Zeeforel 2016

Het zeeforelseizoen is een van de meest taaie van de afgelopen 8 jaar. De kustlijn lijkt wel leeg van vis. Mijn vismaten die het hele winterseizoen keihard hebben lopen bikkelen hebben maar een handvol zeeforellen weten te vangen. Diehards van het eerste uur zijn het, en met hun kennis en ervaring wil het echt wat zeggen als er niks gevangen word. Ze zitten er gewoon niet, watertemp, windrichting, grens zoet/zoutwater en de milde winter zijn er allemaal debet aan.

De paar keren dat ik zelf ben geweest waren ook vruchteloos, alle stekken afgegaan die ik kende en waar ik altijd wel vis ben tegen gekomen.

Na een maandje rust en andere visserijen kwam er weer de tijd dat ik naar de zee verlangde. Ik besloot op een vrijdag na mij werk voor een paar uur naar zee te gaan, wind, weer en getij vielen zoals ik het graag wil.

Met de kennis van de afgelopen jaren voelde ik me wel zeker van mijn zaak, ik liet de vele blanks van afgelopen maanden achter me en stapte naar het water.

Alles viel samen…nou ja bijna alles dan. Ik stond nog geen half uur eer ik de eerste zeeforel zag draaien in het oppervlak. Ik viste met een zager imitatie en probeerde zo snel mogelijk mijn vlieg bij de draaier te krijgen. Na een paar kolken in het oppervlak kwam daar de eerste ruk, …mis. Ik baalde als een stekker, de vlieg was waarschijnlijk veel te groot om goed gepakt te kunnen worden. Ik wisselde van vlieg en viste door. De aanbeten bleven uit, wat ik ook deed ik kreeg het niet voor elkaar om er een te haken. Af en toe zag ik nog wel een draaier, maar haken ho maar.

Met weer een tegenslag naar huis gereden. Het frustreerde mij en ik besloot de volgende ochtend terug te gaan en mijn tactiek iets te veranderen. Ik switchte van drijf naar intermediate en veranderde van grote vliegen naar kleine.

Met het ochtendgloren was de wind nog niet aangesterkt en het getij gaf het water een perfect stroming. Ik viste de stroomnaden af en al gauw haakte ik de eerste echte zeeforel van het seizoen. Tijdens de dril schoot de haak los. Man wat was dat balen zeg, niet normaal zeg wat een pech.

De frustratie werd al snel verdrongen door adrenaline toen ik naast me een vis zag draaien. Ik wierp en meteen de volgende aanbeet, de vis was te klein om de vlieg te pakken maar het zette de toon voor de rest van de dag. Op een gegeven moment zag je overal kolken in het water, zelfs tot tweemaal toe een head and tailer.

Mijn eerste vis volgde al vrij snel en ik genoot met volle teugen. Na een paar mooie vissen kwam de grootste domper van de dag. Een spinvisser stond naast me te hengelen toen hij een mooie zeeforel landde. Die gast had geen net mee en wierp de vis op de kant, ik tierde naar hem dat hij een net moest hebben. Hij gaf geen gehoor en in een oogwenk zag ik hem de vis een klap op zijn kop geven en een zak erbij pakken.

Ik stond even perplexed en wist even niet wat ik moest doen. Ik liet het er niet bij zitten, ben op hem afgelopen en heb hem de huid volgescholden wat een onverlaat hij wel niet was.  Hij speelde van de domme en zei dat hij niet wist dat ze beschermd waren. Daarna maakte hij zich vrij snel uit de voeten. Heb nog wel snel de telelens uit de auto gehaald en zijn kop en nummerbord gefotografeerd en de lokale instanties ingelicht van stroperij…..maar of dat zal helpen heb ik mijn twijfels.

Daarna even getwijfeld wat ik zou doen maar toch doorgezet en of karma mij gezind was enkele worpen later kwam er een machtige aanbeet. Direct voelde ik al aan dat het om een zware vis ging. De hengel ging goed krom en puntje 25/100 maakte het wel weer erg spannend. Even later gleed een machtig uitziende zeeforel mijn net in. Loeizwaar en vol maar dan ook vol met stippels, een prachtbeest.

Na de foto snel opgemeten en ze kwam uit op een monsterlijke omvang van 73 cm, het gewicht moet ook boven de 4 kg zijn geweest, zo dik was ze.

Al sinds jaren staat mijn record op 70 cm maar nu is die opgekrikt naar 73. Wat was dat een monumentale dag in formaat en hoeveelheid.

Kortom de juiste plek op het juiste moment.

Vangze, Brian Elward