We krijgen de laatste tijd regelmatig vragen wat nu het verschil is tussen de H2O Fibers en de EP Fibers en alles wat daarmee samen hangt. Via deze blogposting zal ik het een en ander uitleggen en wat de reden is waarom Dyckers deze fibers in het assortiment heeft opgenomen.

Velen weten dat we een 3 a 4 jaar geleden zijn begonnen met Dyckers en dat al vanaf de start de EP Fibers onlosmakelijk aan ons verbonden zijn. Ik vis er dan ook al flink wat jaren mee en mede vanwege het feit dat de Enrico Puglisi materialen slecht in Nederland verkrijgbaar waren is Dyckers ontstaan. De stoute schoenen aangetrokken en Enrico gecontact en zie hier 4 jaar verder en een van de bedrijven in Europa met het grootste assortiment.

Een van de problemen die we ondervonden is dat de vliegvisser niet wist hoe je met EP Fibers moet binden en vandaar dat we in de afgelopen jaren talloze demonstraties hebben gegeven om uitleg te geven wat betreft de mogelijkheden. De vrienden van 0031 Flyfishing hebben er nog een schepje bovenop gedaan en Brian heeft samen met hun een bindinstructie filmpje gemaakt van een van onze succesvolle zeebaarsstreamers, gebonden met EP en waarbij je de bindtechniek natuurlijk ook voor snoekstreamers etc kunt gebruiken.

Een vraag die ik tegenwoordig wel eens krijg is: Sinds dat jullie H2O in het assortiment hebben opgenomen, gebruiken jullie geen EP Fibers meer? Ech wel! Voor vele toepassingen zijn de EP Fibers en de EP 3D Fibers nog steeds mijn absolute favoriete materiaal om mee te binden. Denk daarbij aan zeebaarsstreamers, tarponstreamers, forelstreamers, eigenlijk alle streamers van pakweg 5cm t/m 15cm. Voor mij al jaren absoluut geen ander materiaal meer en de vangsten geven me gelijk. Tezamen met ene beetje EP Sparkle, Uni Mono en de EP Plastic Eyes kun je zeer natuurgetrouwe patronen maken met de EP Fibers en EP 3D Fibers (zijn gelijk aan de EP Fibers, maar een mengeling van kleuren EP Fibers, een blend dus) en ook attractieve, wat je wil, voor ieder wat wils. Onder water gaat het pas echt leven, een mooie beweeglijkheid – niet te, wat ik persoonlijk altijd bullshit vind, want een prooivis of aangevallen prooivis maakt geen rare capriolen, maar beweegt zoals een vis beweegt – en een mooie doorschijnbaarheid, zoals een echte vis ook heeft, kortom perfect. Naast de bekende streamers gebruik ik de EP (3D) Fibers ook zeer graag voor crabs, shrimps (bonefish en zeeforel, een betere immitatie bestaat er mijns inziens niet, ook weer vanwege deze doorschijnbaarheid en de kleurenmogelijkheden) en zelfs voor buzzers en aanverwante. Bij deze laatste komen de brushes die gemaakt zijn van ep (3d) fibers en soms ep sparkle ook van toepassing, maar wederom is dus alles gebaseerd op de EP Fibers, de basis van alles. Bijna alles dan, want we hebben nog de EP Ultimate Fibers die wat langer en wat stijfer zijn en daardoor wat meer geschikt voor grote steamers en aanverwante van zeg eens 20cm plus. Als laatste hebben we dan nog de Silky Fibers waarvan ik de rode gebruik voor het bekende kieuwtje die je in zowat alle streamers terug vind. Waarom de Silky Fibers hiervoor gebruiken? Omdat deze dunner zijn en daardoor door de iets dikkere normale EP Fibers knallen en onderwater eruit springt. Overigens is het in mijn optiek geen kieuwtje, maar bloed, oftewel een zwakke prooivis die bijvoorbeeld bij het zeebaarzen, wanneer ze op jacht zijn en er nog wel eens gewonde visjes achter blijven, worden uitgezocht door de jager, je kans vergroot dus… Voor de rest gebruik ik de EP Silky Fibers (en de blend 3D) weinig, maar van klanten verneem ik wel dat ze met succes gebruikt worden in forelputten en aanverwante, omdat ze meer dansen.

Maar waarom dan H2O? Nou dat is eigenlijk simpel. Er zijn enkele situaties waarvoor H2O veel beter geschikt is. Laten we beginnen met het verschil in materiaal. We hebben H2O SF Blend, H2O Slinky Fibres, H2O Slinky Blend en H2O Shiner. De H2O Slinky Blend is exact hetzelfde als de H2O Slinky Fibres maar een mengeling van kleuren om meer natuurgetrouwe vliegen te maken. De SF Blend ziet er prachtig uit en is in feite een combinatie van H2O Slinky Fibres / Blend met een beetje sparkle genaamd H2O Shiner. Je kunt dus ook je eigen H2O SF Blend samenstellen. De bovengenoemde H2O Fibres zijn harder dan de EP Fibres, ze zijn al getaperd en daardoor bindt het makkelijker. Je hoeft minder te knippen, want middels omslaan van de fibers (wat we altijd doen bij het binden, zowel bij ep als bij h2o) krijg je al een mooi getaperd geheel. Bij de EP Fibers – die je natuurlijk ook zelf al een beetje kunt taperen – moet je meer knippen om de vorm te krijgen.

Voor diegene die moeite hebben om met EP Fibers te binden is H2O dus een goede oplossing.

Het 2de voordeel van H2O t.o.v. EP is dat het niet klit. Nu maakt dat bij de wat kleinere streamers tot zeg eens 10-15cm niet zoveel uit, omdat de vis deze toch wel volledig pakt. Ook bij zeebaars, tarpon, jacks en aanverwante vissen maakt het niet zoveel uit omdat deze vissoorten de streamer in 1 keer opslokken, BAM en hangen is het resultaat, het feest kan beginnen. Maar met snoek is het een ander verhaal. Zelf vis ik nog steeds zeer graag met grote ep streamers op snoek, maar zoals je hier kunt zien en in de shop, allen met een zeer kort geknipte kop en met een vrije haak zodat de inhakingskans aanzienlijk wordt vergroot. (de kortgeknipte kop is wel mooi dik van vorm zoals de prooivis en zorgt dus voor weerstand onder water – wil je een echte uitslande actie maak dan de kop nog dikker) Echter snoek slokt niet, maar hapt – en de levend en doodaasvissers weten dat – neemt de prooivis mee, draait hem en slikt hem dan pas door. Kortom wil je de snoek direct haken dan moet klitten en andere zaken zoals bucktail dit niet tegengaan. Nu heb ik hier weinig last van en zo goed als alles is een hanger, maar sommige klanten zweren in dit geval bij H2O. En vanuit de theorie kan ik dat begrijpen en dit is dan ook zeer zeker een reden om bij het vliegvissen op snoek H2O eens te overwegen.

Een derde voordeel van H2O is dat doordat het harder is (en dus wel minder beweeglijker) je het goed kunt toepassen bij clouser minnows. Wat zeg ik perfect kunt toepassen bij clousers minnows! Nu ben ik geen clouser van, maar er zijn soms situaties dat het echt in het voordeel werkt om een clouser achtige vlieg te gebruiken. Zo zeebaarzen we altijd met de bekende ep streamers van 9-15cm, werken perfect in combinatie met de Di3 zinklijn op de maasvlakte of met een drijvende lijn op bijvoorbeeld de oosterschelde of langs de stranden. Echter soms hangen we met de boot of bellyboot rondom de blokkendam. Een grote dam bij de maasvlakte gestapeld met scheve blokken en gaten waartussen de zeebaars zich graag ophoudt. TUSSEN dus en daar moet je zijn. In dat geval is een clouser vlieg de must have, omdat die tussen de blokken kan zinken alvorens je de streamer binnen vist, hij hopt erdoorheen. In dat geval…is die H2O SF Blend toch ech wel mooi materiaal om een zeer natuurgetrouwe sandeel of sprotje na te maken.

Via deze posting hoop ik jullie een beetje op weg geholpen te hebben met de verschillende synthetische materialen, waarvan we nu ene groot assortiment in onze shop hebben en waar we volledig achterstaan. je zult ons dan ook niet vaak met iets anders dan gemaakt met deze materialen aan de waterkant vinden, want veel heb je niet nodig. Less is more en bindze, maar bovenal vangze!
Cheers, Edwin

Al een flinke tijd verreweg mijn meest favoriete pikestreamer, gemaakt van EP Fibers, voor het diepe water en ik verwacht dat dat ook nog wel even zal blijven: de EP Kersman20.

H2O Pikestreamer, nieuwtje, perfect voor de polder en kanalen en de eerste resultaten zijn super!

H2O Pikestreamer, de perfecte baarsimitatie?

Clouser minnow met H2O SF Blend

En dat was er dus 1. Na een uur peddelen, allemachtig wat is het koud in de belly, een snerpende wind, watertemperatuur 3,3 graden, op die grote vlaktes. Diep ingetrokken peddel ik, prettig is anders. Hier kun je je niet tegen kleden. De enige remedie is de luwte op zoeken. Maar ik moet weer eigenwijs zijn deze sinterklaas ochtend. Op het grote water. Geen drukte. Nee natuurlijk niet, welke gek bedenkt zoiets.

Nog niet eerder gehad dit jaar, maar nu toch wel de gedachten van waar ik in hemelsnaam mee bezig ben. Als ik nu zeker wist dat het goed los zou gaan, niet dus, das ook vissen, je weet het niet. Tis niet echt snoekweer, maar niet geschoten is altijd mis en vanochtend heb ik even tijd tot pakweg 14 uur als het werk weer roept om daarna sinterklaas te gaan vieren met het gezinnetje. Zin in, lekker bij de warme kachel, in plaats van deze histerie. Paar schooltjes prooivis kom ik tegen, maar veel niet. Ik werp me warm, voor zover dat lukt. Maar betrap me erop dat het gevoel in m’n vingers zo goed als weg is. Tjonge tjonge tjonge….maar langzaam gaat het dan eindelijk na dik een half uur peddelen een beetje wennen. Tis net als schaatsen, als je maar in beweging blijft. De taluds werp ik af. Van 2,5 naar 4 meter. Er staat een lichte stroming. Heel rustig haal ik de streamer binnen. Af en toe tikkend met de hengeltop. Dan weer ff stil laten hangen om vervolgens weer 2 tikken eraan te geven. Weer een schooltje niks. He maar hier zit meer vis, meer activiteit, kon best wel eens zijn dat…ik vis dit stuk goed af. En ja hoor. Na een uur de beuk, een kromme lat en drillen met die hap. Krijg het zowaar een beetje warm. Niet een hele grote maar een sterke mooie snoek wordt snel op de foto gezet om vervolgens terug te glijden in haar element. Zo niet voor niks, ik ben blij.

Nog even genietend van het uitzicht en nog wat stukken flink afgeworpen te hebben, besluit ik na 1,5 uur nog een andere stek te pakken. Ken nog net. Snel de belly uit het water, de auto in en gaan.

Tis hier gelukkig wat rustiger, en wat blijkt ook wat warmer. 3.7 graden. Tlijkt wel een sauna man…not. Enfin daar gaan we weer. Dieptes van 2,5 tot 5 meter worden bevist en dan zie ik een grote school, wat een enorme school vis. Ik peddel 5 meter naar achteren, naar rechts, naar links, het maakt niet uit, overal vis, van 2 meter diepte tot de bodem a 4,5 meter diepte ligt het vol, barstensvol vis. Hier moet toch snoek huizen?

Even zie ik een gaatje, een plek waar geen prooivis is op de Lowrance Elite 4x fishfinder. Nee snoek zie ik niet, maar dit soort gaatjes dat wil zeggen plekken waar even geen prooivis aanwezig zijn, in mijn optiek de randen van zo’n groep, krijgen extra de aandacht. Tzal niet de eerste keer zijn dat….

BAM dis een echte, hoppaa en blij als een kind kan ik een vreugdekreet niet onderdrukken. Een prachtige dril volgt met wat halve jumps door de oppervlakte. Deze dame is gewoon te dik voor een volle jump, wat een balg, niet normaal. En rond 14.00 uur kar ik weer richting zwolle met de verwarming vol aan, tintelende voeten, handen en oortjes, maar bovenal een grijns van hier tot aan spanje. Dank u sinterklaasje!

Gr. Edwin

Eindelijk was er weer een mogelijkheid om de bellyboot te pakken. De hele week al giga druk. Nasleep van de mooie Belgische beurs en nieuwe zaken. Geen tijd om te vissen. Op die paar uurtjes op de dinsdagmiddag na. Echter toen ik aan de waterkant stond, hoorde ik de bb al zachtjes pfff zeggen. Lek dus. Niet blij. En na de nodige toeren met lijm en plakkerige handen, dacht ik eindelijk de bladder gefixt te hebben, niet dus, enkele slagen op het water, ging die weer, pfffff, chagreinig als de pest. Maar met vele jaren bellyboten ervaring, weet ik dat dit erbij hoort, vroeg of laat gaat iedere bellyboot bij veelvuldig gebruik eran. Zeker als je niet de ruimte hebt om hem na het vissen mooi recht uit te leggen (heb je die ruimte wel, zeker doen!) en goed te laten drogen.

Wat is het dan toch fijn om zaken te doen met het Nederlandse bedrijf Mac Fishing. Een absoluut voordeel want ik wil zo snel mogelijk eruit. En binnen 2 dagen lagen daar weer nieuwe bladders op de deurmat, klasse en kan ik alsnog op de vrijdagmiddag het water op. Zooo verslaafd aan deze visserij dat geen andere visserij me momenteel echt kan boeien. (Ok op de tropen na dan en er zal binnenkort ook wel een OVM tripje worden gemaakt) Zelfs het koude water van 6 graden en de 5 graden buitentemperatuur niet. Zelfs niet die grote groepen aalscholvers die me soms ook helpen met het zoeken naar vis, dat moet gezegd worden. Zelfs niet die beroepsvissers die weer actief zijn, tis niet anders. Nope ik moet en zal gaan, tenminste als de tijd er is. Tezamen met m’n paarse vriendjes, die een ware hype aan het worden zijn, hehe, hoe zat dat toch komen. En met m’n lowrance elite 4x. Dobberen. Genieten van de kleuren. De vogels. Het onderwaterleven. De taluds. De kale vlaktes zonder enig leven. Opgevolgd door ballen vis. Dobberend van 2 tot 7 meter en weer terug. En weer heen, over de 4,5 meter taluds, met de wind mee, of juist dikke golven tegen. Door havens heen, over eindeloze grote vlaktes water, het mooiste, langs rietkragen, grote groepen meerkoeten en zwanen, de ijsvogels zijn er nog, ach tis gewoon prachtig zo op het grote water. Want hoeveel vis er ook zit in de havens, ook dat heeft zeker wat, vind ik het grote water absoluut het mooiste. Daar vind je me dus ook vaak. En er zit nog genoeg snoek. Ook nu nog in deze kou. Vaak moeilijk. Maar meestal pak ik er wel wat. Altijd weer verschillend en telkens anticiperend op veranderende situaties. Veel wind, weinig wind, stroming of juist niet, donker water, helder water, soep, nee dat laatste vind ik maar niks. Over grote dieptes maar toch bij voorkeur, ook nu nog in de 2-6 meter regionen, al werpend met de Di 7 zinklijn. Mooi werk, weinig trolwerk, veel worpen, af laten zinken en langs de taludjes.

Daar gaan we!
Rond 14.00 uur lig ik erin en ik kan tot 16.30, 2,5 uur, ietwat kort, maar hee super toch zo weer. Af en toe zie ik schooltjes vis en ik denk ook wat jagende roofvis te herkennen op een mooi plateau, achter ze doen niks. Rond 15.30 – 16.00 heb ik buiten een tikje nog niks. Tis te mooi en te rustig weer, plus dat de winter er nu echt aan komt en het weer omslaat. Vaak geen goed teken. Ik twijfel als ik pakweg 20 meter over 2 a 2,5 meter diepte water peddel en besluit het talud op te zoeken. Niet veel later begint het dieper te worden en rond 4,5 meter komen de eerste stipjes te voorschijn op de fishfinder. Er zit wat prooivis. Dan ff een bobbeltje naar 3,5 en daar gaat die weer naar dieper water. Lijkt op een hotspot want ik zie wat bogen en werp de lijn strak voor me uit. Laat hem ongeveer 20 a 30 sec zinken altijd terwijl ik blijf peddelen, alleen nu wat rustiger dan normaal. Ik probeer dit talud goed af te vissen. En natuurlijk zie ik dit af en toe op het scherm zonder dat er wat gebeurt, toch pomt de adrenaline. Zo’n voorgevoel van…en dan nog een tikje met de top en ik strip de lijn langzaam binnen. Lang duurt het niet, want daar is die langverwachte beuk van een jewelste. Hier doe ik het dus voor en geniet op en top. De snoek neemt de lijn die voor me opgerold ligt op de bb zonder moeite en de lat staat goed krom als ik hem kan gaan drillen. Prachtig zo. Paar mooie jumps in vol ornaat en toch weer een mooi buikkie. Een mooie snoek staat niet veel later op de zelfontspanner, in de gouden zon, die nog net boven de horizon pronkt en niet veel later weg zal zijn. hehe eindelijk, das nurmero uno. Hard peddel ik verder, want ik wil nog een schooltje vis proberen te vinden. En lang heb ik niet meer.

De bal is in zicht. Werpen maar. En hangen maar, ze zijn los, kleiner maar o zo fijn. Numero 2 is een feit.

En dan net voordat ik aanstalten wil maken naar huis, is er daar weer 1. Stripstrip tegen het donker en dan valt de lijn een beetje slapper. Vreemd denk ik nog. Niet beseffende dat me dit al een aantal keren is overkomen. Begin als een gekke de lijn binnen te halen BAM vast. Huh? Das vreemd. Streamer zit echt vast aan de bodem en de Cross staat gigakrom. Nog steeds niet beseffende wat er precies aan de hand is. Dan begint de lijn naar rechts te bewegen, heeeeel langzaam. Wat? Meeeeen je niet. Jank hem nog een keer, te laat natuurlijk &^%^&%^& en los is m’n paarse kersman. dat was weer een big mama. Desalniettemin wat was het dus weer lekker op het grote water. Cheers & goed weekend, Edwin

Op de flyhappening in Putte met Vincent van 0031flyfishing afgesproken om te gaan snoeken. Niet vanuit de bellyboot maar weer eens lekker wat lokale watertjes en de polder. Eerdaags komt er weer een snoekweekend met een goed gezelschap en dus moeten de watertjes weer even in kaart gebracht worden.

Na een ietwat lange reis was Vincent dan uiteindelijk om 09.30 bij mij voor de deur en zijn we maar meteen naar de eerste poldersloot getogen. Aldaar de eerste snoek onder de eerste brug maar die kon niet geland worden door averij, balen. Ondanks toch goede verwachtingen van deze sloot geen enkele snoek van enig mooi formaat of die bleef hangen. Bij dit soort taaie omstandigheden niet lang twijfelen maar gelijk verkassen. Bij een ander water aangekomen, wat behoorlijk bruin was, stonden Vincent ik naast elkaar en al op de eerste worp haakte Vincent direct een klein snoekje. Op de oude vertrouwde zwart/paars. Na een paar plaatjes wilde ik inwerpen maar mijn telefoon ging af. Sander aan de lijn, hij was vrij die middag en wilde ook gaan snoeken. Bij het bespreken van de plannen wierp ik met een hand de streamer onder een bruggetje en sweepte ik de vlieg hoog terug. Een snoek kwam met opengesperde muil uit het troebele water achter de EP streamer aan en zoog hem naar binden. Met een troutstrike wist ik hem te haken maar ik moest me alleen nog ontdoen van de telefoon. Sander werd het gras in gegooid en kon alle commotie aan de waterkant real life in de auto meemaken.
Na een paar runs kon ik een mooie dame van 86cm landen en op de plaat zetten. Mooi dik en een gehavend lichaam, wellicht herken ik haar wel een volgende keer mocht ik hier weer eens komen.
Daarna werd het weer rustig en zijn we naar nieuw polder water getogen. Aldaar weer gauw voor ons beide een misser, de zoveelste van de dag.

Vanwege het heldere maar donkere veenwater bond ik een mullet brown H2O streamer eraan die prachtig goudkleurig oplichte. Je kon deze van een afstandje prachtig volgen en dus ook de aanbeten zien. Op een weidse kruising wierp ik over het midden in en trok ik de streamer vrij hoog door het water. Midden op de kruising zag je een boeggolf aankomen en een seconde later een snoek die in een rechte lijn achter de streamer eroverheen schoof. Alsof het een scene was uit “Waterwolf”
De haak werd gezet en meteen klapte de Cross dubbel, daar de slip nog op behoorlijk zwaar stond (tropentripje) kon de snoek geen lijn nemen maar ving de hengel mooi de klappen op. Na een paar shots 80 cm erbij op de teller.

Een paar meter later wist Vincent weer een snoekje te landen.
Uiteindelijk hebben we die dag ieder 3 snoeken geland en een hoop gemist, het was ook weer niet bal daar zal het weer waarschijnlijk nog te zacht voor zijn maar al met al wel even lekker om al die snoeken te zien.

Nog een paar weekjes en dan kijken hoe het met het snoekweekend vergaat.
Cheers, Brian Elward

Zo dat was me het beursje wel. Via deze weg willen we eenieder bedanken voor het bezoek aan onze stand. Vele bestaande en nieuwe klanten handjes geschud, prachtige verhalen, gezelligheid en we hebben natuurlijk ook nog de nodige info kunnen strekken. Zoals gewoonlijk genoeg interesse in de snoek, zeebaars, karper, ovm of tropenvliegvisserij, de Dyckers EP streamers en ook de nieuwe Dyckers H2O streamers. Van klein tot groot. Daarnaast was er ook veel interesse in de materialen, bij velen bekend, maar in Belgie toch ook nog bij de nodige vliegvissers niet. Van de Loop Cross, de TFO stokken, de Danielsson reels, en de Shiltons werden ook meer dan eens te hande genomen. Helaas kon niet alles mee, maar gelukkig hebben we vele vliegvissers op weg kunnen helpen.

Door tijdgebrek alleen een fotootje van voor de beurs opening van Brian, de zondagmorgen, ietwat brak nog, want ik kan je vertellen, Mechelen is een gezellig stadje met uitstekende cafe’s! En eentje van de zaterdagmiddag aan het eind van de eerste beursdag, ff een pint na een drukke dag. Mochten jullie nog foto’s hebben gemaakt gedurende de dag van een volle stand, dan is het altijd leuk om die eens te zien, dus die zijn zeker welkom per mail info@dyckers.com. Gr. Edwin (en Brian)

Mogge Ed,

Ten eerste hou me svp op de hoogte voor de bellyboat grootwatersessie he! Daar willen we zeker aan meedoen, wat een prachtige vissen ben je toch aan ‘t vangen, te gek!

Helemaal na gister, de snoeken waren zo los als maar kan, Dan en ik hebben weer eens een topdag gehad in de polder. Knallend onder je voeten doken ze erop en voor polderbegrippen zaten er weer mooie bakken bij. Zelfs een dubbele hookup en Dan kreeg ‘t voor elkaar om de eerste worp na het terugzetten er direct weer een te haken, zo lekker he als ze los zijn. In totaal pakten we er 11 maar met de missers erbij hadden het er wel 20 kunnen zijn, het kon niet gekker! Gr. Yuki en Danny

Naast de H2O SF Blend hebben we ook de H2O Slinky Fibers en H2O Slinky Blend toegevoegd aan de shop. Beide fibers worden gebruikt voor de populaire H2O SF Blend tezamen met de nodige flash. Ook deze flash van H2O genaamd H2O Shiner (nieuw) zal zsm aan de shop worden toegevoegd. Deze 3 soorten H2O fibers (SF Blend, Slinky & Slinky Blend) zijn uitstekend bruikbaar voor zout- en snoekstreamers, maar ook voor sandeel en shrimppatronen. Ook zijn er weer de nodige 3d epoxy ogen leverbaar.

Aankomend weekend staan we met een stand op de Flyhappening in Putte Belgie. Een gezellige beurs met de nodige winkeliers. Meer info vindt je hier. Dit houdt wel in dat bestellingen in het weekend enkele dagen later worden verstuurd.

Vanwege drukte ff een korte shop update, er volgt meer de komende tijd. Vandaag enkele grote pakketten binnen gekomen, van Enrico Puglisi en van H2O. Op dit moment zijn alle H20 SF Blend toegevoegd, in totaal nu 34 kleuren, zie de shop voor details. Daarnaast zullen we de komende dagen de H2O Slinky Fibres + H2O Slinky Blend + extra grote stick on eyes + H2O Shiner toevoegen. De H2O SF Blend zijn gemaakt van Slinky Fibres en Slinky Blend tezamen met de nieuwe H2O Shiner wat een soort flash is. Dus je kunt nu ook je eigen kleuren samenstellen. Enfin goedgeprijsd topmateriaal welke we onlangs in de shop hebben opgenomen en die de weg al heeft gevonden naar vele klanten!

Ook hebben we alles weer aangevuld van Enrico Puglisi, waaronder de EP Fibers, EP 3D Fibers, EP Ultimate Fibers, de populaire EP Plastic Eyes, EP Brushes, ach en nog veel meer. Jaja inclusief purple en black, hehe. Gr. Edwin

Zo los als het maar kan. Vanmiddag. Wat een feest. De 11de van de 11de, weer eentje om te onthouden. Kort maar krachtig. Kon er even op uit van 13.30 t/m 16.00 uur, want dan roept het gezinnetje weer. Vroeger zou ik – als er niet al teveel tijd was – de polder in duiken. Of een stadsgrachtje. Maar heee, het kan nog net. Dus daar gaan we weer, de bb in de auto en knallen met die hap. Gewoon doen. Je weet maar nooit. En elke minuut op het grote water geeft nieuwe inzichten. Gaat je het water meer leren begrijpen. En de natuur laat het nodige zien. T’is absoluut niet alleen die fishfinder die het doet. Nee vandaag was het alleen maar werpen, iets af laten zinken en rammen met die grote streamer. Machtig mooie visserij.

Als ik een uurtje peddel met de zon goed op m’n gelaat kom ik aan bij een nieuwe interessante stek. Ik voel een tikje, zoals wel vaker gebeurd, sta op scherp en daar is die beuk, hangen, zonder twijfel, de lat zo krom als een hoepel en de snoek die neemt toch wel wat meters lijn. Een mooi gevecht met enkele mooie sprongen en spurts volgt. Zoals alleen de snoek dat kan doen. De vis die ik al vanaf klein jochie bevis en die me tot op de dag van vandaag nog steeds intrigeert, wat een machtige mooie beesten zijn het toch, esox lucius en dan vooral de dames.

Altijd wat gedoe een fotootje vanuit de belly. De snoek is een eind 70tiger/begin 80tiger, een mooie vis, maar ditmaal leg ik hem ff langs de lat, moet goed zijn zo. Een snelle release en daar gaan we weer. Bij de eerstvolgende worp is het weer raak. Niet normaal. Ditmaal een echt sterke vis, die me het nodige laat zien. En ditmaal wel een fotootje, niet veel later gevolgd door een flinke staartslag de diepte in. dat was nummer twee, gaat lekker zo. Pakweg een kwartier later gevolgd door wederom een prachtig exemplaar, eind 80-begin 90cm.

Om 15.45 laad ik de spullen supersnel weer in de auto, om op tijd thuis te zijn. Nou ja ietsje te laat dan. Mirjam kent me zo onderhand wel. Ik had graag langer willen blijven, maar met een eindtotaal van 5 snoeken allen tussen de eind 70 en begin 90 rijd ik met een big smile richting huis. Dat noemen we nu los. Zo los als het maar zijn kan. De laatste worpen was zo goed als iedere worp raak, dan een nippertje, vervolgens alleen een tikje en ik heb de boel maar gestopt op die laatste BAM, heerlijk gewoon. Net als die vis van gisteren trouwens, die ik jullie niet wil onthouden en als laatste bij dit verslag staat vermeld. Snoeken op groot water. Ga het doen. Er is weinig verslavender dan dit. En weet je zonder al teveel kosten, zoals Ad het als zo vaak in zijn verhalen vermeldde, puur hollands, op en top genieten. Gr. Edwin

Gisteravond een demoavond bij de Purmervlieg te Purmerend. Uiteraard in het teken van vliegvissen op snoek en het binden van snoekstreamers. Voornamelijk EP, maar ook de nieuwe H2O kreeg de nodige aandacht. (zie Dyckers fb pag. voor wat fotootjes) Vanmiddag vond ik het welletjes en besluit er tussen uit te knijpen. De riedel kan beginnen.

Snel de bellyboot uit de schuur, pomp, flippers, dieptemeter, accu, waadpak, waadschoen, m’n crossie, reel met de sixth sense di7 erop, de grote gele cliff en een C&F tarpondoosje voor bij de hand, knallen met die hap, k’heb niet al teveel tijd, ach what else. Tijdens het rijden nog even alles nagaan of er niks vergeten is, tzal niet de eerste keer zijn. Het kwam gisteravond nog even ter sprake bij de vliegvisclub, met hilarische verhalen van vergeten benodigdheden. Die van mij houd ik voor nu voor me,, wie weet komt het nog wel eens.

Een half uurtje later sta ik de boot op te pompen om te gaan. De wind staat goed, een mooie kracht, enigsinds zijwaarts / van achteren, waardoor de stroming wat minder is en het grote water een goede helderheid heeft. Bij het te water gaan druk ik de dieptemeter aan en hop het spel kan beginnen. Water is 7 graden nu. Voor de rest blijft het behelpen met zo’n dingetje. De hoek van de transducer is te klein en ik behelp het een beetje door het bereik op 20 meter te zetten, terwijl de diepte 4 a 6 meter is. Maar zoals eerder vermeld die 120º graden kijkhoek is veel meer geschikt en de lowrance fishfinders geschikt voor de bb komen zeer spoedig in de shop en dan gaat die er bij mij natuurlijk ook op, kan niet wachten.

Ik kijk om me heen en zie warempel wat kringetjes, langs de kant. Krijg nou wat, kijk nog eens goed, manoman wat een prooivis, prachtig die scholen zo. Je hebt niet altijd een dieptemeter nodig. Dus heb je er niet een, probeer het toch eens, want het kan.

Enfin wederom besluit ik werpend te starten naar het kantje toe. Heb het idee dat de snoek wat ondieper ligt de laatste tijd. BAM hangen, wat heerlijk is dit toch, dit verveelt nooit. Esox Lucius, de groot water variant. Jumpend, een run, en nog een, super.

De overige 2 uurtjes krijg ik nog een giga aanbeet op 4 meter diep water, maar het mocht niet baten, helaas, gelost. Maar wat is ze weer mooi en vet he? Ze worden dikker en dikker. Volvretend voor de winter. De ene mooi groen met een bijzondere tekening. De ander tegen het witte an. Vangze! Gr. Edwin

Zo vanaf oktober, wanneer de dagen korter worden en de kou erin komt, zijn de daadwerkelijk geplande visdagen gereduceerd tot zowat 0. De drukte met Dyckers, toch veel materialen en vliegen gericht op snoek en het tropische zoutwater dezer weken, binden dus, en het werk bij ons reclamebureau, tezamen met de opvoeding van de kids maakt het simpelweg lastig om complete visdagen te plannen. Maar het ondernemerschap heeft ook voordelen, neem nu vandaag. Woensdag is de dag dat de kids naar de opvang gaan. Mirjam is bezig met verschillende logo’s, huisstijlen, brochures en aanverwante en bij mij…bij mij kriebelt het. De mannen zitten in de carib voor twee weken achter bones, tarpon en wat al niet meer, af en toe mij op de hoogte houdend, super, aanstekelijk, tijd voor…. Impuls snoeken, de grootwater verslaving. Even Mir vragen of het kan, ja hoor, ze redt zich vandaag wel en om half 12 stap ik in de auto voor een aantal uurtjes bellyboten op zoek naar big mama’s.

Aangekomen bij de eerste stek, waar het een maand geleden zo goed ging, werd al snel duidelijk dat de wind goed vat heeft op de grote vlakte. Dat wordt flink peddelen. Af en toe zie ik een schooltje vis op de fishfinder, maar veel is het niet. Het water wordt ook bruiner en bruiner en er staat een lichte stroming. Niet ideaal en na een uur besluit ik de boel drastisch te wijzigen, stap een paar 100 meter verder uit dan waar ik ben ingestapt en loop met de bellyboot op de rug richting auto. Tijd om deel 2 elders te vertoeven. In de auto kijk ik snel nog even naar de haven, maar daar is het zelfs vandaag druk en daar ben ik momenteel een beetje klaar mee. Dus verder karren. Een mooi stuk, enigsinds in de luwte lonkt en ik parkeer de auto, blaas de zitting op (zodoende kan de belly geheel in de auto, het enige wat ik doe is de zitting ff leeg laten lopen en weer vullen) en gaan. Bij het instappen passeert een boot met 2 trollers. Vriendelijke gasten. Is het nog wat vraag ik. Nope helemaal niks. Ik ken de stek en de dieptes en weet dat het daar 4-5 meter is. T’is altijd de vraag of zo’n gesprek de waarheid is, want ze kunnen natuurlijk net zo goed al de nodige snoek of snoekbaars hebben gevangen, maar ik geloof ze. Hmmm nou ja, nu ben ik niet zo snel van m’n stuk te brengen, hoor gewoon te vaak dat het slecht is, of niet de juiste tijd, periode of whatever. En besluit te gaan. Wel iets anders dan de trollers. Ik ga dit keer alles focussen op werpen. Op plekken waar scholen vis hangen, te zien op de fishfinder, of gewoon al springend uit het water als m’n streamer erdoor heen wordt gejast. M’n fishfinder is namelijk meer een dieptemeter. En dat gaat me parten spelen. Ik wil er 1 met een grotere hoek, zodat je de streamer op je scherm kunt zien, taluds beter kunt afvissen en scholen vis + roofvis veel beter kan lokaliseren. Maar we zijn bezig met nieuwe Lowrance fishfinders – ook voor de shop – die wel deze hoek hebben. Weet overigens zeker dat voor de geintereseerden naast grootwatersnoek een daadwerkelijk goede fishfinder ook zeer interessant kan zijn voor het Ovm of bijv de Ronde Bleek. Maar dat terzijde, want ik ben dus snoekverslaafd, dat wisten jullie. Enfin de laatste uurtjes van vandaag ga ik dus werpend vissen. Taluds af, van de wind en op de wind. En yep dat was dus een juiste keus. Dreun na dreun volgt, nog 2 missers, maar met 3 prachtig getekende, al goed vette en voornamelijk sterke snoeken is de dag super geslaagd en loop ik rond 1600 uur voor het laatste werk met een big smile ons huis binnen. Dit is er weer een om in te lijsten! Gr. Edwin

Note: Marc had nog een tegoedbon van de Ronde Bleek ter beschikking gesteld door de Ronde Bleek & Dyckers, omdat Marc i.v.m. ziekte niet bij het Dyckers Bass Weekend 2012 aanwezig kon zijn. Gelukkig gaat het nu goed met Marc. En meneer is al weer druk ah vissen!

Hoi Edwin,
Van 8 tot 11 gevist op de Ronde Bleek op misschien wel de laatste mooie herfstdag. Het was weer lekker en dat op een cadeaubon! Dyckers en Ronde Bleek bedankt! Ik heb de Loop Cross #7 goed krom kunnen trekken op een hele vette en sterke regenboog van 55 cm. Trok de top paar keer het water in als hij onder het vlot dook. Gevangen hoog in het water op een fel blauw streamertje. Daarnaast nog een kleinere van ca. 45 cm gevangen op de grizzly tan. Ik had hem overigens gisteren ook al lekker krom kunnen trekken op een snoek van 77 cm uit de A2 sloot!

Hij gaat lekkerrr!
Vr. gr. Marc Deurloo

De vorige keer had ik al meegedeeld dat mijn zeebaars jaar was afgelopen, toch ben ik gisteren weer naar zee getrokken samen met Edwin en Lesley. Volgens de weermannen en vrouwen van Nederland “De” laatste mooie dag voordat we November ingaan. Om eerlijk te zijn had ik zondag ook al een seizoen afsluiting gedaan en dat speelde dit keer ook mee. Zondag had ik 4 prachtbaarzen van 47 tot 57 cm, echte bakken en dat smaakte naar meer.

Met afgaand tij op ons standaard plekje gestart, Edwin kwam iets later aan en Les en ik stonden al tot onze middel in het water. Lesley met een spinhengel en wij uiteraard met onze Loop Cross S1 aka “Seabass Busters ”.

Het weer was prachtig, hoogstaande bewolking, milde oostenwind ( kan beter) en niet al te troebel water. Zondag kwamen hier een paar mooie baarzen vandaan, maar vandaag leverde dit stuk maar 1 40tiger voor Edwin op en Lesley kon er ook maar 1 op een shad landen, wel een mooie van 55 cm. Ik doneerde de helft van mijn vliegendoos aan de zee. Ach zijn toch vliegen van seizoen 2012 en in 2013 komt de nieuwe verbeterde versie. Gaandeweg werd de zee ook behoorlijk troebel en zakte het vertrouwen snel weg.

Na de wat teleurstellende vangsten zijn we naar een andere stek getogen. Aldaar had Lesley op zijn derde worp al een aanbeet van jewelste, net op het moment dat ik met een biertje in de hand diep in gedachte zat. Ik hoorde Lesley al roepen, “He joh opletten beet!”. Na de foto ben ik tussen Edwin en Les in gaan staan. Toch voelde het aan alsof ik voor spek en bonen meedeed, ik kon maar niet in die belangrijke zone komen om vis te haken. Gedachten gingen uit naar andere dingen, andere bestemmingen. Op 10 meter naast mij was er iemand wel in de zone en ik hoor heel hard “H20 werkt ook!!” Bam, zeebaars voor Edje, klein maar fijn en een fotootje waard. (de vlieg: Dyckers H2O Brownie ’14 – een steenbolk / wijting immitatie)

Dat waren dus al 2 om 2 voor Les en Ed en nada voor mij. Na 10 minuten keek ik om naar Ed en op dat moment krijgt Ed me toch een aanbeet dat wil je niet weten. Van schrik valt hij bijna achterover, zijn hengel wordt uit zijn handen gerukt en een Cross gaat airborne. Vreemd genoeg wordt de hengel niet naar voren getrokken met zie ik de hengel naar achter schieten over zijn schouder heen de verkeerde kant op. Ed kan nog net de hengel halverwege pakken voordat hij achter hem op de stenen klettert. Hilarisch gezicht, de lijn zie ik strak lopen en ondanks dit gestuntel blijft de vis gehaakt en komt vrij snel in het oppervlak klappen. Het is niet die magische van 70 cm maar wel een goede 54 cm, de aanbeet en de capriolen zijn goud waard. Voor de foto wist Ed de vis en de hengel wel goed vast te houden en ook deze vis mocht terug om eerdaags naar het zuiden af te zakken.

Shadmaster Lesley bleef op hetzelfde stukje pielen en wist weer een subtiele aanbeet om te zetten in een hook-up. Verassend genoeg kwam er geen zeebaars boven maar een heuse gul van tegen de 45 cm. Zomer en wintervissen zwemmen op dit moment door elkaar heen. Wat een bijzondere dag zeg.
Mijn avond bleef rustig, nou ja 2 pollakken op de vlieg, maar dat is alles. Ja pollak, ik had toch gezegd dat het zeebaars seizoen over was voor mij, dan moet ik ook geen zeebaars vangen he!

5 zeebaars (waarvan dus 3 hele mooie), 2 pollak en een gul was de score van de laatste dag, de echte laatste dag, toch wel wel bijzonder. In de avond heb ik maar mijn zwembroek ingepakt………….nieuw avontuur. Gr. Brian

Na anderhalve week geleden m’n eerste zeebaars op de vlieghengel te hebben verspeeld wilde ik graag voordat ze vertrokken zijn het nog een keer proberen. Volgens de weerberichten zou het vandaag schitterend weer worden en nagenoeg windstil, een prachtig vooruitzicht om nog eens te gaan. Gauw de lopende dingen op de zaak geregeld en aangegeven dat ik de rest van de dag niet meer bereikbaar ben en hup de auto in, op naar de Maasvlakte. In de loop van de ochtend zou de aanwezige mist optrekken wat ook gebeurde toen ik langs Rotterdam reed, maar helaas bij de Maasvlakte zat het nog potdicht. Op de eerst stek aangekomen was het wateroppervlak als een spiegel en viel er weinig leven te bespeuren. Dit was de vorige keer hier wel anders en zag je constant jagende baarzen. Na anderhalf uur gooien zonder resultaat vertrokken naar de tweede stek en hier hetzelfde verhaal. Op de derde stek aangekomen, waar inmiddels ook de mist was opgetrokken, kreeg ik na een aantal worpen een aardige beuk op de hengel, direct gevolgd door het kopschudden van een baars die er behoorlijk vandoor ging. Na een mooie dril waarbij je op de vlieghengel pas echt voelt hoe sterk ze zijn een kleine vijftiger kunnen landen. Bij de volgende worp was het gelijk weer raak, ditmaal een scholenbaars die zich vergreep aan een EP streamer van 15 cm. Bewijst maar weer hoe gulzig ze zijn. Inmiddels was het water al aardig aan het opkomen en werd het tijd om te vertrekken. Ook voor mij zal dit waarschijnlijk de laatste keer zijn om dit seizoen de zeebaars te kunnen belagen. Jammer want dit is inderdaad verslavend om ze op deze manier te bevissen. Op de terugweg over de afgelopen zaterdag geopende N15 gereden en eindelijk eens kunnen kijken bij de nieuw aangelegde blokkendam. Helaas is deze heel anders aangelegd dan de oude blokkendam en de praktijk zal uitwijzen of de vis de mogelijkheid heeft om tussen de blokken door te zwemmen. Als dat zo is dan wordt het vast een mooie stek om ze vanuit de bellyboot te belagen. Iets om naar uit te zien voor het volgende seizoen.
Groet, Herman

Wat een weer. Zeker de vrijdag was het prachtig. Heerlijk weer om achter de zeebaars aan te gaan, maar er moest gewerkt worden, dus helaas. En dit weekend wil de familie er met dit weer natuurlijk ook op uit dus de afspraken staan gepland. Naar de zwolse markt en een terrassje op de zaterdagochtend en de zondag de veluwse bossen in zoals zo vaak, met onze hond en de kids genieten van de herfstkkleuren. Opa en oma zijn er ook bij en vinden het maar al te leuk, net als ik trouwens, prachtig zo.

Maar ja het bloed kruipt waar… en als het even kan wil ik er nog wel op uit. Te weinig tijd voor een trip richting zee, maar maat Paul brengt het verlossende telefoontje en om half 2 op de zaterdagmiddag zit ik in zijn mooie boot waarbij grootwatersnoek met de vliegenlat het motto is. Zoals altijd op dit water is het druk, maar al snel blijkt dat het moeilijk gaat worden. Genoeg prooivis op de dieptemeter, maar de snoeken liggen muisstil en doen niks. Zelfs de dood (en levend) aasvissers vangen niks. Het wordt werken voor een visje, keihard werken. De grote vlakte is op grote stukken zo vlak als een spiegeltje als we van de een naar de andere stek varen en ondanks de slechte vangsten blijft het goed toeven zo. Rond 15.30 uur krijg ik dan toch een flinke beuk op m’n Cross tegen de bodem aan. Tis er weer ene, zo’n massieve, ik geniet. Paul maakt een paar superplaten en ondanks dat we nu verwachten dat ze langzaam toch los gaan is dat alles behalve dat. Beiden krijgen we nog wel een paar mooie tikken maar die lossen. Geef mij dan toch maar een windkracht 3-5 met afwisselende luchten en daar mag best af en toe een buitje doorkomen, toch m’n favosnoekweer. Enfin je raadt het al, het bleef bij deze ene snoek, gelukkig komen er nog genoeg mooie weken, dus we zullen het binnenkort maar eens dunnetjes overdoen.

Op de zondag dus de kleurrijke bossen in en tijd voor de familie. Rond 14.30 zegt Mir, als je nog ff een uurtje wil…dat laat ik me geen 2 keer zeggen en niet veel later kar ik naar de ijssel toe. Absoluut geen makkelijk water voor snoek, maar er zitten wel big mama’s. Het water staat hoog en is bruin, verre van Ideaal. Dat wordt een blank, ach niet erg, ben er ff tussenuit. En net voordat ik weg wil gaan, toch nog een aanbeet, hangen, 60tiger die even leuk tekeer gaat, mooi vissie. En dat was het dan weer. Mooi weekend met de nodige variatie, maar bovenal genietend van alles wat. Gr. Edwin