet veel later weet ik ook deze Tarpon te landen, wauw 2 op een ochtend!

Ik zie dat ik inmiddels bezoek heb gekregen van een lokale visser en vraag hem een foto te schieten van deze voor mij heel bijzondere vangst. Daarna laat ik de Tarpon rustig terug glijden in het warme blauwe water, wat een ochtend. Tevreden ga ik terug naar huis, het zwembad in met vrouw en dochter en geniet de rest van de dag na!

Een tweetal dagen later gaan we een middag naar het strand, de vorige keren had ik hier al regelmatig Bones gespot en gevangen, dus ik kijk Marlous aan en die zegt, beter mee verlegen, dan om verlegen,..
#8 in de tas en op naar het strand. De hele middag maak ik, terwijl ik af en toe een grijze schaduw zie langs glijden, zandkastelen, die mijn dochtertje vervolgens met groot enthousiasme weer met de grond gelijk maakt. Heerlijk hier. Na een paar uur spelen, zwemmen en zonnen, zie ik een schooltje Bones een dertig meter verder zwemmen, ik vraag mijn vrouw even een oogje in het zeil te houden en loop richting de plek waar ik de vissen gezien heb. Bijna direct zie ik een drietal leuke Bones zwemmen, en dit buitenkansje laat ik mij niet ontnemen! Ik laat de vlieg, aan een lange leader, een tweetal meter voor de Bones afzinken en begin te strippen. Vrijwel gelijk maakt een van de 3 Bones zich los van het schooltje en knalt op de ep crabfly. Direct is daar die kenmerkende run, super dit! Ik weet de vis te landen en heb nu wel een fotograaf in de buurt. Marlous schiet een paar foto’s en ik laat de bone weer zwemmen, even handjes wassen en ga weer zandkastelen bouwen. Een top vakantie, niet heel veel gevist, maar wel een paar mooie momenten mogen beleven.

Vriendelijke groet, Leon

Note Dyckers: klasse Leon, met name die tarpons, want das geen gemakkelijke target aldaar, kortom top! Enne de volgende keer zekersdeweten topmateriaal met de Shilton SL7 & TFO TicrX, gaat helemaal goedkomen.

En afgelopen dinsdag moesten Brian en ik er dus weer even tussenuit. Helaas zaten de weer en “containerschepengoden” ons niet mee en was het veel bruine soep in het havengebied van de maasvlakte, maar he, ook dat hoort erbij en de dag was zeker de moeite waard. Allebeide maar 1 baars dit keer en ik heb toch nog een zeeforelletje gemist, die echt aan het fourageren zijn. Mooi op tijd thuis voor het eten met m’n familie en toch heerlijk gevist. Last but not least de zeebaars mag er zeker zijn. Duidelijk net van zee om nog ff wat weken vol te vreten op de maasvlakte, alvorens de grote trek naar de paaigebieden.

Zeebaarzen, we hebben nog pakweg 5-8 weken en dan zullen de meeste baarzen vertrokken zijn, dus als je van plan bent om te gaan….bikkelen en gaan! Gr. Edwin

@ Fredric Coppens & Marc Deurloo.

Het weekend was dus wederom absoluut geslaagd en er komen nog de nodige foto’s van, maar nu eerst even dit. Voor het weekend hebben 2 deelnemers zich op het laatste moment moeten afmelden in verband met ziekte. Vervelende zaken daar we weten dat beide personen enorm veel zin in het weekend hadden, zeker gezien het feit dat ze vorig jaar er ook bij waren. We willen daarom Frederic Coppens uit Belgie en Marc Deurloo uit Nederland enigsinds in het zonnetje zetten. In samenspraak met Jan & Philip van De Ronde Bleek krijgen beide heren een tegoed bon van De Ronde Bleek ter waarde van 25 euro. Een tegoedbon zat al in de prijzenpot, maar een 2de hebben we na overleg met Jan van De Ronde Bleek geregeld. Absoluut top! En aangezien de visserij zo langzamerhand weer echt goed is te noemen op dit unieke water, zijn we er zeker van dat Frederic en Marc een leuke dag tegemoet gaan zien. Heren, we hopen dat dit het gemis een beetje goed maakt en sterkte toegewenst namens De Ronde Bleek & Team Dyckers!

Hey dag Edwin,
Bedankt voor de snelle service man! Vrijdag had ik de hengel al binnen (Loop Cross Flatsman S1 #8), zaterdag meteen even kunnen testen op de Ronde Bleek. En ik moet zeggen… hij bevalt me super! Het werpen gaat heel erg ‘smooth’ en de parabolische actie komt goed tot zijn recht tijdens de dril. In bijlage 2 fotootjes ter illustratie. Top man!

Ik heb Hans (Bock) even laten werpen met de combi en hij was er ook helemaal weg van! Met slechts 2 valse worpen vloog de ganse di3 met een eind backing uit de hengel! (meer dan 32m)

Groetjes, Peter

Ps. Super Peter, goede vangsten dus en het blijven mooie forellen daar op de Ronde Bleek!

Ditmaal waren we in Oostvoorne met VVC Venlo, een leuke groep. Super zulke weekenden. Vorige week Dyckers Bass Weekend 2012 en nu met m’n eigen club. Lekker gevangen en ook nog even een paar uurtjes zeebaarzen mee kunnen pakken. Helaas geen zeebaars gezien, al wist Brian – die ff kwam buurten – er wel even 2 te vangen in een half uurtje. Er valt dus nog een hoop te leren! Op zaterdagavond nog snel een half uurtje Maasvlakte gedaan voordat de avondsessie op het OVM weer begon, en opeens hing er wat aan mijn lijn bij de 2e worp… Het voelde als een flinke zeebaars die er als een gek vandoor ging! Opeens begon deze flinke zeebaars te springen. Dit had ik een zeebaars nog niet zien doen! Opeens na de 3e of 4e sprong zag ik dat deze zeebaars zwarte stippen had… Zeeforel dus! En wel eentje van 64cm!

Gevangen aan een 10cm zwart/paarse EP-Streamer (gekregen van Brian, thanks Brian!!) met een Di3 zinklijntje. Groetjes, Vincent

Afstervende waterplanten, hier en daar nog een kringetje van wat vis in de oppervlakte, beetje wind en bewolking met af en toe een zonnetje. Al struinend loop ik de waterkant af, van de brede wetering. Snoek. Heb het afgelopen uur ergens anders gelopen op zoek naar karper, maar er was helemaal niks te bekennen. En het laatste uur dus de boel snel omgebouwd, nog even snoeken. Het water is prachtig helder. Na pakweg 5 a 10 seconden zinken van de Di3 lijn, strip ik de grote streamer met heftige tikken binnen. Ze danst heerlijk. En ik kan alles zien. Kijk een beetje om me heen. Heb geen flauw idee wat te verwachten, daar ik hier niet vaak loop. Maar het is fijn om weer zo aan de waterkant te zijn. Ik houd van de boot, de bellyboot, maar ben eigenlijk een kantvisser. Plant voor plant uitvissen. Uit de diepte zie ik de stengels komen. De plompebladeren rotten al langzaam weg. En dat water, dat is dus zo kraakhelder als het maar zijn kan. Er staat een lichte stroming. Maar wat zie ik die streamer mooi dansen in de diepte. 2 a 3 meter diep gaat het blauwe en witte heen en weer. Weer een worp. Tis hier wat dieper vlak voor de kant. Ik kijk gelijk al het donkere water in zonder een bodem te zien. Wel een paar mooie stengels waar de streamer langs wordt geleid. Ik volg hem naar me toe. Op pakweg 5 meter afstand is die EP favo van de laatste maanden te zien. Nog enkele strippen, voor een nieuwe worp. En dan uit het niets zie ik haar verschijnen. Ik sta perplex. Wat een kop en wat een muil. Alles gebeurt in een split of a second. Alles shaked. Dit heb ik nog nooit gezien. Wat een ongelooflijk beest, de krok. Uit de diepte zag ik haar komen, m’n streamer van toch wel 25 cm opslokken alsof het niks is en wegdraaien. Een korte heftige stripstrike en ze hangt. Direct draait ze weg en zie ik haar lichaam. Man wat een beest. Over de 110 is ze zeker, maar de 120plus zou ze ook kunnen halen. Manoman wat een jaar is dit toch weer. Ik heb sterk het vermoeden, dat dit wel weer eens een nieuw pr kan worden. Maar doordat ik ditmaal alles zag gebeuren, is de adrenaline ongekend. M’n concentratie gaat met me op de loop en ik vergeet nog wat stripstrikes uit te voeren. Want vaak herhaal ik dit om de vis goed te zetten. Nu niet en dat was m’n fout. Want nog geen minuut nadat ik haar haakte staat m’n cross plotsklaps weer zo recht als die normaal ook staat. Met een verbaasde – ietwat treurige – gozer eraan vast. Dit ga je toch niet menen he. Wat een big mama, halleluja.

Een kwartier daarvoor wist ik deze mooie slanke snoek van 95 nog te vangen, prachtig. En ondanks de Krokodil, waren het wederom een paar heerlijke uurtjes.

Gr. Edwin Kerssies – Team Dyckers
Ps. Natuurlijk zitten we nog in “zeebaars-mood”. Er komen ook nog de nodige foto’s van vorig weekend op de blog en ja er zal ook nog zeker een aantal dagen aan de kust vertoefd worden. Maar voor zo even tussendoor is dit toch geweldig om te doen en natuurlijk zullen er ook nog wel wat blanks volgen, zeker als je wat gerichter op de grotere pikes vist, maar als er dan zo krok langskomt, houd je hart maar vast…