Sunday bloody cold Sunday!

Zondag had ik met Paul afgesproken om weer eens samen te vissen. Het was alweer een tijdje geleden dat we samen aan het water stonden en toen viste ik hem eruit met 3-0, daar moest een keer verandering in komen. Een nieuwe arena werd gekozen en de wapens werden uitgezocht. Ik met een #10 hengel (mijn #8 ligt nog steeds bij jou in de auto Ed!) want ik ging wel een grootte vangen en Paul met zijn #7. Als munitie trok ik de halve beastbugger leeg en stouwde de 25 cm EP streamers in mijn struindoosje. Paul had een subtieler arsenaal aan EP streamers in zijn favoriete kleur Zwart/Paars meegenomen.

We begonnen in de late ochtend daar het voor mij een eindje rijden was en het weer ons ook niet erg gunstig gezind was. Het was een dag waarbij er maar weinig mensen zich buiten lieten zien, dat de eenden zich in de windstille hoekjes samenschoolden en de ogen van je hengel elk half uurtje ontdaan moesten worden van ijs. Zelfs de doodaasvisser die er was, hield het maar een uurtje uit. Zo’n dag dat je gaat improviseren als je je handschoenen bent vergeten om het maar niet koud te krijgen!

De posities werden ingenomen en de streamers vlogen door de ijzige lucht om snel op diepte te komen in het donkere koude water. De eerste plekjes leverde niks op maar nadat Paul naar een andere plek was gelopen werd de rust doorbroken door de eerste aanbeet. Na deze snoek was Paul “on a roll” en ving binnen een half uurtje 3 snoeken. Bij mij bleef het helaas stil. Na de derde snoek op de plaat gezet te hebben hervatte ik het vissen. Ik wisselde ook maar naar Zwart/paars en al gauw kreeg ik een volger die net onder het oppervlakte wegdraaide. Wat een visuele zelfbevrediging is dat toch zeg, daar doe je het voor. Die plotselinge bek en flits van dat grote lichaam die uit de diepte voor je voeten een laatste aanval doet op je streamer voordat ze weer dat zwarte water induikt.

Op de volgende plek voltrok hetzelfde tafereel alleen dit keer kwam de grootmoeder van de vorige snoek verhaal halen. Ze klapt met opengesperde bek over mijn streamer en keert in een oogwenk om. Niet geheel op zo’n aanbeet voorbereid te zijn sloeg ik hard aan, te hard want samen in combinatie met geen lijn meer uit hebben staan en de flinke slag met de staart komt er teveel kracht op de leader en die breekt op de wartel. Paul hoort zelfs van enig afstand de klap en het afbreken. Balen, balen, balen, dat was en grote dame.

Na deze 2 missers kon ik eindelijk mijn eerste snoek haken en landen, niet die #10 snoek die ik gepland had maar ach die koude nul is eraf. Na de foto’s visten we even door maar naast wat volgers was het stille uurtje aangebroken. We besloten een restaurantje in te duiken voor een kop warme choco en een uitsmijter. De handschoenen lagen op de verwarming droog te worden en de kou trok langzaam uit onze botten.

Op de volgende plek werden we gesommeerd door een meneer om daar niet te vissen. Hij vertelde ons dat de vis gereserveerd was voor Duitsland omdat ze daar te weinig witvis zouden hebben. ?????

Onvoorstelbaar, woorden schooten ons tekort en er is geen communicatie mogelijk, wat een ouwe zot. Vol ongeloof maar naar een andere snoekige bestemming gereden. Helaas zijn de snoeken allemaal na de ochtendactiviteit in een ruststand gekomen en komen niet meer buiten spelen. We hielden het voor gezien, we hadden toch een paar mooie dames op de kant gekregen. 3-1 voor Paulus.
Het ijs bedekt op moment van schrijven de wateren in mijn omgeving en ik denk dat ik ook maar even in ruststand ga. Dromen van de tropen en het binden van vliegjes.