Vliegvisdeformatie

Een conferentie voor grafisch ontwerpers bij ons bedrijf op locatie in Kitzbühel… dat zorgt bij een vliegvisser voor hele andere gevoelens dan een conferentie in, pak ‘m beet, Apeldoorn.
Wekenlang heb ik dus vliegvisparcours uitgezocht, gebeld, gemaild en gesmeekt, maar met nog een paar dagen te gaan bleek dat er in Kitzbühel zelf alleen maar privéwater was en dat het water veel te hoog stond.
In Kirchberg waren nog 2 parcours, maar daar stond het water te hoog en er waren nog geen vergunningen. Eerst wou ik nog een extra dag plakken aan mijn verblijf, maar op basis van taxikosten naar München en overige bijkomende onzekerheden heb ik dat maar niet gedaan, het ging dus puur om een of twee ochtenden van ca. 5-9uur dat ik de mogelijkheid had om te vissen.
In mijn achterhoofd speelde ik met de mogelijkheid van een water uit de Braurup-collectie, alwaar ik in 2009 al eens prima had gevist.
Zonder echt nog iets te regelen reisde ik af naar Kitzbühel, ondertussen al wel contact zoekend met de jongens van 0031-flyfishing om te kijken of die eventueel een Braurup-vergunning voor me konden regelen.

Spooky hotel

Tijdens mijn verblijf in het geweldige Grand Hotel Kitzbühel ging de knop om: er MOET gevist worden. Via Brian kreeg ik het nummer van Vincent Derks, die bij Braurup verbleef en hij kon een vergunning voor me apart laten leggen. Meteen heb ik een huurauto geregeld en op vrijdagavond heb ik heel snel even tussen professioneel programma en gezamenlijk avondeten een klassementsproefje Kitzbühel-Mittersill gedaan. De vriendelijke Dirndl van Braurup wou zelfs nog even het vliegenwalhalla-shopje voor me opendoen en na nog wat bandendeformatie en gloeiende remschijven was ik weer op tijd voor het avondeten.

Óók mooie vliegen daar

Zaterdagochtend moest het dus gaan gebeuren. De vergunning was er, de auto was er. Direct na het eten, voor het borrelen heb ik dus snel mijn geleende #3 hengel opgetuigd met polyleader, 20/00 fc en altijd-goed maraboustreamertje. De keuze was door een minder mooi stuk Salzach immers gevallen op de Hintersee. Met een gerust hart kon ik gaan borrelen en na een zeer korte nacht ging om 3.50u de wekker. Na een toch wel nodige douche was ik snel onderweg naar de Hintersee. Net iets te snel, want ondanks mijn snelheidsvermindering in het pittoreske Jochberg, bleek het plaatselijke electriciteitskastje niet bij 60, maar bij alles boven de 50km/u te flitsen, dus met die wetenschap werd deze visactie nóg duurder dan de al ingecalculeerde 80eu voor huurauto, 45eu voor vergunning en ca. 20eu voor benzine…

Jetzt geht’s lossss

Maar goed, om 5.15 had ik ondanks de minimale aanwijzingen mijn weg naar de Hintersee gevonden en rende ik in mijn waadpak naar de kant van de Hintersee waar de beekjes erin lopen. Het eerste beekje bleek helaas geen vi op te leveren en de eerste twijfel sloeg al toe. Wat als ik niks vang? Is het water te koud? Is de instroom te koud? Is het te troebel? (kon ik in het semi-donker niet goed zien), ik begon een ietwat benauwd gevoel te krijgen. Toen ik bij de tweede grotere instroom een beekforel bij het landen loste, nam de twijfel alleen maar toe… als dat nou maar niet de enige aanbeet was…

1e instroom

Maar al snel volgden aanbeet op aanbeet en enkele daarvan bleven hangen. Dus het lijnworstelen in het donker met storm in mijn nek was uiteindelijk toch langzaam een prettige ervaring aan het worden.

Klein, maar de grootste

Vis verblind door flits

Maar in deze arena van steile rotsen, sneeuw, watervallen en kraakhelder water genoot ik van de mogelijkheid die ik had benut:

De meest prachtige miniseesaiblingen kwamen uit de diepte omhoog dankzij de extra fast sinking polyleader, die op deze vroege morgen het vissen toch wel een stuk prettiger maakte, aangezien ik nu met een simpel drietje met drijflijn toch effectief de dieptes kon bevissen.

Schitterende oervisjes

Vlak voor het eind van mijn sessie verspeel ik met dank aan een onderwater verzonken hekje nog een leuke forel van 40cm, die redelijk goed in te schatten was omdat hij nog 2 minuten met sprongen de streamer en 1.5m tippet probeerde te lossen. Toen de uiterste tijd van 8u nog niet eens bereikt was, liep ik alvast terug in de hoop nog een grotere meerforel onder de bomen op de terugweg te vangen. De lieten zich helaas niet zien in de vroege ochtend, maar dit kleine prachtige saiblingetje sloot de eindstand op 9 saiblingen en 3 beekforellen.

Wild!

Dag mooie arena…

Voldaan liep ik terug en na een snelle terugrit met tanken sloot ik met een bordje met 2 harde bolletjes en een zeer grote glimlach direct bij de start van de workshop weer aan. Zo, dat was eruit, nu kon ik weer rustig zijn.

Zo!

Jasper Vos

8 thoughts on “Vliegvisdeformatie

  1. Likkoe himself says:

    nee, had voor het eerst waadpak en -schoenen mee in koffer. Was op de terugreis ook wel leuk, met al dat doorsijpelende water ondanks de Ikea tas 😉

  2. perr says:

    Hi Jasper,

    komt me wel zeer bekend voor ……LOL

    ikzelf heb goede ervaringen met de rivieren die Hurch aanbied.

    als ik in het voor of najaar voor de zaak in Oostenrijk ben probeer ik ook vaak een halve of hele dag vissen te combineren.

    vooral de Torrener Ache is top…..misschien een tip voor de volgende keer.

  3. hj says:

    Petje af voor de moeite die je ervoor hebt gedaan (en betaald(:) Toch een prima ochtend zo te lezen, en man wat een omgeving om te mogen buitenspelen!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *