The surprise…

Afgelopen week met wat maten op stap. Eerst in de late ochtend tezamen met Brian en in de loop van de middag sluiten Vinnie en Sander aan. Het grote water op, met de bellyboten, de halve en hele pontoons. Want ook Sander heeft de smaak te pakken. Geen bellyboot in zijn bezit, maar nog wel een oude pontoon. Die hebben we in rap tempo verbeterd, met de Lowrance Elite 4x fishfinder erop en gaan. De wederom veel aanwezige wind mocht de pret niet drukken…

Tevens zijn we – en met name Brian – druk bezig met een film aan het maken over deze specifieke manier van vliegvissen op snoek. We zijn nog lang niet klaar, maar het is een leuke push om door te zetten. Daarbij komt dat de maand februari altijd garant staat voor dikke, megadikke en alsmede met dat sterke snoeken. Een prachtmaand wat mij betreft.

In de ochtend op stek 1 hebben we nog een mooi zonnetje. Er staat een behoorlijke stroming en het water is niet al te helder. Desalniettemin weet Brian snel al een prachtsnoek te pakken, klasse. Weg Zwolse vloek, heerlijk op dreef en genieten zo met z’n 2en. We schieten snel wat platen, een korte film en gaan verder. Buiten wat kleine schooltjes aasvis zien we weinig op de fishfinder en krijgen ook geen aanbeet meer. Een flinke peddel naar plek 2 van vandaag zorgt voor verandering. Al snel krijg ik een dikke beuk erop en na een super gevecht op de Cross 10 – die meerdere malen flink dubbel slaat – kan er weer een meterdame toegevoegd worden, super, 103. En een groot deel van het gevecht staat op film, mooi man, we zijn beide blij.

En zo gaat het lekker door. Brian pakt nog een mooie 90tiger en even later hangt er ook een mooie dikke 80tiger bij mij aan de streamer. We vissen nog even goed door, maar t’is stilgevallen en tijd om de boel achter in de auto te schuiven en naar stek 3 te gaan. Daar ontmoeten we Vincent en Sander waarbij laatsgenoemde al snel een snoekje te pakken heeft. Kleintje maar dat mag de pret niet drukken…de eerste uit de pontoon, top! Ik zie big smiles.

Brian en ik hadden nog niet eens onze zinklijnen geworpen, maar dat belooft veel goeds. En ja hoor na een minuutje of 10 pak ik een mooie 90tiger. Vinnie schiet ff snel wat foototjes en een filmpje, waarna de snoek weer terug mag in haar element. Sander is aan de beurt. Nu wat groter. Een prachtsnoek van dik in de 90 verschijnt. Vooral de tekening is bijzonder, klasse! Vervolgens pakt Vinnie met z’n Loop Booster zijn eerste van de dag, mooi man, los, los, los, maar wat wil je met dit pokkeweer met die harde wind.

Ook Brian pakt er 1, een kleintje, ik pak er nog 1, ook een kleintje en Sander haakt een beste…dacht ie. Niet dus, unbelievable, de 10 lat staat krom als een hoepel, maar het heen en weer zwemmen verraad al snel dat er wat anders aan hangt..yep, karper. Valsgehaakt, maar desalniettemin bijzonder en uniek…dachten we.

Na een half uur krijg ik een dikke beuk erop. Dacht ik. Maar het heen en weer zwemmen verraad het wederom, echter een behoorlijke kracht laat zien dat dit geen kleintje is. Een projectspiegel – waarvan de schoonheid te beredeneren valt – geef mij maar een mooie oude valkenswaarder spiegel of zo’n langgerekte megasterke schub – verschijnt in de oppervlakte. Blijheid is er niet minder om. Wat een dag.

Als laatste pakken we nog een nieuwe stek, megahelder en niet al teveel snoek, maar dat wat er zwemt is megasterk, en kan groot zijn…

Dikke beuk erop, hangen. Een beautieee ik ben megablij. En dacht dat het los ging. Maar dat ging het niet, want buiten nog een klein snoekje van Sander – klasse – was het niks meer. Desalniettemin een prachtdag met de nodige verassingen en een super gezelschap. Heerlijk zo!!

Gr. Edwin

Ps. de eerste karper van het seizoen 2014 is dus binnen en alhoewel vals gehaakt, smaakt dit naar meer, kan niet wachten, laat de lente maar komen.