Zeebaars, de zoektocht

Even Edwins pike porn in balans brengen, niet alleen de snoeken willen op dit moment maar als je zoekt dan kan je de zeebaars ook vinden. Maar, en dat is niet geheel onbelangrijk je moet wel alle elementen in je voordeel hebben. Dat was afgelopen weekend wel weer heel erg duidelijk.

Zaterdag avond naar de Maasvlakte gereden alwaar ik met Vincent, Paul en Jasper had afgesproken om een paar uurtjes zee te pakken. Zij waren het hele weekend op het OVM wolkbreuken aan het bestuderen. Nadat we eerst de lokale kwalitaria blij hadden gemaakt met wat omzet zijnwe naar zee getogen alwaar we op de eerste stek al een visser bezig zagen. Jammer maar helaas. Op de volgende plek ieder zijn positie in genomen en een beetje uitgelegd hoe het bodemverloop was. Vliegen werden verspeeld, uiteraard, een hengeltje gebroken, minder mooi, en geen teken van leven. ……..totdat Jasper zijn paringsroep uitkraamde. Al blerrende EP EP EP of zoiets (met de wind niet goed te horen) kwamen wij aangesneld om zijn vangst te vereeuwigen. De nul was er vanaf, en de school was uit laten we maar zeggen.

Met frisse moed zijn we verder gegaan maar helaas mocht het niet baten, geen andere vis liet zich verleiden op alle mogelijke synthetische materialen. Na een paar uur terug gegaan naar het OVM alwaar we een biertje aan het water nuttigden en een paar haringen aan wat piercings hielpen. De volgende dag met Ed afgesproken om samen wat stekken aan te doen op de Maasvlakte. Het getij was niet heel veel verschillende ten opzichte van de dag daarvoor dus het zou een taaie dag worden. We begonnen met afgaand tij maar op de eerste drie stekken was het water te troebel om een in de vis te komen. Tevens was de wind ons niet gunstig gezind qua kracht en richting en naar vele omzwervingen kwamen we met opgaand tij op een mooie stuk waar het wel helder was. Naast het feit dat het helder was zag je overal speldaas in het oppervlak en hier kreeg je wel het gevoel dat er vis zat. Ed benaderde de waterkant en zag meteen een flinke kolk van jagende vis. Lijnen afstrippen en werpen, werpen en werpen. Na nog geen kwartier voelde ik al een beuk net voor de kant. Stripstrike en bonken. Haha de eerste van de dag, klein, maar wat een opluchting. Bij het onthaken zag ik dat Ed verderop ook beet had. Naar hem gesneld en gauw een paar platen geschoten, mooie vis en nu al te zien dat ze al dikker worden.
Met het ondergaan van de zon terug gevist richting auto. Vlak bij de auto nog even bij een mosselbank het water nauwkeurig afgevist. Ed had net zijn vlieg en leader kapot getrokken op een rots en had even genoeg gevist. Hij kwam naast me staan en tijdens het goede gesprek wat we hadden over vissen en die alom bekende koetjes en kalfjes gleed de ene na de andere stroom naad langs ons heen. Een zo’n stroomnaad bracht me mijn tweede en tevens laatste baars van de dag. De zon ging onder, we stonden naast elkaar en de baars plonste weer terug in zijn element.

Een mooie eerste keer vanaf de kant. Hard hebben we moeten werken om de baarzen te vinden maar gevonden hadden we ze, tegen sommige verwachtingen in. Gr. Brian

2 thoughts on “Zeebaars, de zoektocht

  1. Brian Elward says:

    He jasper waar blijft jou verhaal van gebeurtenissen. 🙂 Ik heb nog een foto van je, stuur even je email adres

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *