Soms is het gewoon 3 x pech, drama #$%#$%

Al een tijd stond het in de planning en vrijdag 8 mei moest het er maar van komen. Aangezien Oostvoorne voor ons een flinke trip is vanuit Zwolle hadden we het plan gevat om ditmaal eens een keer een blokhutje te huren. Zo konden we een avond en een ochtend pakken, met de nodige nachtrust erbij. Wellicht in de middag dan nog even bij zee een paar worpen maken om te kijken of de zeebaars al gearriveerd is. En zo geschiede het. Thomas was mooi op tijd bij ons huis en na ff bijgekletst te hebben vertrokken we rond 14.00 uur vrijdagmiddag richting het westen, op naar Oostvoorne. We hebben er zin in, de spullen zijn in orde en de reis begint voorspoedig, totdat, tja we hadden het kunnen weten, gokten erop dat we er net voor waren, niet dus, de eerste file en direct een flinke vlak voor Gouda. Daar gaat onze kostbare tijd. Ach we hebben de hele avond nog en zo praten we in de auto druk verder, want er valt altijd wel wat te lullen als vissers onder elkaar. Uiteraard over het vliegvissen op ovm, jaren terug toen ik elke 2 weken aan het meer te vinden was, de laatste jaren beduidend minder, want ook hier in de omgeving valt genoeg te beleven, karper, roofblei, winde en wat al niet meer. En dan die zee, die immense vlakte waar we zo van houden, ook die blijft trekken en de tijd van zeebaars komt er ook weer aan, de eerste berichten komen los!

Echter bij de file blijft het niet, want de regen komt nu ook met bakken uit de hemel, krijg nou wat, klotezooi en terwijl er wat gemorrrrt wordt in de auto zien we ook nog de eerste bliksemschichten en begint de wind toch een partijtje aan te wakkeren, halleluja! Enfin gelukkig klaart het langzamerhand op en arriveren we eindelijk rond 5 uur, half 6 bij het Beachcenter. Eerst maar eens de sleutel halen, vervolgens de boel uitpakken en dan vissen, eindelijk. Ondertussen hebben we bij de Spaanse polder, in de zoveelste file ff snel een mac gepakt, dus het avondeten is binnen. Het blokhutje is niet veel, maar voldoet. Aardige man trouwens van het Beachcenter. Hij had de parasollen maar snel opgeruimd, want die wind, nogmaals halleluja, die was knetterhard, eigenlijk veel te hard, mooi voor de surfers die kei-, maar dan ook keihard over het meer knallen, minder voor ons. Ik zie verder ook helemaal geen vissers, hebben wij weer, hopen op een mooie rustige lente avond, bibio’s waar vele grote forellen op azen, de vooruitzichten waren zo goed en dan dit, pfffff. Naast ons zitten 4 fransen die na wat zatermorgen blijkt wel op alles zijn voorbereid. Want als ze bezig zijn om hun extra kar weer op te laden voor hun trip naar huis, komt er uit de blokhut een koelkast, een groot kookstel, vele kratten en weet ik niet wat tevoorschijn, een prachtig gezelschap en we kunnen onze lach niet onderdrukken, zij ook niet trouwens, hehe. Rond 18.30 a 19.00 staan we dan eindelijk in het water. Op een stukje zoveel mogelijk uit de wind, niet dat dat veel uitmaakt maar alla we wagen het erop. Na een half uur krijgt Thomas de eerste volger, een mooie van rond de 60 volgt de EP Silky ‘5 Chartreuse, maar pakt niet. Even later ben ik aan de beurt. Ik vis met de EP Silky ‘5 Grey en zie een donker schim achter de streamer aan, even later een ruk, hangen denk ik, een flinke kolk, maar nee hoor zo snel de vis gekomen is, is ze ook weer weg. Nou ja er zullen er nog veel volgens praat ik mezelf moed in, jaja.

Na een flink stuk bevist te hebben met beiden nog een misser en daarna stappen we over op het bekende stokje. Binnen 5 minuten heeft Thomas er een aan, dit gaat lekkerrrrrr. Een prachtige dril volgt waarbij de mooie forel van rond de 60 zeker 5 keer uit het water springt, Thomas kan zijn plezier niet op en geniet. Het is een dril uit het boekje. Langzaam kom ik dichterbij met de camera om alles op te nemen. De wind giert om me oren, helaas heb ik de sprongen er niet op, maar ik zie dat het een mooie regenboog betreft, toch weer het stokje. Thomas probeert de vis te pakken, net mis en maakt zich klaar voor de volgende kans, en dan neemt de vis een laatste spurt, toink staat de hengel recht en ligt even later in het water, juist ja van de woedeuitbarsting van Thomas, een misser dus, ongelooflijk. We kletsen ff en gaan we onze eigen weg. Ik zit er niet lekker in, moet eerst weer de video en fototoestel wegmoffelen, wat een gedoe hier in het water, het is een prachtige plek, maar wel erg lastig voor video en foto’s. Ondertussen is het al 20.30 uur en de tijd begint te drukken, dwz voor vanavond en die wind, die wordt steeds harder. Ff een biertje pakken op de kant, Thomas gaat mee voor een korte rustpauze om daarna nog een uurtje te pakken. Terwijl we zitten, lijkt het erop dat ik tussen de golven toch wat kringen zie, kan eigenlijk niet, het water is hier nog geen 30 cm diep, ondiep kunnen ze zitten, vele vissen zo gevangen, maar zo ondiep dat geloof ik niet. De wind knalt er ook langs, dus het zal wel gezichtsbedrog zijn en we nemen beide nog een slok vanuit het blikje palm. En dan krijg nou wat ik zie toch echt een vin, ja hoor dit is wel mooi zeg en doet met denken aan de bonefish op Bonaire en Tobago. We staan snel weer in het water, ondiep water wel te verstaan en vissen naar de kant toe. En dan zie ik ze, bibio’s, niet in grote getale maar zo tegen de avond zitten er toch een paar. Ondertussen is Thomas weer naar het diepe gelopen en sta ik – eindelijk – lekker te gooien met een bibiootje. Dan een schreeuw, ja hoor Thomas heeft er nog 1, ik twijfel want hij staat op zeker 50 meter van me vandaan, als ik ga dan kan ik het hier vergeten. Daarentegen ben ik de persoon met foto en videospul, tja en dan gaan we maar, zeker 15 vissen schieten weg op mijn trofgeroffel door het ondiepe water, ik baal en geniet tegelijkertijd van de dril van Thomas, gelukkig is het dit keer wel raak en mag Thomas een mooie beekridder voor de lens tonen, de eerste vis van vanavond is een feit gevangen aan de EP Silky ‘5 Chartreuse, een favo van Thomas. Even later, het is ondertussen behoorlijk donker, besluiten we terug naar het blokhutje te gaan voor de overnachting, de wind is te gek en we zijn het beide zat, ach vis 1 is binnen, morgen weer een dag.

Na een gezellige avond met de nodige biertjes liggen we er rond 1 uur in, waarna om 5.45 de wekker gaat. Te laat, want het is al licht, stomstomstom. En de dag begint mooi. Er staat nog wel wat wind maar aanzienlijk minder als gister. Direct gaat het waadpak weer aan en zijn we op weg naar de loswal. De fransen zijn ons namelijk net voor en we zien ze de deur uit wandelen richting de strekdammen voor het beachcenter, helaas onze eigen fout. Enfin hopen dat er nog niemand bij de loswal staat. We hadden het kunnen weten, ja hoor, 3 auto’s en 6 vissers zijn al op de goede stekken te vinden, ik baal, we hadden de wekker vroeger moeten zetten. Na een uurtje gevist te hebben en niks gezien gaan we richting de Oostvoorne kant. Ook daar staan al 2 auto’s maar genoeg plek en ik heb nog wel wat stekken daar waar geen kip komt. Links van het speeltuintje staan 2 vissers echt tussen 10tallen kringen te gooien, een machtig gezicht want wat blijkt de bibio’s zijn helemaal los hier. Al wat gevangen vragen we, enigszins gefrustreerd klinkt een kort nee, gevolgd door we worden er helemaal gek van. Hmmm daar zou ik wel tussen willen staan, een streamer, garnaal of gewoon met een droge vlieg, ben benieuwd, maar we zijn weer happy, want als ze daar zitten dan moeten ze toch ook verderop zitten. Enkele uren, vele worpen met verschillende methodes verder blijkt het niet het geval te zijn, we zien geen drol, nou ja op 1 draaiende vis na, ongelooflijk maar waar, zijn we het verleerd? Schrale troost is dat we de ondertussen 12 andere vliegvissers aan deze kant ook niks hebben zien vangen. Sterker nog we hebben nog geen andere vliegvisser wat zien vangen. Tijd voor koffie, inpakken, een ritje naar de blokkendam en daarna nog ff wat uurtjes op het ovm als afsluiting.

Oef wat ligt de zee er mooi bij. Een niet al te harde wind, een mooi zonnetje en eb maken het geheel compleet. Er staat nog een broodvisser die alleen een botje gevangen heeft na een uurtje gevist te hebben met een lepeltje. Toch maar ff proberen, tis zo mooi hier. Even later zien we een schooltje zandaaltjes, kleine harders en iets wat we niet direct kunnen traceren langs de kantjes, een mooi gezicht. Het water is kraakhelder en het kleine clousertje is van grote afstand te volgen. Ik krijg een tik, maar dat is het, de story van het weekend, ik word er moedeloos van, maar blijf genieten van de zee, de helderheid van het water en de lekkere zon, die zich nu wel laat zien. Na een uurtje krijg ik nog een tik en ja hoor ditmaal is het hangen, eindelijk!! Er is weinig gesputter te voelen, dus het zal wel een minibaarsje ofzo te zijn, maar nee hoor, krijg nou wat, het is geen baarsje, maar een krab, een grote, ja hoor het zal ook weer….en de krab laat net voor de kant los, ik kan me lach niet onderdrukken, het is gewoonweg mijn weekendje niet, ongelooflijk. We vissen nog even door en besluiten de laatste uurtjes nog even op het ovm te pakken voordat we weer richting Zwolle vertrekken.

Nog even naar de loswal kijken of we daar wat kunnen vangen. Het is ondertussen gelukkig wat rustiger en bij het optuigen zie ik links van me op pakweg 40 meter een vis azen. Niet veel later een mooie worp die kant op, een vette kolk erachter, hangen, tenminste dat dacht ik, nee dus, mis, tjongejongejonge, hehe. Vervolgens hebben we nog ff op een dammetje gezeten. Verderop stond naar wat later bleek een aardige man rustig te vissen en daar werden we toch even om de oren gevist, heb dat nog niet eerder meegemaakt, juistem deze kreeg 3 aanbeten in een uurtje, ving er 2, een uitzettertje en een mooie dame en toen was het mooi geweest, in de middag vertrokken we van iets wat mooi film en fotomateriaal zou moeten opleveren, maar uiteindelijk niet zo is uitgelopen als het zou moeten zijn, ahum kuch, proest. Tja het hoort erbij, soms lijkt alles mis te gaan en zo was het nu het geval, tis niet anders. S’avonds laat ik nog ff de hond uit bij de plas bij ons thuis, het is windstil, er staat geen zuchtje wind en het is heerlijk warm, graag had ik nu aan het ovm gestaan, maar al met al, als ik dit stuk nu op maandagochtend schrijf en alles weer een beetje is weggezakt, heb ik er toch weer zin in, alhoewel met de 3uur durende reis wordt het misschien wel weer tijd voor een dagje of een kort weekeind duitsland, want zoveel verder is dat ook niet, ach we zien wel, het blijft vissen, en we hopen snel weer weg te zijn, want die waterkant, wat blijft het heerlijk, laterssssssss

4 thoughts on “Soms is het gewoon 3 x pech, drama #$%#$%

  1. Likkoe himself says:

    ahum… 3 auto’s en 6 vissers bij het Groene Strand??????
    Moet niet gekker worden. Maar volgens mij heb je daar geen parkeerplaatsen.

  2. Brian says:

    Balen hoor maar wees gerust, de vangsten aan zee nemen toe. Bij de Oosterschelde zijn al grote baarzen en makrelen (hors en gewoon) gevangen vanuit de kayaks.
    En misschien als het helemaal niks gaat worden met de OVM forellen neem ik je wel en keer mee naar het echte werk,…….de echte forellen 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *