Mirror Carp on fly March 2012

Wat een weer vandaag. Strakblauw, zonnetje erbij, heerlijk! Na de nodige werkzaamheden en enkele zakelijke bezoeken, kon ik vanmiddag wat tijd vrij maken. Of liever gezegd, moest ik wat tijd vrij maken. De drang is te groot. De 4de sessie dit jaar met de vliegenlat op karper. Afgelopen weekend al 2 korte sessies gehad met 2 gigamissers. Vanmiddag moest het gebeuren.

Eerste water was nog niet veel. Een karper zien wroeten, maar die deed niks, dus op naar de volgende stek. Hier zag ik ze al snel. Langs de kant, donkere schimmen, langzaam over de bodem. Hier en daar een stofwolk van karpers. Lastige visserij, omdat ze nog niet echt in de oppervlakte hangen en ze moeilijk te zien zijn. Ook op zo’n zonnige dag als vandaag. Wel een geweldige visserij boordevol adrenaline. De karpers zwemmen nieuwsgierig naar het langzaam zinkende carpbolletje, maar er gebeurt nog weinig. Op de knietjes in het gras schuift er aan de overkant af en toe een schim langs, maar of ze echt op zoek zijn naar eten? Twee tot drie keer zie ik na een worp en het afzinken een klein tikje op de verklikker. Ik twijfel, is het een aanbeet waarbij ze het bolletje gelijk weer uitspugen en ik dus te laat ben, of zijn het lijnzwemmers. En dan uit het niets, schiet de verklikker weg, ik sla aan, voel een doffe tik, ^$^%$&%$ , de bol uit het bekkie en een gigaboeggolf achterlatend van een dikke karper. Shit. Balen, dit was m’n kans. Een mooie volle aanbeet. En gewoon mis.

Ik loop wat heen en weer zoekend naar de schimmen. Onder overhangende takken zie ik tot m’n vreugde toch weer karper. En dan na 10 minuten werpen, tis meer stuiteren van de carpbol over de wateroppervlakte om deze zo diep mogelijk onder de overhangende struiken te krijgen. Waar ben ik nu weer mee bezig? Tonk, tonk, plop, eeeeeindelijk perfect tegen het kantje onder de struiken. Ff bolletje laten afzinken. Er gebeurt niks. Na 30 seconden een stevig kort rukje en weer laten afzinken. En dan ja hoor, eindelijk. De eerste fair gevangen karper aan de vliegenlat van het seizoen 2012. ‘t is nog geen twintigponder laat staan een dertigponder, maar blij als een kind ligt de spiegel na een mooi gevecht in m’n handen! 11 lb. Het seizoen is gestart, dat er nog maar vele mogen volgen. Wat is dit toch verslavend! Cheers, Edwin – Team Dyckers