Na een druk en met name visloos weekje, kroop het bloed waar het niet gaan kon.

Na een druk en met name visloos weekje kroop het bloed waar het niet gaan kon. Pieter Bas, die na zijn eerste meter op de vlieg, ook redelijk “Hooked” is geworden op het grootwater snoeken wilde maar wat graag mee. Zo gezegd zo gedaan en om 10 uur zaten we in de auto op weg naar het water. Onderweg over alles wat met hengelsport te maken had gebabbeld, van hengels tot hengelsport verenigingen, van reizen tot lokale visserijen, en….waar we vandaag zouden starten.

Uiteindelijk naar een stek gegaan waar ik dit jaar nog niet geweest was en waar ik vorig jaar ook niks had gevangen. Erg logisch lijkt dat niet, zeker als je al lange tijd niks hebt gevangen. Maar soms moet je gewoon opnieuw de kaarten schudden en uitdelen, soms heb je dan toch die full house. Het begin was taai, weinig prooivis op het scherm en bijna geen aalscholvers of futen te zien. Toch doorgezet en een tallud van 2 tot 4 meter opgezocht. Daar wat signalen van vis en na een uurtje rond peddelen zo uit het niets een wegvaller. Dat zijn altijd de meest lastige aanbeten. Je stript en opeens valt de druk van de vlieg en lijn weg. Een snoekje was recht achter de streamer gekomen en had de streamer naar voren geduwd maar geen vlees gepakt. Opnieuw over de stek geworpen en weer drukverlies op de lijn. Pas op de 4 poging haakte ik het dappere snoekje. De 0 was er af! Op deze diepte verder gevist en niet veel later weer een aanbeet maar weer een misser. Genoeg van die kleintjes! Bij een hotspot extra secuur gevist en ja hoor op 3,5 meter water ramde een snoek zich vol op de streamer. Een prachtsnoek kwam boven water en de echte 0 was er af!

PB had op deze stek niks maar op stek twee kwam hij al snel in een doublet, na het terugzetten van zijn eerste snoek volgde bij de volgende worp al een tweede op de Cross 10.
Edwin was onderhand ook al aangehaakt was al een stuk verder het wijd op. Man wat is die stek toch groot en imposant . Het is een moeilijk maar zeer uitdagende plek. De moeilijkheidsgraad ligt in het feit dat er maar weinig “ landmarks” te vinden zijn waar je naar toe kan werpen of je positie doen bepalen. Je bent dan toch wel overgeleverd aan je fishfinder om enkel de structuren onder water te lokaliseren. Maar hier zijn diepe gaten van 8 meter te vinden en de snoek ligt niet opeen gestapeld. Maar als je hier iets haakt dan kunnen dat pracht verassingen zijn.

Edwin deed dat even voor. Die echo had ik ook gezien op de finder maar kon niks haken, Edwin viste eroverheen en wat een beuk. De #11 ging krom en de dril was diep en traag,. Ondertussen waren PB en ik dichterbij gekomen en kon ik de vis in de weegzak landen. Ideaal zo’n zak. Dan kan je in alle rust de vis naast je in het water bij laten komen terwijl je de camera erbij pakt. Wegen gebeurd zonder poespas en ze hoeft niet vastgehouden hoeft te worden. Wat een unit zeg, niet normaal wat een pens deze dame had. Ik kan maar een ding zeggen en dat is dat wij vissers een zwak hebben voor grote zware dames.

Deze dame in kwestie was flink aan het lunchen geslagen, naast de streamer stak ook de staart van een onfortuinlijke brasem uit haar strot. Na deze magnifieke vis wisten we nog een paar snoeken te vangen waaronder een nette voor PB, geen meter maar wel weer zo’n super beuk wanneer je het niet verwacht.
Prachtdagje aan het water, de foto’s spreken voor zich.
Gr. Brian