Hit&Run snoeken, een oude passie

Geen tijd om het grote water op te gaan dit weekend. De laatste weken wel een paar keer geweest, maar het is nog geen vetpot. Een paar mooie snoeken en daar blijft het bij. Het water moet nog wat kouder worden, nog even wat verder de herfst in en dan kan het echte werk beginnen. Ik kijk er in ieder geval weer naar uit en als het komende seizoen er net zo 1 wordt als die van vorig jaar, dan wordt het op en top genieten. (onvergetelijk)

Wat een regen afgelopen weekend. De natuur had wat in te halen. Ik ook. Moest er even tussen uit. Dus maar weer eens de polder in. Hit & Run snoeken, zoals ik het vele jaren heb gedaan. Mocht dat altijd graag doen. Auto in, hengel en rugzak paraat, verder alles lichtgewicht en snel pakbaar. Hoppen van stek naar stek. Zo binnen 2 uurtjes een 10tal stekken bevissen. Vandaag was het niet anders. En ja hoor de snoeken waren goed los in de polder. Geen groten. De grootste die ik hier ooit mocht vangen mat exact 100 cm, maar dat is een absolute uitzondering. En ik heb nog nooit iemand gesproken die een grotere hier wist te vangen. Niet erg, gaat ook niet altijd om de grootte, tis er gewoon heerlijk vertoeven. Snel verplaatsen. Alles op zicht. De hoppende ep streamer door het heldere water. En dan weer die prachtflank die erop schiet, hangen! Veel missers, maar dat hoort bij mijn manier van vissen hier. Snel en met hevige tikken. Die aanbeet is het mooist. Alhoewel ze leuk vochten aan de 8, toch totaal niet vergelijkbaar met het grote water. Daar ligt mijn echte passie van de laatste jaren. Kan dat niet ontkennen. De voldoening is zo groot na al die meters in de bellyboot op die dieptes. De kracht zoveel sterker. Vaak is het 0 tot 3 a 4 vissen, soms is het raak en feest. In de polder kun je veel meer vangen. Vaak kleintjes. Maar zoals gezegd, die aanbeet is altijd mooi. En zal nooit vervelen.

Toch bekruipt me – bij weer een langs scherende auto – wel het gevoel, dat ik bij een volgende gelegenheid het grote water op zoek. Al is het maar voor 2 uurtjes. De drang is te groot. Dit was even een oude passie herbeleven. Hit & run snoekn. Maar die grote vlaktes, het is er zo heerlijk, rustig en ja die kans op die echte dame. Dat blijft trekken.

Desalniettemin heb ik me weer vermaakt en met een leuk aantal snoeken tot een centimeter of 60 mag ik niet klagen. En voelde ik me weer voldaan bij thuiskomst. Kletsnat, dat wel, maar al spelend met de kids op de bank, voel ik de rode oortjes weer eens. De winter komt eran, laat de mama’s maar komen!

Nog eentje van het grote water enkele weken terug.

Mooi he?