Middagje Ovm

Onlangs een middagje het Ovm bezocht. T’was al een tijd geleden dat ik er geweest ben en gezien het niet al te beste weer, zodat het vliegvissen op karper uitgesloten was (al wel weer de eerste aanbeten gehad tijdens een vrij uurtje op een van de mooiere dagen een weekje terug, het gaat beginnen!!), kwam daar de drang om het meer maar weer eens te gaan bezoeken. Niet omdat de vangsten nu zo best zijn, want de berichten over het oostvoornse meer zijn eerder slecht dan goed. Ik krijg zo hier en daar nog wel eens wat van klanten te horen en dan blijft het momenteel toch bij af en toe een vis, uitzonderingen daar gelaten. Ook een paar goede bekenden waren afgelopen week geweest, maar met 0 of 1 vissie moesten ze het doen.

Echter een aantal weken geleden kreeg ik een foto van een prachtvis doorgestuurd. Zo’n eentje die je doet watertanden. Ik plaats hem niet, maar geloof me, je krijgt gelijk zin om…

En als de kleintjes echt los komen, dan komen de groten mee, dus wie weet.

Enfin de maand maart en ook de wat mindere dagen in april geven bij mij altijd de vraagtekens wat ik ga doen als de tijd er is. Nu ben ik onlangs een paar keer heerlijk met m’n 3tje de polder in geweest. Good old times, zoals het vele jaren terug ooit begonnen is. Destijds met baksteen ruizers en eind maart altijd met de start van de paaitrek op de ijssel gecombineerd met prachtige blankvoorns, zo af en toe een winde en later gevolgd door brasems. Die tijd is er niet tot nauwelijks meer, maar de polder is er nog wel, ook geen baksteenruizers, daarvoor moet je echt de stekken weten, maar een flink aantal kleine ruizertjes met af en toe een baarsje is toch ook gewoon leuk om te doen. Even een uurtje de mastenbroeker in. En wie weet ga ik het weer wat frequenter oppakken, want dat ik er lol in had is een feit, daarover wie weet later meer.

In de late ochtend vertrek ik. Redelijk rustig op de weg, prettig, geen files en rond een uurtje of 1 kom ik aan. Altijd weer fijn om bij het meer te zijn. Het is er alleen wel verrekte mistig. De voorspelling was dat het in de middag over zou gaan in een zonnetje, maar ik kan je zeggen, die heb ik niet gezien.

Na een uurtje met de drijvende lijn aan de Loop Cross 9ft #6, om exact te zijn de Loop Evotec 100 WF7, wat me uitstekend is bevallen, twas een test, maar die houden we eraan, fijne combo, echter zonder 1 aanbeet, werd de koers drastisch gewijzigd. De Airflo Sixth Sense di7 6/7 aan m’n 6 en de diepte in. Natuurlijk met een van m’n good old favorieten voor het meer, de muddler. Na een kwartiertje kwam daar de eerste aanbeet, paar mooie jumps gevolgd door voor ovm begrippen een wel erg dun klein forelletje. Ach tja. Ik weet dat ze in groepen huizen dus besluit verderop te proberen, t’is leuk hoor een aanbeet, maar voor die kleintjes kar ik geen 200km naar dat grote meer. Om een lang verhaal kort te maken. Op verschillende plekken van het meer vang ik de kleintjes. Ze komen dus echt los. De activiteit maakt zeker het een en ander goed, dus leuk is het wel. Niet bijzonder, maar gewoon leuk. En dan toch…

Die langverwachte beuk, flink kopschudden, mooie run, los. Wel ^%^&$%^&$%

En een wel hele rare tik. Gevolgd door een vreemde dril, t’is me al snel duidelijk. Bij aankomst sprak ik een duiker, nog forellen gezien? Nope, maar allemachtig wat zit er een bot met ook erg grote jongens er tussen. Juistem.

Dat is er weer een, bot op de vleg, blijft grappig en dit formaat is ook niet verkeerd. En zo sluit ik de dag af met een mooi aantal uitzetters, een prachtige bot, een losser en…

Laat ik dat niet vergeten. Het laatste uur besluit ik toch nog even de drijvende lijn erop te zetten. Grizzly Tan eraan, wie weet is er nog een grote bak te vinden in de oppervlakte. Maar nee hoor t’is niks, geen kolk, geen wegschieter, helemaal niks.

Totdat ik besluit de boel de boel te zijn, tis mooi geweest, draai de lijn binnen en er komt me toch een boeggolf achteraan. Dwars door de golven heen, een machtig gezicht. Trillende knietjes. Zou die?

De boeggolf nadert de grizzly tan. Ik voel een doffe tik. Zie de reel al rollen en de lijn wegspurten. Er gebeurt echter niks. In m’n dromen dus. Na de tik, helemaal niks. De vis is weg. Een illusie armer. En natuurlijk werp ik nog een kwartiertje door. Helaas het mag vandaag niet zo zijn. Snel dus maar weer eens terug. Het was weer fijn om er te zijn. Latersssss, Edwin