Seizoensfinale

Zaterdagochtend, de wekker gaat en de verduisteringsgordijnen laten geen licht binnen, wel dringt het getik van regen de slaapkamer binnen. Hummm, ik wilde vanochtend gaan zeebaarzen, ik wilde zo graag zeebaarzen, even nog niet aan snoek denken de zeebaars is er nog. Even snel de afweging gemaakt om te blijven liggen en dan maar niet te gaan, maar al heel snel verdwijnt die gedachte. Vandaag gaat het mooi weer worden en onder water regent het niet dus die baarzen zullen er vast wel zijn.
Binnen een half uur zit ik in de auto op weg naar zee, met een goede regen jas uiteraard.
Daar aangekomen zit het er net zo druilerig uit als thuis, maar aan de horizon zie ik al de eerste kleine gaten in het wolkendek. Tussen de grote vallende druppels probeer ik zo snel mogelijk mijn waadpak aan te trekken en mijn spullen te orgaiseren. De C&F doos wordt leeg gerausd van snoekstreamers en uit de buggerbeast trek ik mijn restanten zeebaars vliegen. Pfff al een hele tijd geleden dat ik hier was en dat ik vliegen heb gebonden. Allemaal ABC viegen, Allready Been Chewed!
Op de eerste stek is het water helaas troebel, doorzicht van 50 cm denk ik. Niet dat vriend zeebaars daar moeite mee heeft maar psychologisch weegt het wel mee. Ach ik lig niet op de bank, van een zieleknijper, vissen!!!
Na een half uur het eerste smsje of ik al iets heb, daarna het eerste telefoontje van Edwin, maar nog geen baars.
Ondertussen is het droog geworden en is de capuchon afgegaan, dat vist een stuk lekkerder. Ik kom in de zone en na enkele worpen op een nieuwe stek voel ik de eerste beuk van de dag. Een dik “ knolletje” blijft in het oppervlak vechten en ik zie nu al dat zijn kop bij lange na niet in proportie is met zijn lichaam. Dit beestje is practisch klaar voor een overwintering in de Noordelijke IJszee. Hoppa terug in zee en even een vreugde kreet, er is toch geen (zee)hond. Ik ga door met vissen en probeer de aanbeet weer even te herleven. Voor mij is deze dag wellicht de laatste dag van het seizoen en dit zou zo maar de laatste zeebaars van het jaar kunnen zijn. De komende weken extra werk en ook nog eens weekenddienst en geen vrije dag meer. Daarna weer voor 2 weken naar de tropen. Och, och wat heb ik het slecht…..
Ik herleef mijn zeebaars seizoen in gedachte…..mmmm wat een mooi en goed jaar. Niks te klagen, mooie momenten en vangsten. Geen echte uitschieters maar wel constante vangsten, altijd wel in de vis komen ondanks wisselende omstandigheden.
Ik besluit te verkassen naar een plek waar het iets minder troebel zal zijn en waar het water, ook nu tijdens laag tij, blijft stromen. Ook hier liggen ze niet voor het oprapen maar mijn keus om te verkassen blijkt een goede geweest te zijn want plots in de diepte net onder de kant voel ik een voor een zeebaars zachte aanbeet. Ik zet de haak met een stripstrike en trek een fractie later mijn cross zo krom als een hoepeltje. Dit maal iets groter dan de vorige en ook vol van vechtlust. Dit wordt dan mijn laatste vis van het seizoen denk ik dan maar.
Na deze vangst wordt het weer stil op de stek en besluit ik in de auto te lunchen en weer verder te rijden naar een volgende stek.
Ondertussen is het opkomend en zie dat het water voor mijn voeten als een flinke massa langs me wordt geduwd. Ik begin stroomopwaarts te werpen en tel tot 5 voordat ik begin met strippen, na enkele worpen tel ik tot 6 en soms zelfs tot 7. Daarna zet ik een paar stappen opzij en herhaal het spelletje. Dit uur moet vis gaan opleveren. De manier waarop het tij erin komt, de stroming van het water en het sublieme contact dat ik met de vlieg kan houden is alsof alle puzzelstukjes zijn samen gevallen. En ja hoor, niet veel later op de maximale diepte een zware dreun en het kenmerkende kopschudden van een behoorlijke baars. Ik moet wat lijn geven en na het opspoelen van de lijn op de reel kan ik hem verder naar binnen loodsen. Super, super! Een prachtbaars van 54 cm vol van formaat en prachtig zilver mag ik landen en aanschouwen. Zal dit dan…….
Helaas is dit niet de allerlaatste zeebaars herinnering van het seizoen 2012. In de laatste 10 minuten voordat ik me uit de voeten moet maken voor het opkomende water klapt er een enorme baars onder de kant over mijn streamer heen. Alsof je aan het snoeken bent zo was de aanval. Waarschijnlijk is deze big mama achter de streamer aangezwommen en pas bij het stil hangen voor mijn voeten besloot deze BAARS nog even een uitval te doen.
De cross wordt wild meegetrokken maar helaas veert deze weer keihard terug met een streamer die rakelings langs me heen schiet.
De laatste baars van seizoen 2012 is dus een monsterlijke grote misser. “The one that got away” . Waarschijnlijk een van zeker 70, nou ja misschien wel 80 of……….we hebben allemaal wel eens onze record vis net niet gevangen.

Misschien dat ik toch nog ergens een keer een gaatje kan vinden, ze zijn wel erg dik nu.
Tight Lines, Brian Elward

6 thoughts on “Seizoensfinale

  1. Ed says:

    Heerlijk verslag. Jammer van die laatste aanbeet. Voor 2013 spreken we af dat ‘t dan echt gaat gebeuren, een nieuwe PR. En laten we de lat dan maar gelijk op 80cm leggen?
    gr. Ed

  2. Perr says:

    klap..klap…klap….klap….voor de vissen, het verhaal en de foto’s.
    Volgend jaar loopt de seabass competition van 15-05-2013 tot 15-10-2013 en de hoofdprijs is……

    groeten,

    Perr

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *