And he scores!

Al tijdens het prachtige WK hadden we contact met elkaar, bij terugkomst maar eens een sessie inplannen om te gaan zeebaarzen. Na de eerste zeebaars aan de vliegenlat van vorig jaar (check deze sessie) heeft Patrick Kluivert de smaak te pakken en yup zoals bij velen die voor de eerste keer achter de zeebaars aan gaan…dat smaakt naar meer.

Veel tijd hadden we niet, een ochtendje, maar wie niet waagt… En ditmaal was z’n vismaat van vroeger – samen waren ze in het amsterdamse als kleine jochies al vaak aan de waterkant te vinden als er niet gevoetbald werd – er ook bij. Ook een vliegvisser, maar dan vooral op forel. Dit is andere koek. En daar kwam Stephan dan op den duur ook achter. Het is klauteren, schommelen, balanceren en vliegen kwijtraken. t’hoort er allemaal bij.

Uiteindelijk vinden we dan toch een stek waarbij je enigsinds uit de harde wind staat (noordoosten wk5 en das geen prettige zeewind) en kunnen we gaan starten. Over gouden p.. gesproken. De eerste inworp, werkelijk waar de eerste inworp en Patrick pakt er 1, hoppa. Lekker hoor.

Maar na een tijdje valt het water toch een beetje dood en besluiten we andere stekken te gaan kijken. Lastig met die wind. Een temperatuur van 28 graden werkt ook niet mee voor de vangsten. We proberen wat stekken maar tegen deze wind blijkt het werpen toch een lastig karwei. Uiteindelijk vinden we een stek uit de wind. Max een half uur kan er gevist worden, alvorens het water te hoog komt. Dit is dus echt balanceren. Patrick was daar in oktober vorig jaar al achter gekomen, even niet opletten, uit balans, half in het water, iphone kapot. Gekscherend zeiden we tegen elkaar, er moet iemand gedoopt worden. En ja hoor daar ging Stephan, gelukkig niks ernstigs, maar wel volledig kopje onder. En na van de schrik bekomen te zijn, met een paar schrammetjes, barsten we in lachen uit, inclusief Stephan die het wel lekker vond met deze temperaturen. Uiteindelijk wist Patrick in die paar uurtjes toch weer 2 zeebaarzen aan de vliegenlat te vangen en Stephan nog een mooie aanbeet te lossen, helaas.

Een mooie ochtend, met een doop als randje en een flinke lach in de auto, wat wil een mens nog meer…
Gr. Edwin – team Dyckers

One thought on “And he scores!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *