Memorabele zeebaars sessies en het laatste nieuws.

Eerst even wat betreft de shop. Er zijn weer Gamakatsu SC15 haken op voorraad, onze favohaken voor zeebaars met name maat 2/0 en 3/0. Ook zijn er weer de nodige Airflo Sixth Sense di3 7/8 leverbaar, nog enkele stripmanden, maar er komt een nieuwe lichting aan, net als de materialen van Enrico Puglisi waarvan nu 2 grote pakketten in het vliegtuig liggen vanuit USA naar ons landje.

Dan het zeebaarsweekend. Er is nog 1 plek vrij en er zijn nog enkele onzekerheden, mocht je interesse hebben voor het weekend of de workshop, check hier.

En dan het zeebaarzen. Want dat gaat lekker zeg. Anderhalve week geleden al een mooie sessie met maatje Brian, waarbij we beiden 5 stuks met de vliegenlat vingen in alle maten, grootste 61 en ook nog eentje van in de 30, niks mis mee en genieten, zeker toen we met verschillende plug en strandvissers babbelden en die weinig tot niks hadden gevangen, hoezo de vlieg niet succesvol?

En gisterochtend was het tijd voor een vroege sessie, ditmaal alleen, wat ik op z’n tijd toch wel erg lekker vind. 4 uur de wekker, hondje uitlaten, koffie zetten en half 5 in de auto. Rond half 7 arriveer ik en ik heb de tijd tot pakweg 13.00 uur, mooie sessie dus.

Het lijkt een harkdag te worden. Vele worpen weinig vis. Na 2 uur op stek 1 zonder een aanbeet wil ik net verkassen als dan toch die langverwachte aanbeet volgt. Heerlijk. Niet groot. Maar wie het kleine niet eert…ach je kent het en ik ben blij.

Zie nu langzaam ook wat leven in het water verschijnen. Duikende meeuwen, pak een flinke crab op de streamer, het water beweegt en pomt nieuwe moed bij mij. Maar toch, of deze stek het vandaag gaat brengen. Ik heb m’n twijfels.

Na nog een uur met 1 losser tussendoor wordt het tijd voor stek 2. Vanwege het al stijgende water kan ik hier maar kort verblijven. Teveel ruigheid en te link op de blokken. Toch kan ik het niet laten om nog even een lijntje nat te maken. Na wederom een flinke klauter partij, dat hoort er allemaal bij.

Een zeehond zwaait ff naar me, een zeeforel kan zo mee doen aan het wk hoogspringen, maar verder…
blijft het rustig. Nou ja rustig. Er gebeurt altijd wat, de zee staat vol verassingen.

En daar is ie dan BAM, wammes, hoppa of hoe je het ook wilt noemen. Het was een ieder geval een beuk van hier tot tokio. Oleeeee, eeuuh en hop de lijn vliegt door me handen en, en…..shit, door de blokken. Dit zijn de echte jongens. Die weten wat ze doen. Juistem. Per direct de obstakels in. En ik merk al snel dat dit een lastig gevecht gaat worden. Vis vast, k’laat wat lijn vieren en hop daar gaat ie weer. Wat ben ik blij dat ik met 40/00 fluorocarbon sta hier. De vis weet verschillende blokken te vinden, neemt verscheidene runs, maar uiteindelijk kan ik de prachtige zeebaars scheppen. En wat een beauty. Niet zilver van kleur, zoals we ze zo vaak zien en wat zeker mooi is, maar een goudbruine rug, een prachtexemplaar. Even kijk ik de krachtpatser aan. Geniet van het moment, dit is de reden waarom ik toch elke keer weer die lange trip naar zee maak, schiet snel wat foto’s en weg mag ze weer, de diepte in. Mijn dag kan niet meer stuk.

En even later verplicht het stijgende water me om nieuwe stekken te gaan zoeken. K’heb nog pakweg een uur voordat ik weer richting Zwolle wil gaan om nog de nodige werkzaamheden te verrichten. Tis eigenlijk wel goed zo. Maar onder het motto, je weet maar nooit, toch nog even een stek gepakt.

Dus daar gaan we weer, hobbel hobbel, klauter, klauter, auu ik word oud man, krijg nou wat, glijen dus, dat ging maar net goed. Ik lijk wel gek hier. En dat terwijl je toch ook heerlijk in een bellyboot op een dag als vandaag kunt dobberen, er staat nauwelijks wind, comfortabeler kan niet.

BAM. 3 dubbelendwars Bam, een nog grotere ruk aan de streamer als een uurtje geleden maakt me weer helemaal wakker. Yihaaaaa, dit is juist waarvoor we het allemaal doen, machtig. Super dril, direct lijn nemend en zwaar pompend is het wederom een genot om aan zee te staan. Gelukkig minder blokken hier, dat scheelt, maar deze vis neemt gewoon vette runs, prachtig. En dan kan ik ook deze uiteindelijk scheppen, een totaal andere vis als even hiervoor. Zilver van kleur en al behoorlijk zwaar, gewoon een dik beest. En met een grote lach rijd ik daarna weer richting Zwolle, poehee dat was weer zo’n memorabele sessie!
Gr. Edwin