Zomersnoek

Na een prachtig weekend met een geslaagde zeebaarsworkshop, wellicht later meer daarover, wilde ik toch even wat anders dan naar zee. Klinkt raar want ik ben echt gek op de zee maar ik had de behoefte om achter andere rovers aan te gaan. Ik wilde mijn #10 die sinds mijn vakantie in het Carib niet meer uit de koker is geweest weer eens goed krom laten trekken.
Paul had ook tijd en zin en de afspraak was snel gemaakt om een middag en een avond te gaan snoeken op het grote water.
Bij aankomst lag de boot al in het water en in no time voeren we naar de eerste stek. Het weer was onvoorspelbaar. We stonden dan wel in onze korte broek en hemdjes in de boot, wat op zich wel weer even wennen was daar ik voor het laatst op dit water in dikke winterkleding in een belly boot mijn tenen liet onderkoelen, maar er hing wel wat regen en onweer in de lucht.
De eerste drifts leverde niks op. Ik viste met mijn vertrouwde zwart/paarse EP streamer en Paul met een groene zonker/bucktail combo.
Na een uurtje eindelijk de eerste vis voor Paul, direct een goede bak van 99cm. Net niet die meter, jammer. Al snel daarop volgde een mooie dame voor mij die bij de laatste spurt eraf knalde. Best wel zuur, na zo’n lange tijd wil je toch echt wel die vis landen.
Paul kent het gebied perfect en liet de boot mooi op de wind driften langs een tallud bijgestuurd door de elektromotor. Op een diepte van 2,5 meter knalde er weer een snoek op mijn streamer die ik uiteindelijk wel kon landen. Niet groot, net in de 80 maar wat zijn ze toch sterk op de open water. De #10 ging weer super krom, missie geslaagd!
Na korte tijd stond het op 3 snoeken voor mij en 1 voor Paul. Tijd voor Paul om van vlieg te wisselen. Het geheime wapen van Menno van D werd ingezet, een H20 streamer in funky kleurtjes. Goede zet want niet al te veel later, voelde Paul de eerste tik die niet door wilde zetten, stripje erbij en Paul sloeg zijn hengel bijna in 2-en. De dril was gekenmerkt door heftig kopschudden in combinatie met felle diepe runs. Paul die afgelopen week al van een monster had moeten verliezen drilde voorzichtig maar snel door. Eenmaal bij het wateroppervlak kon ik haar scheppen in het net en in de boot tillen. Een zeer dun gehaakte snoek. De dril had niet langer moeten duren anders had deze dame ook weer gewonnen. Paar plaatjes en opmeten, 112 cm en nog best een dikke pens voor zo’n zomerse dame.! Terug het water in en na enkele seconden koos ze al om de diepte in te gaan.
Na zo’n vis kon de dag niet meer stuk. Zelf had ik ook nog een paar snoekjes, eentje van 103 en een paar 80tigers maar de vis van de dag was van Paul!
Uiteindelijke score, 3 voor Paul en 5 voor mij, 2 meters en een regenbui over onze kop. Maar dat mocht de pret niet drukken
Brian