Zeg, is het alleen nog maar…

Zee, zee, zee of doen jullie nog wat anders dan dat?

Nou als het ff kan.
Nee, die tijd is er niet. In ieder geval niet bij mij. Tis toch een rit van bijna 200km vanuit Zwolle, dus zo vaak kan ik niet. Daarvoor is het gewoon te druk en is de tijd schaars. Echter dat maakt deze tijd ook zo mooi. Alle vrije momenten worden aangepakt om werk te verrichten om zodoende tijd te sparen voor de heerlijke sessie naar de kust. Het is altijd een uitje. En dat maakt het zo mooi. Je kijkt er naar uit, bereid je voor, pakt nog een keer de getijdetabel erbij, google maps, zoekende naar nieuwe stekken, tot dikke pixels inzoomend, om maar te kijken of je wat bijzonders kan zien, nog even wat extra streamers binden, naast de klantbestellingen. Daar gaan er weer 10. Het zijn momenteel geen series van 10 die ik bind, maar van 30-40 stuks, gaat hard, hard werken, maar ik doe het met veel plezier, dank!

Zaterdagochtend had ik even de tijd. Smiddags met de kleine meid op stap, vervolgens een familiebbq in de avond en zondag stond er ook het nodige op de planning, dus zaterdagochtend moest het worden. Het water is ondertussen al flink afgekoeld en de temperatuur ook weer gezakt naar normale Hollandse zomerwaarden. begrijp me niet verkeerd, 25 graden of meer, ik vind het heerlijk. Maar dit is ook wel weer lekker tussendoor. En op een of andere wijze komt dan weer snoek om de hoek kijken. Een zaterdagochtend snoeken vanuit de bellyboot op groot water, dat gaat het worden en ik heb er zin in.

Iets voor 6 gaat de wekker, ff snel m’n hond uitlaten, kop koffie en hop de auto in. De avond ervoor heb ik alles al klaargezet, dus ik kan zo het water in. Tziet er mooi uit. Lichte mistflarden over de weilanden heen, de koeien liggen nog in het gras, een paar buizerds op jacht en bij aankomst word ik begroet door de nodige zwanen. Daar dobber je dan. Een machtig mooi vrij gevoel. Alles op eigen kracht met die flippers, de fishfinder naast je, een 10 in de hand en werpen maar. Stilte om me heen, geen visser, geen boten, alleen maar de vele (water) vogels die allang wakker zijn. En pats achter me wordt de oppervlakte doorbroken door een jagende vis. T’is toch altijd schrikken. Kan haast niet anders dan roofblei. Daarvoor zijn we hier niet. En rustig ga ik verder de taluds afwerpend. Hier en daar een schooltje vis op de fishfinder, mooi gezicht en af en toe denk ik een mooie streep te herkennen.

Na een half uur krijg ik een tik, absoluut snoek. Maar daar blijft het bij. En we flipperen verder.

Langzaam ontwaakt het geheel en komen de eerste boten langs. Ondertussen heb ik de visserij verplaatst van ondiepe kanten en plantenbedden naar een diepere geul van 5-6 meter. Kijken of ze hier liggen. Het blijft een kwestie van zoeken, verschillende waterlagen afvissen, taluds, scholen vis en ….. en….in de verte zie ik een bootje aankomen in volle vaart. Herkenbaar aan de hengels rechtop staand, een koppeltje vissers. We groeten even op gepaste afstand, tik, hee krijg nou wat, terwijl ik m’n ene hand nog in de lucht heb van de zwaai, bedenk ik me geen moment en pak razendvlug de lijn om een ruk te geven. Het hoeft al niet meer. De 10 staat zo krom als een hoepel. Das een beste schreeuwen ze nog, genieten!!!

Een paar mooie jumps in vol ornaat, wat een vis is het toch, en dan heb ik haar in de kieuwgreep. tenminste dat dacht ik. Maar daar dacht ze niet zo over en ondanks dat ik de snoek in volle kracht probeer te houden, wat me ook lukt, heeft ze me wel te pakken. Het hoort erbij. Ik bloed als een rund. Ja hoor de eerste echte grootwatersnoek van het nieuwe seizoen en gelijk is het raak, haha. Maar mooi is ze. Vanwege de nog wel warme temperatuur besluit ik de vis zo snel mogelijk terug te zetten, dan maar geen vol ornaat kiekje, tis goed zo. En rond 10 uur verlaat ik het water weer, wat ondertussen meer op ene achtbaan lijkt dan een heerlijk dobberavontuurtje, de boten zijn los, het is gekkenwerk geworden, maar wat was het weer super om zo even op het grote water te zijn. Snel maar weer eens doen! Gr. Edwin Kerssies