Esox Lucius on the fly, het gaat loopuh!

Winter, winter? Waar is die winter? Wat een heerlijke winter. Alhoewel, ik mis de koude wel een beetje moet ik eerlijk bekennen. Niet zozeer die koude, maar meer die prachtige, bijna windstille dagen, graadje of 3, zonnetje erbij, op de ondieptes wat ijslaagjes, in de vroege ochtend mist, het heeft wat. Nu moeten we het toch doen met veel wind, grote golven op de plassen en meren, en vis die wat meer verspreid ligt. Zoeken dus en soms flink op en neer dobberen. T’is niet anders. Ik kan de dagen dat ik heerlijk lig te dobberen zonder al teveel golfslag dit seizoen op 1 hand tellen. En zoals je hierboven op de plaat kunt zien, kan het er heftig aan toe gaan. Ach tja…

Desalniettemin gaat het met de start van het nieuwe jaar ook weer lekker. De meesten weten zo langzamerhand wel dat het uurtjes pakken tijd is. En dat betekent soms niks, zoals onlangs een super sessietje met maat Robbert Zalm, we zagen niks, we hebben niks gevoeld en maar sporadisch wat prooivis weten te vinden. Ook dit hoort erbij met de zoektocht naar nieuwe stekken. Echter bovenal was het de afgelopen 2 weken weer top. Alleen en ook nog een mooie sessie met maatje Brian waarbij we er 6 hadden. Naast deze 2 sessies nog een korte sessies weten te pakken met de nodige snoeken. Een paar kleinere, dat wil zeggen rond de 70-80cm, kleiner vang ik op het grote water eigenlijk nooit, en toch ook weer de nodige mooie bakken. Die voor een flink robbertje vechten aan de vliegenlat zorgen. Overigens niet eens al te diep, veel prooivis bevond zich in de 2-4 meter zone. En dat is lekker want dan kun je zeer actief vissen met de di7 lijn. Even af laten zinken en tikken maar. Mooi werk.

En die ene sessie was er dan toch eindelijk die langverwachte mooie rustige zonsondergang. Meestal heb ik de tijd niet om tot het donker in het water te liggen, maar gezien de weersverwachting begon ik pas rond een uurtje of 15.00 en had thuis afgesproken om rond etenstijd weer terug zal zijn…zou het dan weer eens…

En m’n vermoeden werd werkelijkheid. Dat waren weer wat uurtjes die ik niet snel zal vergeten. Het was even wachten op de eerste tik, maar rond 4-en ging het los. Manoman wat kan er dan een snoek bij elkaar liggen. Tik na tik volgt. Helaas mis ik een echte dame van flink formaat, die zich net weet te ontfrutselen op het moment dat ze bij de belly aankomt. Maar met de nodige mooie snoeken, de prahctige uitzichten, het gezang van de vele vogels, de duikende futen, de zilverreigers, en het karakteristieke geluid, even later gevolgd door een klein blauw puntje laag vliegend over het water, geen herrie van autos’, geen vastzitterij in bomen, gras of wat dan ook, nope gewoon heerlijk dobberend op dat grote water, man daar blijf je gewoon terugkomen. Snoek of geen snoek. Latersssss!
Gr. Edwin

Plaatjes bij de praatjes.

One thought on “Esox Lucius on the fly, het gaat loopuh!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *