Zojuist berichtje van Marcel…top en we zijn uiteraard benieuwd naar het vervolg in dit prachtige gebied.

Gisterenavond aan gekomen in Zuid-Frankrijk en vandaag toch even een paar uurtjes erop uit geweest. Water in de riviertjes is nu perfect, goeie stroming en helder. Ik heb het vandaag zonder waadpak gedaan maar dat was toch wel kouder dan ik dacht brrr.

De kopvoorn was goed aanwezig en heb er dan ook wel wat gevangen echter waren de formaten nog niet super groot. Wel barbeel gespot maar deze hadden geen intresse ook karper in leuke formaten dat belooft nog wel wat deze week. Morgen naar de zee en naar m’n black bass hotspot op de weg terug van zee, eens kijken of we nog wat leuks kunnen haken. Gr. Marcel

Zo dat was me het weekje wel. Drukte met de zaak. Een super gezellige Koning(inne)dag, terugkomst van een ultrakort (koud) weekendje in Denemarken, prachtig weer in ons landje, Bevrijdingsfestival Overijssel met het gezinnetje en tussendoor als het even kon erop uit. Met de vliegenlat achter de karpers aan. Vele meters lopen. Zoekend naar die donkere schimmen, bellenplakkaten, bewegend riet, stofwolken, of enig ander teken van leven van die karpers. Veel tijd had ik niet. Maar wie weet juist daarom pak je het effectief aan. Snel weg als je ze niet ziet, nieuwe stekken, bewezen water, of juist nieuw. Een daarvan is kraakhelder. Met grote flats. En als de zon hoog staat dan zie je ze soms. Heel soms. Die donkere schimmen schieten eroverheen. Machtig gezicht. Groot water. En hard gaan ze. Ze azen snel. Met gigaplakkaten van soms 2 bij 2 meter in enkele seconden verschijnend. Verbazingwekkend.

Van de week zag ik er enkele flanken. Paar kleinere, paar mooie en en enkele echte grote bak. Niet rustig, maar met geweld komen ze aanstormen. Flanken een keer over de bodem en komen dan terug. Kijken wat ze los gewoeld hebben. Deze jongens zijn nog voornamelijk wilde rakkers. Niks geen obesitas of boilievreters. Met mooie aasmethodes. En de kenners weten het, die verschillen per water. Dit water is kraakhelder. Heeft niet een echt groot karpersbestand. Vele jaren kom ik er al zo af en toe. Meestal zie ik weinig. Maar deze week vond ik ze voor eventjes. Was niet te houden en pakte een paar mooie momenten. 4 gingen er even kortstondig uit. Dat wil zeggen 3 uit het grote water en een ,je raadt het al, een spiegel uit een bekender water. Want schubs heb ik dit jaar nog niet gevangen. Spiegels daarentegen, al weer meer dan 10. Komende maand maar eens gaan focussen op die soms o zo sterke schubs. Maar vergis je niet. Een zo prachtige oudere spiegel, geen idee van welke generatie ze zijn, geen projectspiegels in ieder geval die je de laatste 10 jaar veel ziet, kan ze niet traceren, mooi zijn ze. En sterk. De backing heeft zich weer meerdere malen laten zien op m’n cross 8. De speedrunner heeft zijn werk gedaan. En alles op de carpbollen. Wel geprobeerd met damsels en aanverwante, maar die bol blijft m’n favo. Enfin hierbij nog wat fotootjes van enkele prachtige karpers, eindelijk is het dan begonnen, super zo! Gr. Edwin

Vorige week nam ik 1 van de vele zeeforellen die ik mocht landen mee naar huis om op te eten. Toen ik z’n maag open sneed bleken er 5 “brisling” (denk dat het sprot heet op z’n nederland) in te zitten. Gisterenavond voor het slapen gaan een immitatie in elkaar gedraait van ep. Vanavond tussen de sneeuw en hagelbuien door even laten zwemmen voor het huis. Kijken of er genoeg looddraad in zit, of hij mooi duikt bij de stop
en of hij rechter zwemt aan een lusje of dat hij beter rechtstreeks aan de lijn geknoopt kan worden.

Toch nog even een worpje in de stroomnaad bij het uit de stroomnaad komen een beuk en een sprong.
nog een paar sprongen en daar licht i op het wier. Plaatje en zwemmen maar weer. Nog maar een worp in de stroomnaad en weer een beuk en een sprong zelfde maat vis en ook die mag weer zwemmen. Nou vooruit snel nog even voor de sneeuw/hagelbui dichterbij komt. Worp iets verder stroomafwaards in de stroomnaad weer een beuk en een sprong snel bij de kant en haak eruit en zwemmen.

Snel naar huis rennen door de hagelbui.
Toch maar een paar “ep-brisling” meer gaan maken maar dan op betere haken 🙂

Gr. Johannes

Plingggg, vorige week maandag, berichtje van Sander. Of we nog zin hebben om aan te haken in het huisje wat hij samen met Henk-Jan geboekt heeft voor 4 dagen aankomend weekend. Fuunse kust, Denemarken. 600km noordwaarts vanuit Zwolle. Oeii. Wel zin, maar of het lukt om wat zaken te regelen i.v.m. m’n gezinnetje?

Tevens kort contact met Brian en die had er ook wel oren naar. Een dag later was alles geregeld. Vrijdag rond 11 uur in de ochtend weg en zondagmiddag rond 17.00 uur weer richting Zwolle. Ultrakort dus. Nog even op vrijdagavond de vliegenlijn strekken, zaterdag een mooie hele dag en zondag weer een halve alvorens te vertrekken.

En na enkele files kwamen we vrijdag rond 17.30 aan. Snel naar de waterkant vlak bij ons huisje. En zowaar stappen er 2 andere mannen uit het water. Blijken Dyckers te kennen, zul je altijd zien en we maken een leuk praatje. Ze zijn er de hele week al en hebben beiden rond de 20 zeeforellen gevangen, mooi teken ik voor.

Na een korte waterdoop van mezelf, tjonge, wat een begin, hilarisch gelach van de heren die ook net komen aan tuffen van hun stek eind deze middag, schudden we elkaar de handen, gaan snel naar het huisje, wat zoals vaak weer goed geregeld is daar, nemen een biertje, en maken de spullen klaar voor een eerste korte sessie. Ik kleed me snel om. Plannen worden gesmeed. Morgen gaan we een trip maken naar een eilandje. Soms goed daar, maar vooral kans op grote zeeforel. Vanavond nog even naar de waterkant en zondag zien we wel.

Nou ik kan je vertellen, dat tripje naar het eilandje op zaterdag was enerverend. Rond de 10km in straf tempo doorgelopen om weer terug te komen bij de haven eind middag om de laatste boot terug te halen. Paar mooie stekken. Gelukkig wist ik nog een mooie zeeforel te pakken en nog enkele aanbeten plus wat lossers te forceren, want er waren een aantal van ons groepje die met 0 ervan af gingen. En dan is 10km lang. Hoe mooi het daar ook kan zijn. De zaterdag kunnen we toch wel als enigsinds verloren tijd beschouwen, jammer. Na die tijd zijn we zo kapot, dat er ook niks meer van vissen komt in de late avond.

Zondag daarentegen toch nog heerlijk gevist. Vele verschillende plekken aangedaan en goed gevangen. Over het geheel pakte ik voornamelijk 40tigers, een aantal 50tigers en enkele dertigers, mag niet klagen, 11 in totaal en zeker meer dan 30 missers. Ook nog een paar mooie vissen gelost, yup gewoon gelost. Ligt ook aan mijn manier van vissen, zeer snel en ik loop erg veel. Vis je trager, dan haak je meer van de aanbeten, maar in mijn optiek krijg je veel minder aanbeten. En dat was in ons groepje in ieder geval duidelijk een feit. Ach we hebben allemaal super veel lol gehad en een paar van die jumpers voor zo’n ultra kort weekendje is top. De Loop Cross S1 #6 blijkt een perfecte stok te zijn voor deze visserij in combinatie met een Loop Evotec 140 WF6 vliegenlijn. Die knalt er wel uit. (drijvend, voor 90% van de stekken perfect, soms kan een intermediate tip, of een intermediate lijn een uitkomst bieden bij dieper water onder de kust, of bij golfslag) Veel zwaarder moet je ook niet gaan, want ach dat wist ik wel van voorgaande trips die kant op, zo sterk zijn de zeeforellen niet, de entourage en alles erbij maakt het geheel wel af. Mooie omgeving, samen met vismaten, huisjes aan de waterkant en honderden stekken. Het was een fijne terugkomst na 8 jaar afwezigheid.

Voor de rest niet moeilijk doen. Een 9ft mono leader van bijv. Airflo (0x of 1x) of van Stroft (nieuw – deze heb ik dit keer gebruikt – binnenkort in de shop) met daaraan een tippet van Stroft FC2 0.25 van pakweg een halve meter, et voila…oja en dan de vlieg nog. Nou ik kan je vertellen, ik heb beide dagen maar met 1 shrimp gevist, op aanraden van wat kennissen moest het oranje zijn – dus vooruut dan maar, een nieuwe shrimp ontworpen met H2O SF Blend Orange en ja hoor die deed het…die deed het super. Binnenkort in de shop. Een Stripping basket, een net en een polaroid maken het af en zijn echt een must voor deze visserij.

Hierbij alvast de nodige foto’s van mijn kant, er zullen in de loop van de dagen nog wel wat foto’s volgen van de mannen die gisteravond teruggekomen zijn. Bedankt Sander en HJ voor het superontvangst, wederom een toptijd en uiteraard maat Brian – gelukkig ben je weer beter, kalote van de verloren zondag met ziekte – waarmee ik samen het ultrakort weekendje heb doorlopen. Al met al top genieten en het virus is weer aangewakkerd, dus wellicht dat er de komende jaren weer wat (ultra) korte tripjes die kant opvolgen. Die visserij ligt me wel. Lopen, knallen, werpen en af en toe zo’n zilveren rakker erachter aan. Gr. Edwin

Al best een mooie dag vandaag. In Zwolle tenminste. Zaterdag 13 april.

Na heerlijk met de kids bezig te zijn geweest en de hond uitgelaten te hebben, rijd ik eerst naar Soesterberg om een bestelling af te leveren. Op de route richting Brian die smiddags ook wat tijd kan vrijmaken, dus dat past perfect. Uiteraard heerlijk gebabbeld, kop koffie gedronken en rond 12 uur arriveer ik bij m’n vismaat. Zonnetje schijnt en Maris is druk in de tuin bezig. Snel worden de spullen overgeladen en rond half 2 arriviveren we bij een van de favoriete zeeforelstekken.

Het ziet er prachtig uit. Graadje of 14, helder water, dat kon wel eens leuk worden. Achter de Hollandse forellen aan. En we tuigen de Cross 6 op, met m’n Hatch 5 en een Loop Evotec 140 WF6. Brian heeft een soortgelijke combo maar vist met een Danielsson en een Loop Opti Stillwater WF7 op zijn cross 6. Beide combo’s werken perfect. Zo zie je maar dat je – mits je de juiste lijnen kiest – echt ver kunt komen. Als je dat wil natuurlijk. De Evotec 140 is wellicht de meest geschikte lijn om echt ver te werpen. Kan ook niet anders daar deze zogenaamde longbelly lijn aanzienlijk zwaarder is dan een gemiddelde 6 lijn. Enfin terug naar het zeeforellen. Daarvoor zijn we hier. En daar kan ik kort over zijn. Hoe perfect de omstandigheden er ook uitzien. Een van de eerste mooie dagen na een lange periode van koude, helder water, juiste getij. We zien niks nadas noppes. Het lot van de Nederlandse zeeforelvisserij. Eerlijk gezegd heb ik meer met het zeebaarzen. Als het goed gaat – die beuken zijn zo verslavend – dan gaat het lopen. En kun je binnen een uur zomaar tegen 10 of meer 50plussers aanlopen. Werken dus. Heerlijk. Toch kan het zeeforellen ook zeker succesvol zijn. Maar je moet een beetje het geluk hebben in een groep te lopen. Dat geluk dwing je natuurlijk grotendeels af door de juiste periode, de juiste plek, het juiste getij met de juiste vliegen te bevissen. Maar dan nog is het niet altijd raak. Hoort erbij. En niet erg, want het is weer heerlijk om aan zee te staan.

Na een heerlijke zoute haring bij de plaatselijke visboer besluiten we eind van de middag / begin avond nog maar even naar het Oostvoornse meer te rijden. Daar aangekomen is het prachtig. Zonnetje schijnt en niet veel later zie ik de eerste vis draaien. Kijk, dat schept hoop. Her en der staan wat vissers, maar echt druk is het niet.

En net als we er lekker in zitten en ik nu een vis of 6 heb zien draaien, slaat het weer om. De wind trekt aan, de zon is weg, vele vissers druipen af, en wat is dat nu, volgens ons toch echt niet voorspeld, we voelen de eerste druppels regen. Dat wordt een taaie sessie. En we zien ook geen vis meer.

Na enkele uren zijn we er wel een beetje klaar mee en besluiten richting de auto te gaan. Zoals gewoonlijk bij OVM nog ff gebabbeld met wat gasten, altijd gezellig, maar al snel blijkt dat er niet veel is gevangen.

De zon is allang weg en eigenlijk hebben we zoiets van, ach tis ok zo dan maar weer de volgende keer. Echterrrr de laatste jaren met de kids heb ik al niet teveel tijd meer over, dus moet je die pakken als dat kan. En dus toch nog even erin, voor een half uurtje, je weet het nooit.

En ja hoor, niet veel later pakt Brian een uitzetter en ik een uitzetter, eentje van in de 40 en onderstaande vis maakt de dag toch weer af. Een prachtig gevecht, de Hatch giert het uit, een stuk of 4 mooie jumps – wat is ze dik – en weer een mooie vis uit dat unieke water. En wederom een onvergetelijke dag, met een hoop lol, afzien en genieten aan de waterkant. Top zo! Gr. Edwin

Onder het motto: je moet toch wat als je niet kan snoeken en op de rivier geen karper kan vinden.

Zondag even naar de Loowaard geweest. Door het mooie weer moest er wel weer wat te vangen zijn bij het gemaal wat uitkomt op de rivier. Het water was een beetje te troebel en er was nog geen activiteit van paaiende brasem te zien. Gelukkig. Hoe vaak was ik hier niet steevast te laat om de vis nog te interesseren in mijn nimfen. 3 Jaar geleden zat hier ook altijd wel winde. Die zag je dan langs de kant tussen de stenen door cruisen, maar dit lijkt echt wel verleden tijd. Op het stuk tussen Pannerden en Arnhem is een een beroepsvisser actief. Volgens de vissers die ik daar sprak schijnt dat de oorzaak te zijn van de oh zo dramatische visstand in de Loowaard van de laatste jaren. Het weer was fantastisch, de stek was goed en de paar vissen die er zaten gingen ervoor. Mooie aanbeten op stromend water of op een traag binnen gestripte nimf. Donkere vloermatten uit de rivier met het uiterlijk van een puisterige puber, maar zonder slijm en met een gezonde portie vechtlust. Gr. Robbert

Gisteren is er vanuit USA een flink pakket van Fishpond bij ons gearriveerd. Stockaanvulling van bestaande producten, maar ook de nodige nieuwe producten voor 2013 van dit prachtige merk. Fishpond, al jarenlang een begrip wat betreft rugzakken, (chest)packs, vliegvisvesten, handige tools en nog veel meer. Dyckers is dan ook trots om al weer 3 jaar officieel dealer te zijn van Fishpond.

Aanraders zijn de Fishpond 360 Swivel Retractors, oersterk en je kunt ze overal bevestigen. (we hebben ze momenteel in de kleuren gunsmoke en prachtig diep blauw op voorraad) Tevens roestbestendig, dus ook zeer zeker geschikt voor het brakke Oostvoornse meer of de zee. Net als de Pitchfork Aluminium Clippers die we zelf tezamen met de 360 Swivel Retractor gebruiken.

Fishpond 360 Swivel Retractor

Fishpond Pitchfork Aluminium Clippers

Ook nieuw in ons assortiment is de meest luxe “heuptas” van Fishpond: de Westwater Guide Lumbar Pack”.

En we hebben na de nodige aanvragen ook weer de Fishpond Tundra Tech Pack op voorraad:

Bovenstaande is natuurlijk allemaal in de shop verkrijgbaar. Mocht je derhalve producten zien bij Fishpond (check www.fishpondusa.com) die wij niet in de shop hebben staan, maar die je wel graag zou willen hebben? Neem contact op en wij gaan erachter aan.

De eerste keer voor deze heren. En t’is gelukt, klasse!
Het laatste jaar heb ik Marc en Erik leren kennen o.a. via Facebook en al snel werd duidelijk dat deze gasten hun vis wel weten te vinden. Niet gek natuurlijk kijk maar eens op http://www.eendagjevissen.nl , vissers op en top dus en snoekbaars in het bijzonder. Beide heren zijn in 2009 dan ook Nederlands Kampioen Snoekbaarsvissen geworden en dat wordt je niet zomaar. Zoals zovelen wil je op een gegeven moment verder en dan is de stap naar het vliegvissen zo gemaakt. In eerste instantie hebben ze zich afgelopen winter uitstekend vermaakt met de vliegenlat achter de snoek aan. Maar in het gesloten seizoen werd het dan eindelijk tijd om de 4 eens te gaan testen. Zaterdag had ik in het middaguur een afspraak bij Brian staan – op de route van Marc – dus nog snel even een TFO #4 afgeleverd, nadat vorige week al een Loop Xact #4, twee Loop Evotec 100 WF4 en een Loop Multi Light 3-6 waren afgelerd. Even bijkletsen. Kort de visserij doorspreken. En zondag zouden de mannen gaan. Gisteren dus. Eindelijk mooi weer.

Tot nu toe zijn de winde vangsten her en der nog niet je van het vanwege het koude weer. Maar het kon niet anders… mits je de juiste stekken kent, een goede setup, zware nimfen, dat is nu eenmaal nog zo, en natuurlijk weet wat je doet. Twee nieuwe verslaafden zijn een feit!

gaat het los. Vanaf komende week met zekerheid, oplopende temperaturen, waarbij ze uit de dieptes komen om te fourageren op de ondieptes, ons werkterrein. Momenteel zoek ik nog de relatief kleine ondiepe wateren op, waar ze zich al wat eerder laten zien, maar dit zal snel veranderen.

Dan is het grote water aan de beurt. En groot water betekent mega sterke vis. Hierbij geldt hetzelfde als met snoeken. Hoe groter het water, des te sterker de vis. En reken maar dat zo’n karper gaat. Zeker de oude schubs, daar zitten buffels bij die niet schromen om 50 meter backing van je lijn te trekken, de #8 een flinke opdonder te geven en je reel te testen. Wat betreft de polders, stadswateren en aanverwante kun je – alhoewel de 8 m’n favoriet blijft – ook best met een 7 of een 6 vliegenlat terecht, echter op dat grote water, of het nu de randmeren, of de rivieren betreft, vergeet het maar. Hollands sterkste zoetwatervis gaat zich snel laten zien, op de vlieg, op zicht, dikke boeggolven, flapperende staarten, ja er zijn wateren waar ze tailen, niet veel mooier dan dat…

En dat trekt.

Dus afgelopen week tussen de werkzaamheden door nog maar even een klein watertje bekeken. Maar veel was er niet te zien. T’is ook nog vroeg en het water is nog koud. Wel is de temperatuur op vele wateren boven de 7 a 8 graden gestegen en dat houdt in dat de karpers gaan azen. Dat niet alleen, want ook op onder andere de forellenreservoirs zoals ovm zal de vis zich laten zien, bibio’s komen nu snel, de windes zijn op de bekende stekken nu echt aan de voorjaarstrek begonnen, snel zullen de blankvoorns ook gaan, niet veel later gevolgd door de brasems. Heel sporadisch druppelen er wat zeebaarsberichten door, maar gericht erop vissen is nog niet van toepassing en yup de zeeforel laat zich ook zien aan onze kusten. Het gaat los. Eindelijk.

Ik zie een klein bellenspoor. Gezien het type bellen kan het haast niet anders dan dat het karper betreft. Het water is hier pakweg 1,5 meter diep en met enkele valse worpen ligt m’n bolletje in de lijn van het spoor. Een miniem rukje om de vis te triggeren is voldoende. De verklikker schiet langzaam weg. Een korte tik en daar gaan we. Mooie dril weer. Minuutje of 7-8 en dan kan ik de spiegel scheppen. Zowat een leder, niks mis mee. Een alhoewel ik een voorkeur heb voor een schub, of vooruit danmaar, een volschub waar ik nog een afspraak mee heb op een bepaald water, wat een machtige vis is dat, zeker een kilo of 15 en gestroomlijnd, niks geen obesitas. Een keer heb ik deze schoonheid kunnen aanwerpen, die er met een spurt vandoor ging. Ooit! Ik kan niet wachten als de groepen zich straks op de ondieptes van dit grote water laten zien, in de vroege ochtendnevel, zonder een zuchtje wind, vlak water en een opkomend zonnetje. Want dan zijn we – als vliegvissers – giga in het voordeel, we kunnen de vis als het ware uitzoeken. Geduld is dan een schone zaak. Want eenmaal een vis gehaakt en de school is in rep en roer. Wachtend op die ene kans.

Vooralsnog vermaak ik me uitstekend op het wat kleinere water om de hoek. Een geweldige visserij, waarbij geduld gevraagd wordt, maar de beloning top is. Gr. Edwin

We krijgen regelmatig berichten van onze klanten en dat vinden we natuurlijk altijd fijn. Feedback op de materialen, vliegen, visserij, etc. Soms gaat een dergelijk bericht ook vergezeld van de nodige ooo’s en aaa’s en dat was wel even het geval toen ik gisteravond een mailtje kreeg van Arjan. Ff snel over en weer mailen, want meneer zat terecht met een biertje op de bank na te genieten van deze mooie middag. Tijd om weer eens een blogvermelding van een van onze klanten neer te zetten en juist een van de redenen waarom we het allemaal doen. Super Arjan! Gr. Edwin

“Ik heb vorige week een aantal nimfen besteld en een aantal carpbollen nou wat een verbluffend resultaat een middagje vissen heeft opgeleverd: 5 karpers, 2 windes, 6 ruisvoorns van rond de 25 cm en het stomme is dat ik normaal met mijn vlieghengel max 5 a 6 visjes vang. Dus wil ik jullie via deze weg enorm bedanken voor dit fantastische materiaal. Alles wat ik nu aanschaf voor mijn uitrusting komt van jullie. Gr. Arjan”

Gesloten seizoen. Het is tijd om te switchen naar de echte sterke jongens van ons prachtige Nederlandse water. Heb er overigens weinig geloof in, want alhoewel het zonnetje vandaag flink schijnt, is de wind nog snijdend koud. Het mooie weer is in aantocht, gelukkig maar, eindelijk, toch kan ik het niet laten om al wat watertjes te bekijken op 2de paasdag, 1 april, op zoek naar karpers.

Groot water heeft nog weinig zin, nog te koud, daar liggen ze nog diep. Stiekum hoop ik om in een ondiep trechtertje wat te kunnen zien, maar na 10 minuten staren besluit ik naar een wat kleiner watertje te gaan waarvan ik weet dat er de nodige karpers rondzwemmen en wat niet diep is. Met het zonnetje zullen de ondieptes toch iets opwarmen en wie weet komen er wat karpers kijken.

Zo geschiede.
Maar na een wandeling van een half uurtje langs een ondiep stuk heb ik nog niets gezien. Toch nog te vroeg dus. Vorig jaar vingen we ze al in maart, maar dit jaar is het zo vertraagd allemaal. Voordeel is wel dat het straks zekersdeweten overal losbarst. Met een temperatuur van rond de 10-15 graden zal de watertemperatuur ook snel omhoog schieten en zullen de karpers, maar ook de ovmforellen, de zeeforel, en wie weet al de eerste lichting zeebaars (in Normandie zijn de eersten vanuit de paaigronden uit het Kanaal gearriveerd) zich laten zien. Ach alles zal los gaan, of je nu de Eifel of Ardennen opzoekt achter de forellen aan, op de ijssel achter de nog karig aanwezige voorns, of de wat talrijkere brasems, de polder op zoek naar die prachtige ruizers, we kunnen niet wachten. Het gaat los, absoluut en geniet ervan! Heerlijk. En zo meimer ik verder al lopend aan de waterkant, met die koude gure wind langs me heen. Af en toe zit ik uit de wind in het zonnetje. Verrek best wel warm zo. Fijn gevoel.

En dan onder een struik die half in het water hangt zie ik een schim. Verrek. En nog een en nog een. Werp de early girl carpbol, ff af laten zinken. En … machtig, de verklikker schiet weg, ik sla aan. Een gat in de lucht. &%^&*%*& Er verschijnt een kolk van jewelste en een boeggolf. Shit. Dat had de eerste kunnen zijn. En weg zijn ze. Dat was de kans, mopper ik.

Een half uur verstrijkt, loop wat heen en weer. Zie niks meer. Totdat.
Weer een schim. Uiterst moeilijk te zien. Die costa, wat een geweldig brilletje is dat toch. Plop daar zakt het bolletje weer langzaam weg. Even wachten. Kort rukje. Weer even wachten. En dan loopt de verklikker tergend langzaam weg. Aanbeet? Ik wacht niet. Dan maar in de lucht slaan. Anders spuugt de karper het bolletje weer uit. Op de gok. Een stevige ruk. Superrrrr daar gaat ie dan. Ojeeeeee. Het spel is natuurlijk al begonnen, maar zeker ben ik er nog niet van. Genoeg obstakels in de buurt. Een sterke dril volgt. Wat mooi is dit toch. Alles op zicht, op en top vliegvissen. Vind ik dan. Een van de mooiste vormen, om de hoek.

Een minuut of 6-7 later verschijnt een prachtige spiegel aan de oppervlakte. Nog een paar runs. En dan schep ik hem. Mooi exemplaar. Toch nog goed dik. Niet heel groot, maar dat mag de pret niet drukken. Numero uno van 2013 is een feit. Het gaat los en ik heb er zin in. Karper op de vliegenlat, top!
Gr. Edwin Kerssies.

Edwin heeft alweer lang genoeg de blog gedomineerd met zijn super succesvolle sessies op grootwatersnoek. Man oh man, wat waren dat toch weer een beesten, om jaloers op te zijn! Maar het is dan ook loon naar werken al die uren op het water, in je bellyboot in die kou. Dat vergt wel passie en doorzettingsvermogen. Zelf heb ik het ook een paar maal geprobeerd, maar verder dan een handjevol snoeken kwam ik niet.

Ik heb in de winter naast het snoeken een andere terugkerende passie, meer een soort van geestelijke verslaving, waar mijn gedachten steeds naar toe gaan als de dagen koud en kort zijn. Gemakkelijk is het zeker niet, heel veel factoren spelen mee en heel vaak sta je te vissen en zakt de moed in je waadschoenen. Het moeilijkste is wellicht het uitvogelen van het spelletje, er is bijna niemand met wie je je kennis kan delen. Het zijn eenzame uurtjes die verstrijken en het enige wat je op de been houdt is je geloof in de visserij en de kronkel in je geest. Dat is wellicht waarom het ook zo trekt en waarom ik keer op keer naar zee rij om het te proberen. Het is een nieuwe visserij in Nederland en zo goed als niemand doet het, dus het is de uitdaging van het onbekende.

Je staat aan de kust, het water is veelal gekleurd, de wind guur, je handen verkleumd en hier moet het dan gebeuren. Maar na 4 jaar op pad gaan en doorzetten, weet ik inmiddels welk tij het beste is, uit welke richting de wind moet waaien en waar ik ze kan verwachten. En dat is wel fijn, want de trip naar zee is lang en er moeten de nodige uurtjes in geïnvesteerd worden.

Dit koude winterse seizoen bracht me een paar mooie successen en ook weer de nodige verassingen. Vaak stond ik alleen aan het water, maar af en toe kwamen medevissers mij vergezellen. Vissers zoals zeehonden, aalscholvers en zelfs bruinvissen leidden mij soms mentaal even af om de monotonie van het zeeforellen te doorbreken. Dit seizoen zijn er al een paar mooie goed doorvoede zilveren vissen gevangen door mij, maar ook door een paar vismaatjes die mee zijn gegaan en de waarde van de stek kunnen waarderen. De grote jongens ben ik nog niet tegengekomen, wel al zien springen en zien jagen, maar de kans is er altijd.

In de vliegvismedia wordt er vaak over gesproken hoe fijn het zou zijn om forel in Nederland te krijgen……. Ik weet wel beter en lach er altijd een beetje om. Gr. Brian Elward.

En dat was het afgelopen vrijdag. Zowat eind maart en ik heb het dit gehele winterseizoen nog niet zo koud gehad. Nee ook niet vanuit de bellyboot op dat grote water. Sander, m’n vismaatje voor vandaag had zich wat beter voorbereid.

De planning was zeeforel en wellicht nog ovm vandaag. Maar bij de eerste stek aangekomen werd al snel duidelijk dat het zeeforellen zo goed als onmogelijk was. Windkracht 6 a 7, de auto geeft een buitentemperatuur van -1 aan bij aankomst en de zee is soep van kleur. Ff snel handen schudden als we elkaar ontmoeten op de afgesproken plek. Sander handschoentjes, ikke nie. En dat heb ik geweten gedurende de dag. Heb ze de hele winter niet nodig gehad, maar vandaag, oioioi, verschillende malen totaal geen gevoel meer door die snijdende machtig koude oostenwind. T’is niet anders. En na een uurtje zeevissen geven we er de brui aan. Dit is niks. Snel een slok Flor de Cana op de vroege ochtend. Over voorbereiding gesproken. Eindelijk een beetje warm.

In de loop van de ochtend arriveren we dan uiteindelijk bij het Oostvoornse meer. Sanders thuishaven. Daar waar hij zo graag mag zijn, probeert iedere week en das niet niks vanuit Lelystad. Beide slikken we toch wel met de aanwezige golfslag alwaar een golfsurfer zich meer thuis zou voelen dan wij. Naar wat later blijkt de stromingen door enkele doorgangen zijn gigantisch. Normaal niet verkeerd, maar de temperatuur gooit roet in het eten. Ik heb gedurende het resterende deel van de dag geen vis zien draaien. Sander wel, knap. Vol in de wind stonden we. Op een gegeven moment vond ik het welletjes en heb de luwte opgezocht. Na een middagdutje knalde Sander door, de bikkel, top, en dik verdiend wist hij er uiteindelijk 5 te pakken, 4 vijftigers en een uizettertje. En dat met dit weer aan het stokje. Top.

Zelf heb ik de drijvende lijn op een gegeven moment gewisseld met de Di7. En ja hoor de 2de worp was het raak, een 2de jaars uitzettertje van in de 40cm. Aan de good old muddler. Dacht de clue gevonden te hebben. Nu gaan we. niet dus. 2,5 uur nog doorgevist, maar op een losser na niks. Nog even een bijbabbeltje met Sander en tis mooi geweest. Wachten op betere weersomstandigheden. En toch was het weer lekker. Ook mooi om een volvo met een breed lachende gozer zo te zien vertrekken. Snel maar weer eens doen. Kijken of we de rollen kunnen omdraaien. Blijft toch bijzonder dat grote meer. Laters Edwin