Seizoensfinale (2)

Hop weer een streamer. Maandagavond 8 oktober. In m’n bindhok zit ik de nodige streamers weg te werken voor de bestellingen van vandaag. EP Pikestreamers, maar ook nog wat zeebaarsbestellingen. Ik besluit om wat extra’s te binden, want een blik op de weersites, gaf aan dat het de komende dagen super weer is. Zeebaarsweer. Onder het motto je weet maar nooit of er nog tijd is vrij te maken, knallen er dus nog wat 10-15cm zeebaarsstreamers uit de vice.

Dinsdagochtend 9 oktober. Vroeg eruit. M’n kleine Sjors de fles geven en Merel aankleden. T’is een hele bezigheid zo in de ochtend met 2 van die kids en het uitlaten van Abel onze hond. Witte wieven over de weilanden van Polder Mastenbroek en de Milligerplas ligt erbij als een spiegel. Prachtig en altijd weer fijn om in de ochtend een wandeling te maken met m’n maatje. Rond half 9 zijn we klaar en start ik de computer op, waarbij de weg direct naar getij.nl gaat, de drang is groot, ik kijk naar buiten, de eerste zonnestralen schijnen in ons huis. Kga druk bezig met werk.

Ondertussen is het half 12 en ik moet zeggen dat er al flink wat werk is verricht. Een blik naar Mirjam en ze weet genoeg. T’is onderhand al een maand geleden dat ik voor het laatst op zeebaars ben wezen vliegvissen. Niet veel later stap ik in de auto, man wat heb ik er zin in.

Onderweg sms ik wat met Brian en Ed Otting. Wat? zegt Ed. Zeebaarzen? You lucky…. Nog geen 10 minuten later, krijg ik nog een sms van hem. Vergaderingen opgeschort, afspraken gecancelt, ik sluit aan, ben er rond half 4. Super man. Zelf arriveer ik rond 13.30 – 14.00. De zee ligt er mooi bij. Ietwat bruinig water, wat jammer is, maar dat mag de pret niet drukken. Snel de boel in orde maken en gaan!

Het zou een half uurtje zijn geweest, nadat ik de eerste beuk voel. Nou ja beuk, ik dacht eerst dat ik vast zat. En vervolgens beweegt er iets, niet veel later gevolgd door een rechte stok. Helaas gelost. Twas niet een hele grote, maar toch jammer. Enfin de kop is eraf en ze zitten er. Af en toe schieten schooltjes spedaas voor me langs. Ze zijn wel erg klein, maar er is in ieder geval leven. Heeee zag ik daar links van me nu een kolk? Een aantal worpen eroverheen maar er gebeurt niks. Alleen vergist heb ik me niet, want ik zie nu meerdere jagende – wel kleinere – zeebaarzen. Scholenbaars gok ik. Mooi gezicht wat ik niet zo vaak mee maak op de maasvlakte. En ja hoor niet veel later is de eerste zeebaars een feit, scholenbaars, waarschijnlijk een van de jagende vissen, alhoewel ik hem toch uit de diepte haal. Ik schat hem iets over de 40 cm. Maar zoals Brian ook al aangaf in zijn posting, wat zijn ze ongelooflijk vet. De buik steekt gewoon uit.

De eerste is een feit en ik ben blij. In ieder geval 1 zeebaars, want gezien de drukte kon dit voor mij ook wel eens de laatste sessie zijn. Maar waar er 1 zit, zitten er vaak meer, dus wie weet. Af en toe zie ik nog jagende vis, dus ze zitten er zeker. BAM mooie beuk, hangen. Vis neemt een stukje lijn. Kijk dit is het echte werk wat de rit van 2 uur absoluut de moeite waard maakt. Mooi gevecht volgt en zeebaars numero 2 is een feit. Wederom aan een grijswitte ep streamer en wederom een mooie vette vis. Ditmaal toch wel wat groter, uit de categorie begin 50cm. Top. Dag kan niet meer stuk.

Rond 15.00 uur een telefoontje. Ist nog wat? Kben onderweg en sluit zo aan. Zeg meneer Otting wilt u mij niet storen? Ondertussen dril ik m’n derde baars van vandaag, een scholenbaars van in de 30 dit keer. Hoeveel heb je er dan vraagt Ed. Drie dus, waarvan een mooie 50tiger. Zeg houd je nog wel wat voor mij over? Tuuuurlijk!

Handje schudden, de gezelligheid, humor en flink bijbabbelend staan we nu samen te zeebaarzen. Mooi zo en genieten. En ja hoor weer eentje, scholenbaars wederom, eind 30tiger schat ik. Snel terug. Zeg Edwin…. schreeuwt Ed.

Langzaam maar zeker begint het water op te komen en hebben nog we nog max 1,5 uur te gaan. Tzal rond 17.30 – 18.00 zijn dat we besluiten om nog even verderop te kijken. Ik heb ondertussen nog een aanbeet gemist, maar helaas heeft Ed nog niks gevoeld. Ook dat hoort erbij en Ed pakt het sportief op. je hebt soms van die dagen.

En dan is het raak. Ver weg uit bij de 2de strip nadat ik de streamer flink had laten afzinken. De beuk is enorm, de Cross staat zo krom als een hoepel en de vis neemt dit keer echt een flinke ruk lijn. Eindelijk. Dit is de afsluiter waar ik op gehoopt had. Nu nog binnen zien te krijgen, want het zou niet de eerste keer zijn dat ik een big mama verlies op het laatste moment aan de scherpe oesters, rotsen of wat dan ook. Ed staat wat verder weg, maar komt hardlopend m’n kant op. Top! En dan glijdt de zeebaars in het net. Wat een vis, wat een vis, machtig. Das een beste zegt Ed. Sterk, groot maar vooral mega vet.

En niet veel later schudden we elkaar de handen, Ed geeft me nog een schouderklop en rond 21.00 ben ik weer thuis. Ik hoop het niet, maar het zit er in dat dit de seizoens afsluiter is. En eigenlijk kan het niet mooier. 5 stuks, waarvan een mooie 50tiger en als afsluiting een dikke vette 60tiger, terwijl in mei het seizoen startte met een wat dunnere maar ook zeker super mooie zeebaars van 66cm, geweldig. Dank Ed voor de mooie foto’s en de gezellige middag.

Laters, Edwin Kerssies